Το «Σπίτι της Ταϊλάνδης», αυτό σημαίνει Rouan Thai, παραμένει φιλόξενο και έτοιμο να υποδεχτεί πρέσβεις, βασιλείς, «ναυτάκια ζουμπουρλούδικα» και όλους όσοι θέλουν να απολαύσουν την ανεπιτήδευτη και αυθεντική κουζίνα του.
Την πρώτη φορά που βρέθηκα το 2013 σε αυτά τα «ασπρόμαυρα» στενά του Πειραιά ήταν για μια 30λεπτη street performance του Κωνσταντίνου Ρήγου με επιλεγμένα αποσπάσματα από την παράσταση «Κόκκινα φανάρια», που ο ίδιος είχε παρουσιάσει στο Εθνικό Θέατρο πριν από δύο χρόνια. Οι ηθοποιοί, κρεμασμένοι στα μπαλκόνια του ξενοδοχείου «Λουξ», εκεί που άλλοτε γεννιόντουσαν και πέθαιναν αγοραίοι έρωτες, με είχαν εντυπωσιάσει. Ίσως επειδή επηρεασμένος από τη θρυλική ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη και τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου είχα κάπως θεωρήσει ότι εκείνη τη στιγμή πατούσα τα «άγια χώματα» μιας άλλης εποχής. Κτίρια-φαντάσματα στη Σκουζέ και τη Φίλωνος έκρυβαν μυστικά που λαχταρούσα να ακούσω.
Στην ίδια βόλτα και μετά την παράσταση ένας φίλος μού είπε πως πρέπει να πάμε σε ένα ταϊλανδέζικο στην οδό Νοταρά για να φάω «αυθεντική» κουζίνα, εκεί «που τρώνε όσοι ξέρουν» και άλλα τσιτάτα για να πειστώ και να σταματήσω να ψάχνω στα χαλάσματα την πινακίδα του «Phryne’s Bar» της Μαντάμ Παρή. Η ταμπέλα του Rouan Thai με τα σημαιάκια απέξω με ξύπνησαν και οι μυρωδιές από το λεμονόχορτο, το γκαλάνγκαλ, τη μέντα και το τσίλι με συνόδευσαν σε μια σάλα γεμάτη κόσμο και πρωτοφανέρωτα πιάτα. Έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά. Η γειτονιά ξαναέγινε αυτό που λέμε «διασκεδαστική» και τα στενά πλημμύρισαν με κόσμο. Από τη δεκαετία του ’80 ως ουζερί και από το 2005 ως εστιατόριο, το Rouan Thai συνεχίζει ακλόνητο και την τελευταία φορά που το επισκέφθηκα είδα ότι είχαν γίνει μεγάλες αλλαγές. Τα σημαιάκια έχουν φύγει και το ταϊλανδέζικο καφενείο έχει γίνει πια ένα κλασικό εστιατόριο, ένας θησαυρός γεύσεων, αρωμάτων και χρωμάτων που έχει καταφέρει να κερδίσει τις καρδιές και τα στομάχια πολλών ανθρώπων παγκοσμίως.
Ένας ναυτικός και μια ερωτική μετανάστρια
Το εστιατόριο δεν κατάφερε να ξεφύγει από το κλίμα της θρυλικής γειτονιάς του και είναι κι αυτό ένα παιδί του έρωτα. Τη δεκαετία του ’80 ο Μπάμπης αποφάσισε να μπαρκάρει, δουλεύοντας ως μηχανικός πλοίου, και στο Σιάμ γνώρισε τη Νόι, που πλέον έχει βαφτιστεί Μαρίνα, την ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε. Μαζί άνοιξαν το μαγαζί και ύστερα η κόρη της Μαρίνας, η Nok (ή Μαρία) ήρθε κι εκείνη, σπουδαγμένη μαγείρισσα στη βασιλική σχολή σεφ, και το απογείωσε.
