Η μικρή φροντισμένη μονοκατοικία του ’60, από αυτές «που είχαμε χορέψει τα πιο ωραία λαϊκά» αποκαλύπτει πίσω από τη μετρημένη εμφάνισή της την «Πρεμιέρα», ένα ξεχωριστό εστιατόριο με σεμνή αρχοντιά και ένα πανοραμίκ γεύσεων από Ρωσία, κυρίως, αλλά και την Ουκρανία, τη Γεωργία και τον Πόντο.
Ήσυχη η γειτονιά, στο πάνω μέρος της Χαροκόπου λίγο πριν από τη Συγγρού, χωρίς εμπορικό χαρακτήρα και κίνηση. Στη μικρή βεράντα, οι δύο πολυθρόνες για τους καπνιστές έχουν κουβερτάκια, μια φιλική κίνηση που σημειώνουμε καθώς σπρώχνουμε τη σιδερένια vintage πόρτα της σάλας. Έκπληξη μεγάλη για όσους από την παρέα δεν έχουν ξαναέρθει, ευχαρίστηση για εμάς που ξέρουμε. Πολυέλαιοι, ξύλινο πάτωμα, ροτόντες με λευκά τραπεζομάντηλα και καρέκλες με λευκό ντύσιμο, ένα πιάνο στον ένα τοίχο, γκραβούρες, διπλές κουρτίνες με μοτίβα λουλουδιών σε στυλιζαρισμένο ύφος και γκριζογάλανο χρώμα. Αρχοντιά, οικειότητα, χάρη. Η κυρία Δέσποινα, ιδιοκτήτρια και μαγείρισσα του εστιατορίου, βάζει στο επίκεντρο της φιλοσοφίας της τη γνωριμία του κόσμου που έρχεται στο εστιατόριό της με την αυθεντική κουζίνας ενός τόπου που ξέρει καλά.
Ανοίγοντας το μενού της «Πρεμιέρας», βλέπουμε μαζί με τα πασίγνωστα πιάτα της ρωσικής κουζίνας και πιάτα άλλων χωρών από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Ο κ. Δημήτρης, επικεφαλής του προσωπικού -που είναι ευγενέστατο και πολύ πολύ ευχάριστο-, ξέρει καλά τι σερβίρουν, απαντά αβίαστα σε όλες τις ερωτήσεις και εξηγεί: «Οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης έχουν συνυπάρξει πολλά χρόνια, η μία έχει επηρεάσει την κουζίνα της άλλης και υπάρχουν πολλά πιάτα που διεκδικούν πολλές χώρες σαν δικά τους». Αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, σκεφτόμαστε, και ξεκινάμε με χειροποίητο ψωμί και βούτυρο με παντζάρι και σκόρδο. Το μαγαζί δεν φοβάται το σκόρδο, χαρακτηριστικό στοιχείο της κουζίνας που υπηρετεί, και αυτό το ρόδινο βουτυράκι είναι πολύ ορεκτικό.
Εστιατόριο με αρχοντική ρώσικη κουζίνα
Συνεχίζουμε με «Oλιβιέ», όπως είναι το πραγματικό όνομα της παραδοσιακής ρωσικής σαλάτας. Η μαγιονέζα διακριτική, τυλίγει το γνωστό μείγμα λαχανικών (καρότο, αρακά, πατάτα), κομμένα σε ζαράκια, στο μέγεθος του αρακά, και ενισχύεται με ζαμπόν και κομματάκια τουρσί στο ίδιο μέγεθος. Η γνωστή comfort αίσθηση για ανατολικούς και δυτικούς. Μας έλεγαν σε κάποιο άλλο ρώσικο εστιατόριο πως η «Ολιβιέ», που είναι δημιουργία του Γαλλοβέλγου Λουσιέν Ολιβιέ, σεφ στο Μουσείο Ερμιτάζ κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, εμπλουτιζόταν από τους πλούσιους με πολυτελή υλικά όπως αστακό, γαρίδες, χοιρομέρι κλπ. Καιροί για πρίγκιπες. Επόμενο πιάτο, η παραδοσιακή ρώσικη σούπα «ράσσολνικ», με μοσχαρίσιο κρέας, κριθάρι περλέ, αγγουράκι τουρσί και πατάτα. Ρωμαλέο, σπιτικό, χορταστικό και πολύ πολύ γευστικό πιάτο, ένα πλήρες γεύμα από μόνο του. Όποιος αγαπάει την αδρεναλίνη στις γεύσεις, μπορεί να ζητήσει την καυτερή σoς «άτζικα» από ψιλοκομμένη καυτερή πιπεριά (με του σπόρους που έχουν και την περισσότερη καψαϊκίνη), ντομάτα, κόλιανδρο και σκόρδο. «Έρχεται από τη Γεωργία», μας είπε ο κ. Δημήτρης, αλλα εμείς την έχουμε συναντήσει και σε Γεωργιανά και σε Αρμένικα εστιατόρια -και γενικά όλοι λένε πως είναι δική τους παραδοσιακή συνταγή…
Από τη Γεωργία τα ρολάκια μελιτζάνας, με γέμιση καρύδι, σκόρδο και κόλιανδρο, το παραδοσιακό τρίπτυχο των καρυκευμάτων της γεωργιανής κουζίνας, γαρνιρισμένο με τα τραγανά, δροσερά σποράκια ροδιού -άλλο ένα αγαπημένο υλικό της γεωργιανής κουζίνας. Σερβίρονται κρύα, κόβονται φετούλες και είναι δυνατή συνοδεία για τη βότκα ή το τσίπουρο με την πυκνή σε εντάσεις γεύση τους.
