Είναι το όνομα; Είναι η θέση του μαγαζιού; Ό,τι και να ‘ναι ο Τσίφτης βγάζει κάτι «της πιάτσας και της μπέσας». Ελληνική κουζίνα με μικρές, καλοζυγισμένες παρεμβάσεις, πιάτα που ικανοποιούν την επιθυμία για το αλλιώτικο χωρίς να εγκαταλείπουν το τερέν του comfort και κλασικού. Κουτούκι πάντως ο Tsiftis δεν είναι. Μάλλον κάτι ανάμεσα σε μια up level ταβέρνα και σε ένα εστιατόριο, θα λέγαμε. Αλλά ποιος νοιάζεται για τους τίτλους, όταν υπάρχει τέτοιο φαγητό στο τραπέζι.
Το μαγαζί βρίσκεται εκεί που ενώνεται η οδός Μπέρμπακα με την οδό Σεβαστείας, που στο τέλος της γίνεται πεζόδρομος, σε απόσταση πέντε βημάτων από τη θορυβώδη Μιχαλακοπούλου. Ανάμεσα στα Ιλίσια και στους Αμπελόκηπους, ο Τσίφτης δικαιώνει με τη θέση και το μενού, το σένιο όνομά του. Μετά τα κάπως «ταπεινά» καφεουζομεζεδοπωλεία, που γεμίζουν τη Σεβαστείας, και τα πρόχειρα γκράφιτι, που γεμίζουν τον τοίχο απέναντι από το εστιατόριο, ο Τσίφτης καμαρώνει πάμφωτος και λαμπερός, σε αυτήν την όμορφη κρυφή γειτονιά.
Στον Τσίφτη, θα σας υποδεχτούν ωραία ελληνικά τυράκια, τουλουμοτύρι από την Αρχαία Ολυμπία και γραβιέρα από την Ίο και ένα καταπληκτικό σαλάμι αέρος από τη Σκύρο, φρέσκο ακόμα, με φίνο άρωμα. Ο ταραμάς με παστό λεμόνι (confit) και πούδρα από φύκι nori είναι μια βελούδινη απόλαυση. Αιχμηρά λεμονάτη γεύση που αποκτά υφή και εκλεπτυσμένη επίγευση από την ελαφριά πικράδα του λεμονιού confit και το ιώδιο από το φύκι. Το χούμους, καλοφτιαγμένο με γαρνιτούρα ψητά ρεβίθια σαν στραγαλάκια χοντροσπασμένα είναι ο fancy περισπασμός στην αλοιφώδη υφή του ορεκτικού και το εύρημα, που αγαπήσαμε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από τα ωμά, το ταρτάρ ελληνικής μοσχίδας με μαγιονέζα μπαχαρικών σερβίρεται κάτω από ένα τραγανό φύλλο και έτσι όπως αναμειγνύεται με τη μαγιονέζα, θα αρέσει σε όσους προτιμούν κάτι πιο στρογγυλεμένο από την ατόφια κρεατένια γεύση του κλασικού ταρτάρ. Ένα εξευγενισμένο «ωμό» με ρόδινα χρώματα και λεπτή φρουτένια γεύση, είναι το λαβράκι μαριναρισμένο σε χυμό από ρόδι πάνω σε φετούλες από βανίλια και γαρνιρισμένο με πολύ ψιλοκομμένα κομματάκια από αγγούρι πίκλα. Μας άρεσε πολύ η ιδέα να χρησιμοποιηθεί ο χυμός από ρόδι στο μαρινάρισμα – τόσο αρωματικό και τόσο μεσογειακό, όπως και ο συνδυασμός με την ήπια γλυκόξινη βανίλια.
Ψαροσυνέχεια με σεφταλιά από λαβράκι. Ένας νόστιμος surf & turf μεζές, μετριοπαθής, όσον αφορά στις αναλογίες γης και θάλασσας. Η μπόλια δίνει τη λιπαρή νοστιμιά της στον κιμά από ψάρι, γαρίδες και μύδια και η συνοδευτική πυκνή σάλτσα από τα κελύφη καραβίδας τονίζει το θαλασσινό στοιχείο. Οι τηγανητοί γίγαντες Πρεσπών με φετούλες από φινόκιο – πικλαρισμένο ελαφρά – λάδι με chilli και καβουρδισμένο σουσάμι είναι ένας καταπληκτικός μεζές, που ζητάει ένα δυνατό απόσταγμα για να αποδώσει το μέγιστο. Η βουτυράτη σάρκα του φασολιού ντύνεται με τραγανό πανάρισμα, έχει μια ωραία κάψα και παίρνει ελκυστικό άρωμα από το καβουρδισμένο σουσάμι. Προσθέστε και τα επίπεδα των υφών.
Ανάμεσα στα πρώτα και στα κυρίως, μας προτείνουν να δοκιμάσουμε τσιγαριαστά χόρτα (σταμναγκάθι) πάνω σε μια χοντρή φέτα προζυμένιο ψωμί με γαρνιτούρα μους φέτας. Πιο απλό πιάτο δε γίνεται και πιο νόστιμο πιάτο δε γίνεται. Ζωντανά τα χόρτα, υπέροχη η μους. Φρεσκάδα από τα χόρτα, αλμυρότητα από τη φέτα και ελαφριά οξύτητα από το προζυμένιο ψωμί σε ορθές αναλογίες – υποθέτουμε πως η έμπνευση έρχεται από τον ντάκο και είναι επιτυχημένη.