Η ιστορία τους είναι χιλιοειπωμένη, αλλά παραμένει καρμική και ενδιαφέρουσα. Μα πώς τους ήρθε να ανοίξουν εστιατόριο thai κουζίνας στον «ναυτικό» Πειραιά και δη στην Τρούμπα; «Υπήρχαν αρκετοί Ασιάτες που δούλευαν στις αποθήκες τριγύρω και εδώ βρήκαν ένα σπιτικό φαγητό που τους έλειπε», εξηγεί. Από εργάτες μέχρι πρίγκιπες, όλοι έχουν περάσει από εδώ μέσα. «Αυτό που καθιστά την ταϊλανδέζικη κουζίνα τόσο σημαντική είναι η ποικιλία των γεύσεων, η πολυπλοκότητα των μπαχαρικών και η ισορροπία μεταξύ γλυκού, ξινού, αλμυρού και πικάντικου», εξηγεί η σεφ Nok.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της thai κουζίνας είναι η χρήση φρέσκων βοτάνων και μπαχαρικών, που εμείς οι Μεσογειακοί δεν γνωρίζουμε αρκετά. Αυτά τα συστατικά προσδίδουν στα πιάτα έναν μοναδικό και αναζωογονητικό χαρακτήρα. Είναι γνωστά τα παραδοσιακά τους curry και stir-fry, αλλά και τα street food favorites, όπως τα pad thai noodles και τα spring rolls.
Εδώ, το pad thai είναι μούρλια, ίσως το απόλυτο best seller πιάτο. Μη σας φαίνεται εύκολη η επιλογή! Πώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε σε ένα μενού που αριθμεί πάνω από 150 πιάτα. «Πάντα υπήρχε ποικιλία. Υπάρχουν πολλές επιλογές και σε κινέζικη κουζίνα. Τίποτα δεν είναι τυποποιημένο και είμαστε τρελοί με την πρώτη ύλη μας». Ο κατάλογος είναι περιεκτικός και αρκετά επεξηγηματικός. Αν πρέπει να σας φτιάξω ένα μενού, τότε θα πρότεινα πράσινο κάρι χοιρινό με μπαμπού, βασιλικό και γάλα καρύδας, σούπα Tom-yum, σαλάτα Som tam με παπάγια, κοτόπουλο Satay με φυστικοβούτυρο και μπίρα Chang για το απόλυτο σβήσιμο. Νομίζω περιλαμβάνει όλα εκείνα τα πιάτα που πρέπει να γευτείτε και μια ωραία μείξη από τις γεύσεις και τα αρώματα, που έχρισαν το Rouan Thai ως το καλύτερο της Ελλάδας.
Αν ψάχνετε κάτι αποδομημένο ή νεωτεριστικό, τότε δεν θα το βρείτε εδώ. Εκλεκτό όμως σίγουρα ναι. Ο ξύλινος χώρος σίγουρα δεν έχει βελούδινα σεπαρέ, ούτε μοιάζει με το Park Chinois του Λονδίνου με τις χρυσές βρύσες. Είναι διακοσμημένος με κεντητούς ελέφαντες και φωτογραφίες από τη βασιλική οικογένεια της Ταϊλάνδης, η οποία έχει γευματίσει εδώ και γενικότερα δεν υπάρχει κάτι δήθεν. Ούτε κοκτέιλ, ούτε κοσμικούς, μόνο αληθινούς ανθρώπους και νοστιμιά θα βρείτε.
Όταν τελειώσετε το pad thai σας και αφού δροσιστείτε από την τηγανητή μπανάνα, βγείτε μια βόλτα έξω, στα στενά που η Τζένη Καρέζη καιγόταν από έρωτα για τον Νίκο Κούρκουλο στη «Λόλα», και αν είστε παρατηρητικοί ή ερωτευμένοι, και σίγουρα χορτασμένοι, τότε μπορεί να δείτε την πινακίδα «Phryne’s Bar» να ανάβει ξανά και τους πρώτους ναύτες να στρίβουν από τη γωνία.
info
Νοταρά 131, Πειραιάς, τηλ. 210 4294494
Φωτογραφίες: Σίσσυ Μόρφη