Περνάμε στα ζυμαρικά με πελμένι. Η Ρωσία και γενικά οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μοιράζονται μια μεγάλη ποικιλία από γεμιστά, κυρίως βραστά, ζυμαρικά. Η λεπτή, διάφανη ζύμη των «πελμένι» που μας έφεραν είναι φτιαγμένη με καταπληκτική μαστοριά, έτσι ώστε να συγκρατεί τα μεγάλα κομμάτια από μανιτάρια πορτομπέλο. Τα πελμένι έχουν βράσει σε ένα βαθιά νόστιμο ζωμό, γαρνίρονται με άνηθο και συνοδεύονται με σμετάνα με σκόρδο -μπορείτε να ζητήσετε και σκέτη σμετάνα αν θέλετε. Η σμετάνα είναι ένα είδος sour cream, με απίθανα λεπτή και ελαφρότατα όξινη γεύση, το Άγιο Δισκοπότηρο της της ανατολικοευρωπαϊκής, ρωσικής, ουκρανικής κουζίνας, που εξευγενίζει και πλουτίζει γευστικά οτιδήποτε.
Τα hit του μενού και η vintage αισθητική του «Πρεμιέρα»
Ο κόσμος γύρω μας απολαμβάνει το Κυριακάτικο μεσημεριανό γεύμα του, κουβεντιάζοντας χαμηλόφωνα. Οικογένειες κάθε ηλικίας, από νεαρά ζευγάρια με τα παιδάκια τους μέχρι μεγάλες φαμίλιες με παππούδες και γιαγιάδες και παρέες φίλων, οι περισσότεροι από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Τα επιδαπέδια και επιτραπέζια φωτιστικά με vintage υφασμάτινα καπέλα, οι θαυμάσιες jazz και soul μουσικές, τα καραφάκια με βότκα, ένα hit στα ρώσικα μαγαζιά που έχουμε υιοθετήσει φανατικά -άλλωστε ο κατάλογος με τα κρασιά είναι πολύ περιορισμένος-, δημιουργούν έναν old fashioned ανατολικοευρωπαϊκό «εξωτισμό» αν έχει νόημα να λεχθεί κάτι τέτοιο σήμερα.
Hit του μενού που περνά και ξαναπερνά από μπροστά μας είναι και το «σασκλίκ», ένα τεράστιο σουβλάκι με εξαιρετικές αλάδωτες πατάτες σε στρογγυλές φέτες και ροδέλες από κρεμμύδι. Το δικό μας είναι από χοιρινό λαιμό, αλλά το φτιάχνουν και από μπούτι ή στήθος κοτόπουλου. Εμείς είχαμε αφήσει εδώ το σασλίκ μαριναρισμένο σε ξύδι. αλλά τώρα το μαρινάρουν σε κρεμμύδι, ντομάτα και πάπρικα, καυτερή και γλυκιά. Καλό είναι, αλλά νοσταλγούμε σοβαρά την ξυδάτη και πιο τρυφερή εκδοχή του.
Καθώς πηγαίνουμε προς το τέλος του γεύματος, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στο μενού κρατώντας σημειώσεις για την επόμενη επίσκεψη: Ποντιακοί σαρμάδες με μαύρο λάχανο, χοιρινό και ρύζι. Είναι αλλιώς οι λαχανοντολμάδες με μαύρο λάχανο από τους άλλους με άσπρο λάχανο; Μα, η γεύση τους δεν συγκρίνεται. Σπάνια βρίσκεται στην αγορά αυτή η λαχανίδα, αγαπημένο υλικό της ποντιακής κουζίνας, ο αλλά ο μπαμπάς της κυρίας Δέσποινας, τα καλλιεργεί στο κτήμα του στην Ερέτρια. Σημειώνουμε και τα μαντί, είτε με χοιρινό και σάλτσα «τσατσιμπέλ» -μια ποντιακή καυτερή σάλτσα ντομάτας με «σουνέλι», μείγμα από ένα σωρό αποξηραμένα αρωματικά βότανα, σκόρδο και ξερό κόλιανδρο-, είτε με κολοκύθα και χοιρινό κιμά, καθώς και το ουκρανικό μπορστ, τη διάσημη κρεατόσουπα με παντζάρια και λάχανο.
Θεαματικό, υπέροχα ελαφρύ και αρωματικό επιδόρπιο, η διάσημη ρωσική τούρτα «Μέντοβικ». Αλλεπάλληλα στρώματα από λεπτότατες φέτες αρωματικό παντεσπάνι μελιού διαδέχονται αλλεπάλληλα στρώματα από λεπτότατες στρώσεις κρέμας, από σμετάνα ανακατεμένη με αλατισμένη καραμέλα. Ένα εκλεπτυσμένο, τεχνικό γλυκό, που αν είναι να το δοκιμάσετε μια φορά στη ζωή σας, δοκιμάστε το εδώ.
Info
Δοϊράνης 9, Καλλιθέα, 217716500
Διαβάστε επίσης:
Esthio: To βαλκανικό γαστρονομικό project του σεφ Έλβι Δημήτρη Ζύμπα στον οδηγό της Michelin
Θεσσαλονίκη: Πού τρώμε τρίγωνα, αρμενοβίλ, εργολάβους και απίθανα σιροπιαστά