Περιμένοντας τα κυρίως, κάνουμε μια μικρή βόλτα έξω από το μαγαζί: ένας μακρόστενος χώρος κάτω από τα παράθυρα, στεγασμένος, με ωραίες πολυθρόνες σαν αυτές στα παλιά θερινά σινεμά, με φωτάκια και θερμάστρες που όσο περνάει η ώρα γεμίζει με χαλαρούς καλοδιάθετους Αθηναίους. Ανεβαίνοντας δυο – τρία σκαλάκια, ξαναμπαίνουμε στην υπερυψωμένη σάλα. Η ψηλοτάβανη αίθουσα ξανοίγεται στο βλέμμα με κεντρικό στοιχείο την ανοιχτή κουζίνα και την ασταμάτητη δράση της. Ράφια με κρασιά στους τοίχους, μεγάλες τζαμαρίες τριγύρω, ένα μεγάλο γωνιακό τραπέζι για πολυάνθρωπες παρέες, διάχυτη καλή διάθεση. Χαιρετάμε αριστερά και δεξιά γνωστούς, σελέμπριτις, από διάφορους χώρους, που δηλώνουν πελάτες. Ο Τσίφτης έφτιαξε κοινό από την πρώτη στιγμή και το σπουδαίο είναι πως το διατηρεί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Είναι προφανές πως οι τρεις έμπειροι στα περί της εστίασης συνεταίροι που τρέχουν το όμορφο και νόστιμο μαγαζί, ξέρουν τι κάνουν: ο σεφ Σήφης Μανουσέλης που έχει και την ταβέρνα Laska στο Κουφονήσι και λίγο πιο παλιά είχε το πολυβραβευμένο εστιατόριο Black Rock στη Σαντορίνη, ο σεφ Μπάμπης Καζάνας και Βάιος Κορομηλάς. Έχουν και την ταβέρνα Αορίτης εκεί κοντά, με κρητική κουζίνα. Head chef o Αντώνης Νικηταράς. Sommelier ο Φωτης Κωστάκης.
Πρώτη από τα κυρίως έρχεται η σφυρίδα με σέσκουλα και μποκ τσόι (κινέζικο μαρούλι) με λεμονάτη σάλτσα βουτύρου. Ένα θαυμάσιο φρικασέ που αντικαθιστά το αυγολέμονο με τη φίνα λεμονάτη σάλτσα βουτύρου. Ο Ναξιώτης της παρέας το παινεύει με δόξα και τιμή. Λέει πως του θυμίζει το φρικασέ με ψάρι που φτιάχνει η μάνα του… Όλα τα υλικά παρουσιάζονται ισότιμα και συμπληρώνουν αρμονικά το ένα το άλλο: το ζουμερό ψάρι, η βοτανικότητα των χορταρικών, το λεμόνι και η στιβαρή γεύση του βουτύρου που προσθέτει πόντους στην ήσυχη γεύση του κλασικού φρικασέ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το συκώτι ελληνικής μοσχίδας σε σουβλάκι με γλάσο πορτοκαλιού και crumbles από αποξηραμένο πορτοκάλι και αποξηραμένη λαχανίδα. Η δυνατή χρήση του αρωματικού και πιπεράτου πορτοκαλιού καταλήγει σ’ ένα σφριγηλό γευστικό αποτέλεσμα. Μαλακό το συκώτι, αν θέλετε μπορείτε να το ζητήσετε και λιγότερο ψημένο. Κορωνίδα και τέλος της savoury πλευράς του δείπνου, η μοσχαρίσια στηθοπλευρά με σάλτσα με καφέ και σπαγγέτι. Λουκούμι το κρέας, κόβεται με το κουτάλι, στακάτα τα ζυμαρικά, πεντανόστιμη η σάλτσα με σοφιστικέ γευστικές νύξεις από τον καφέ. Ο πουρές από καρότο αρωματισμένο με φασκόμηλο που το συνοδεύει, είναι αρκετά γλυκός, και δε βρήκαμε πως προσθέτει κάτι στο πιάτο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τρία γλυκά προτείνονται για το τέλος του δείπνου και τα πήραμε και τα τρία. Είναι όλα κομψά και πολυδουλεμένα, με ωραίες ιδέες. Τα φρούτα – εσπεριδοειδή στα δύο πρώτα – προσφέρουν την αρωματική – επιθετική, αιχμηρή δροσιά τους, το passion fruit στο τελευταίο, δίνει τη γλυκόξινη πλούσια γεύση του. Η πάστα αμυγδάλου, πάντως, κέρδισε την πλειοψηφία της παρέας.
Το μενού αλλάζει συχνά ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των υλικών και τις εποχές και τις Κυριακές φτιάχνουν και πίτες. Wine list με περισσότερες 60 ετικέτες από τον ελληνικό αμπελώνα, επιδόρπιο οίνοι, αποστάγματα, μπύρες και κοκτέιλς. Σε διαφορετική, μικρή λίστα, κάτω από τον τίτλο Fine Wines θα δείτε οίνους από τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό αμπελώνα και οίνους από τις Νέες χώρες. Φύγαμε χαμογελώντας βλέποντας στο πίσω μέρος της μπλούζας της πολύ συμπαθητικής και ευγενικής σερβιτόρας να γράφει «Τσίφτισσα».
info
Μιχαλακοπούλου και Σεβαστείας, Ιλίσια 2107754246
