Οι βαθυκόκκινοι τοίχοι του Villa Incognito και γενικότερα ο κάπως γκόθικ εσωτερικός χώρος με τον γύψινο Πάνα στο φόντο σε κάνουν να σκεφτείς πως το όνομά του πιθανόν να παραπέμπει στο απολαυστικό μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς, το «Villa Incognito», όπου τρεις αγνοούμενοι του πολέμου του Βιετνάμ, στο Λάος, παλεύουν με τον παράξενο ημίθεο ρακούν Tanuki.
Στο βάθος της σάλας οι Magnum φιάλες και τα διάφορα μεγαλύτερα οινικά θηρία δίνουν ξεκάθαρα το δικό τους μήνυμα: προσεγμένο wine restaurant στην καρδιά της Τρίπολης. Βρέθηκα στην περιοχή, στο πλαίσιο μιας επίσκεψης στο Κτήμα Τσέλεπου, και έχοντας πάρει μια πρώτη γεύση από την κουζίνα του εστιατορίου, στον μεσημεριανό εστιασμένο στα τοπικά προϊόντα μπουφέ, ευελπιστούσα να βρω στο πιάτο μου όσα μας υποσχέθηκε η «πρόγευση».
Δεν φανταζόμουν, βέβαια, πως ο Σωτήρης Κούρος και η Υακίνθη Τυροβολά-Δαγρέ (ναι, όπως υποθέσατε, της οικογενείας των αλλαντοποιών) θα είχαν στήσει ένα τόσο ατμοσφαιρικό μαγαζί –από τότε το προτείνω σε όποιον ρωτάει πού να φάει στην Τρίπολη. Είναι ευοίωνο να βλέπεις νέους ανθρώπους να μαγειρεύουν παραδοσιακά, προσθέτοντας διακριτικά τις μοντέρνες πινελιές τους σε κάθε πιάτο, χωρίς να αλλοιώνουν την τοπική του ταυτότητα. Και τόσο ευχάριστο να συνδυάζονται τα πιάτα τους με κρασιά από την πολύ ενδιαφέρουσα λίστα που σχεδίασε η Υακίνθη.
Αναρωτιέμαι συχνά τι ρόλο παίζει τελικώς στις ζωές των ανθρώπων η οικογενειακή τους ιστορία. Πόσο συνδέονται οι επιλογές μας με την κουλτούρα που αποκτήσαμε από το σπίτι μας.
Η ιστορία του Villa Incognito ξεκινά στην προπολεμική Τρίπολη από «Τα κλήματα», την ταβέρνα του Δημήτρη Κούρου, πατέρα του Σωτήρη, ο οποίος είχε μετατρέψει το παλιό χάνι του δικού του πατέρα σε ταβέρνα. Μετά τον θάνατό του τα ηνία της κουζίνας ανέλαβε η μητέρα του Σωτήρη, Αθανασία Κούρου, περίφημη μαγείρισσα της περιοχής. Αργότερα ο Σωτήρης με τη μητέρα του και τον πρώτο μάγειρα του πατέρα του στην κουζίνα ανοίγουν ένα παραδοσιακό εστιατόριο, το Κούρος, που αγαπήθηκε πολύ από τους ντόπιους, αν και λίγα χρόνια μετά, το 2012, έδωσε τη θέση του στο Villa Incognito, συνεχίζοντας έτσι μια παράδοση εστίασης και φιλοξενίας τριών γενεών.
Εκείνο το βράδυ δοκιμάσαμε μια πολύ γευστική ζεστή σαλάτα με τσιγαριαστά περιβολίσια χόρτα με ντομάτα και τραγανό κολοκυθάκι, που συνδυάστηκαν άψογα με την καπνιστή πέστροφα από το Καστόριο και το αυγολέμονό τους.
Ο κολοκυθανθός με γέμιση πικάντικης φέτας Τριπόλεως και πρόβειο γιαούρτι έδεσε τέλεια με την υπόξινη κρέμα από μήλα Τριπόλεως, τα υπέροχα Delicious Πιλαφά και συνδυάστηκε άψογα με το ασύρτικο Santorini Vieilles Vignes του 2016, του Κτήματος Τσέλεπου. Το ρολάκι του κόκορα με τον ευχάριστα ξινό τραχανά είχε γεύση τόσο οικεία και συνάμα τόσο μεστή. Το λιχούδικο, αργίτικο (σιγοψημένο) μοσχαράκι με κρεμμυδάκια, γλυκά μπαχαρικά και ελαιόλαδο που ακολούθησε αποτύπωνε όλη την Πελοπόννησο και ήταν άριστη βάση για τον Κοκκινόμυλο του 2014. Το δείπνο έκλεισε με ένα γαλακτομπούρεκο – όπως συνηθίζεται σ’ όλα τα γιορτινά καλέσματα στην Αρκαδία, μόνο που το δικό μας ήταν σε μια φίνα κρύα του εκδοχή και μοσχοβολούσε άρωμα πορτοκαλιού, που ταίριαξε μια κυθηραϊκή φατουράδα περγαμόντο.
info
Τάσου Σεχιώτη 43 & Κανέλου Δεληγιάννη 1, Τρίπολη Αρκαδίας, τηλ.: 271022 2111
Δείτε επίσης:
Πήγαμε στο Matzenta Kuzina Del Sol, στα Χανιά, για μεξικανοκρητικές γεύσεις
Τρίπολη: νοστιμιές από την πόλη και τα πέριξ
Το πιο γλυκό Γλυκοπωλείο βρίσκεται στην Τρίπολη
