Η τροφή που ξεπέρασε τα ιταλικά σύνορα με αμέτρητους «μακαρονάδες» ανά τον κόσμο να δηλώνουν φανατικοί του είδους, δεν θα μπορούσε να μην έχει μερικές στιγμές «δόξας» και στη μεγάλη οθόνη. Συγκεντρώσαμε λοιπόν κάποιες από αυτές όπου τα μακαρόνια κάθε άλλο παρά δεύτερο ρόλο παίζουν…
Ο Νονός
Στο αριστούργημα του Κόπολα, ο νεαρός Μάικλ Κορλεόνε (Αλ Πατσίνο) βρίσκεται στην κουζίνα του Κλεμέντζα που του λέει σε χαρακτηριστικό στιγμιότυπο: «Ίσως να χρειαστεί να μαγειρέψεις για πολλά άτομα κάποια μέρα. Ξεκινάς σοτάροντας σκόρδο σε ελαιόλαδο, λέει συνεχίζοντας και περιγράφει τη διαδικασία των υπόλοιπων σταδίων του μαγειρέματος της σάλτσας ντομάτας με κεφτεδάκια και λουκάνικο για τα μακαρόνια με μια κάπως ανορθόδοξη σειρά: Ρίχνει τις ντομάτες, την πάστα ντομάτας, ανακατεύει για να μην «πιάσει η σάλτσα, ρίχνει τα λουκάνικα και τα κεφτεδάκια, το κρασί και τελευταίο αφήνει το «μικρό του μυστικό» και λίγη ζάχαρη. «Αυτό είναι το κόλπο μου», λέει τελειώνοντας, κίνηση που συμβολίζει την εκτίμηση των γλυκών πραγμάτων στη ζωή.
Η μεγάλη βραδιά
Το πληθωρικό «timpano», μια πραγματικά επική συνταγή με ζυμαρικά, βραστά αβγά, κεφτεδάκια, τυρί, σαλάμι και σάλτσα που τυλίγονται σε χειροποίητη ζύμη, είναι πιάτο επιεικώς συνώνυμο του foodporn. Στη σκηνή της ταινίας ο Primo με τους βοηθούς του στην κουζίνα φτιάχνουν και σερβίρουν timpano το οποίο συνοδεύουν με πολλά επιφωνήματα εντυπωσιασμού κερδίζοντας τους καλεσμένους αλλά και τον πιο αυστηρό κριτή του, τον αδερφό του, τον Secondo.
Tampopo
Στην κωμωδία του 1985, μια γυναίκα διδάσκει σε μια ομάδα Ιαπωνέζων γυναικών το πώς να τρώνε νουντλς σύμφωνα με τα δυτικά αριστοκρατικά πρότυπα, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να ρουφάνε το ζυμαρικό. Όμως, ένας πελάτης του εστιατορίου εκείνη τη στιγμή τρώει τα ζυμαρικά του με θορυβώδη τρόπο, κάτι που τις σοκάρει μεν αλλά καταλήγουν να τρώνε τα ζυμαρικά τους με τον ίδιο τρόπο δε…
Η λαίδη και ο αλήτης
Η ιστορία αγάπης της λαίδης και του αλήτη στην κλασική ταινία κινουμένων σχεδίων είναι αναμφισβήτητα από τις πιο τρυφερές της μεγάλης οθόνης. Ποιος δεν έχει δει την σκηνή όπου ο «αλήτης» βγάζει για φαγητό την καλομαθημένη λαίδη και ο Ιταλός μάγειρας τους ετοιμάζει ένα ρομαντικό δείπνο «αλ φρέσκο» με περιποιημένη μακαρονάδα τρώγοντας την οποία δίνουν ο ένας στον άλλο το διάσημο φιλί;
Το φτωχοκόριτσο της Νάπολης
Ο Μάριο Ματόλι, στην ταινία του 1950 εκτυλίσσει μια ιστορία αγάπης, χρήματος, φτώχειας και αριστοκρατίας. Τα ζυμαρικά εδώ παρουσιάζονται στο τραπέζι δύο φτωχών οικογενειών της νότιας Ιταλίας. Όταν τους σερβίρουν στο τραπέζι μια μεγάλη πιατέλα με λαχταριστή σαλτσάτη μακαρονάδα, πέφτουν λαίμαργα να την απολαύσουν, χορεύουν στο τραπέζι χαρούμενοι γεμίζοντας ακόμα και τις τσέπες τους με όση δεν μπορούν να φάνε.
Η γκαρσονιέρα
Στην ταινία με πρωταγωνιστές τον Τζακ Λέμον και τη Σίρλει Μακ Λέιν, ο πρώτος, τραγουδώντας όπερα, σερβίρει δείπνο με μακαρονάδα με κεφτεδάκια χρησιμοποιώντας αντί για κλασικό σουρωτήρι για τα ζυμαρικά του, μια ρακέτα του τένις.
Το παιχνίδι του κυρίου Ρίπλεϊ
Σε μια σκηνή της ταινίας- ωδή στον πλούτο, την τέχνη και τη χλιδή, ο Ριβς (Ρέι Ουίνστον) απαιτεί περισσότερες φλούδες τρούφας να προστεθούν στα ζυμαρικά του που απολαμβάνει με την παρέα του στη σάλα ενός εστιατορίου. Η σκηνή είναι χαρακτηριστική και συμβολίζει τη διακαή επιθυμία του ήρωα της ταινίας για ολοένα και «περισσότερα» υλικά αγαθά.
Eat Pray Love
Στη ρομαντική ταινία Eat, Pray, Love, σε σκηνοθεσία του Ράιαν Μέρφι, η Τζούλια Ρόμπερτς (Λιζ Γκίλμπερτ) χωρίζει και ταξιδεύει στον κόσμο βρίσκοντας την εσωτερική ισορροπία, τον πραγματικό εαυτό της αλλά και τον έρωτα στα μάτια του Χαβιέ Μπαρδέμ. Στα ταξίδια της όμως, εκτός από πνευματική τροφή, γεύεται και πεντανόστιμα πιάτα ανάμεσα στα οποία και μαι ωραία μακαρονάδα.
Τα φώτα της πόλης
Μια από τις πιο ξεκαρδιστικές σκηνές κλασικών ταινιών του Τσάρλι Τσάπλιν από το 1931. Στη σκηνή της ταινίας που ο κωμικός επιμελήθηκε το σενάριο, την παραγωγή και τη σκηνοθεσία, τρώει μια μακαρονάδα σε ένα εστιατόριο όπου από παντού «πετάγονται» σερπαντίνες. Την ώρα λοιπόν που τρώει λαίμαργα τη μακαρονάδα του, ένα σπαγγέτι τελειώνει εκεί που αρχίζει μια σερπαντίνα την οποία ο Τσάπλιν δεν αντιλαμβάνεται και συνεχίζει να ρουφά σαν μακαρόνι…
