Εκεί γύρω από την οδό Νίκης και την Απόλλωνος έχει φτιαχτεί μια έθνικ γειτονιά, με την ασιατική κουζίνα να είναι αυτή που πρωταγωνιστεί.
Φυσικά, δεν είναι κάτι που συνέβη τα τελευταία χρόνια. Απλά σας αναφέρω ότι προτού μπούμε στον 21ο αιώνα, το ’99, εκεί στην αρχή της Απόλλωνος, άνοιγε το Furin Kazan και το σούσι έκανε την εμφάνισή του στο κέντρο της πόλης. Σε αυτή τη γειτονιά, λοιπόν, υπάρχει και ένα μικρό – τέσσερα-πέντε τραπέζια όλα κι όλα – που ο ιδιοκτήτης και σεφ ήταν ένα από τα «πρώτα βιολιά» της κουζίνας του Furin. Λέγεται Shiraki και είναι ό,τι πιο κοντά στην ιαπωνική κουζίνα μπορείς να βρεις στην Αθήνα.
Έκλεισα τραπέζι, για να είμαι σίγουρος, μια Παρασκευή μεσημέρι.Μέχρι να αποφασίσω τι θα παραγγείλω πέρασε λίγος χρόνος. Βλέπετε, ο κατάλογός τους δεν είναι και μικρός και θέλεις μελέτη. Δεν θα βρείτε εξτραβαγκάντσες, αλλά ούτε και fusion πιάτα. Τείνει προς τις πιο παραδοσιακές συνταγές αν και υπάρχουν και πιο εξευρωπαϊσμένες προτάσεις. Το σούσι είναι ένα από τα δυνατά του κομμάτια και διαθέτει από sashimi και nigiri μέχρι hoso maki, futo maki και inside out.
Για να ξεκινήσω, ζήτησα edi tempura roll, ume shiso maki, kampyo maki και natto maki. Ναι, όλα σας φαίνονται γιαπωνέζικα, και είναι. Εκτός από το πρώτο που σίγουρα θα το έχετε συναντήσει και σε άλλα μαγαζιά, γαρίδα παναρισμένη σε panko και ωραία τηγανισμένη, τα υπόλοιπα δύσκολα τα συναντούμε. Τα ρολάκια ume shiso maki, που είχαν μια πολύ νόστιμη πάστα από ξινά βερίκοκα, φύλλα σίσο και αγγούρι, ήταν μια πραγματική έκπληξη. Γλυκά όξινα με μια ωραία φρεσκάδα. Τα kampyo maki με αποξηραμένες λωρίδες κολοκύθας είχαν και αυτά το ενδιαφέρον τους, ενώ τα natto maki (natto είναι το φασόλι της σόγιας) που περιείχαν και αυτά φύλλα σίσο δεν με κέρδισαν και τόσο. Αυτό που έχω όμως να πω είναι ότι κανένα από τα ρολάκια δεν υστερούσε σε τεχνική, ήταν άψογα τυλιγμένα και το ρύζι όπως ακριβώς θα έπρεπε και στη σωστή αναλογία.
Όση ώρα τα «μελετούσα» δεν είχα πάρει είδηση ότι το λιλιπούτειο εσωτερικό του είχε γεμίσει από ξένους, Ιάπωνες κυρίως. Για μια στιγμή αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι εκτός συνόρων. Με επανέφερε στην ελληνική πραγματικότητα η σερβιτόρα όταν εμφανίστηκε με το μεγάλο βαθύ πιάτο με τα udon noodles και τις δύο γαρίδες tempura να προεξέχουν.
Κουταλιά και βάλσαμο ήταν αυτό το πιάτο με τον πολύ απολαυστικό ζωμό του. Λάθος μου που δεν έβγαλα αμέσως τις γαρίδες και η τραγανή tempura τους μαλάκωσε. Για το συγκεκριμένο πιάτο θα πήγαινα ξανά. Θα του έβαζα και από τα καυτερά μπαχαρικά που φέρνουν για να το κάνω ακόμα πιο απολαυστικό. Για το τέλος άφησα το ebi hiraki yaki, μια ψητή γαρίδα με μια έντονη κρεμώδη σος από miso.
Το Shiraki μπορεί να είναι λίγο πιο ακριβό από τα υπόλοιπα σουσάδικα της περιοχής, όμως έχει λόγο. Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιεί είναι φρέσκες και αυτό φαίνεται. Άλλωστε, αυτό είναι που το κάνει να ξεχωρίζει.
info
Νίκης 17, Σύνταγμα, τηλ. 210 3316217, τιμές από 30-35 ευρώ το άτομο
