Κατεβαίνοντας προς το Ρουφ, για να επισκεφτώ το νέο αυτό μπαρ, που σερβίρει κυρίως aperitivi, μου είχε κολλήσει το διάσημο, τραγούδι των 80ς του Al Bano και της Romina Power, Felicitá. Ίσως γιατί έτσι ονομάζεται και το μαγαζί, το οποίο μετράει μόνο λίγες μέρες ζωής. Βρίσκεται έκτος κάποιας πιάτσας, πίσω από το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς σε μια όμορφη γωνία με μεγάλο πεζοδρόμιο μπροστά και πρεβάζια με πολλές λεβάντες.
Φτάνοντας, έξω τα ψηλά σκαλοπάτια ήταν ήδη πιασμένα από μικρές παρέες που απολάμβαναν κάποιο κρασί ή ένα spritz. Απόρησα πώς με τη τόσο ζέστη μπορούν και κάθονται έξω, όμως το τσιγάρο ήταν η απάντηση σε αυτή μου την ερώτηση. Μπαίνοντας μέσα το βαθυπράσινο χρώμα στον τοίχο της πρόσοψης, το μωσαϊκό στο πάτωμα, τα πλακάκια στο μπαρ, τα κομψά σομόν σκαμπό, οι φωτογραφίες από τη Νάπολη που στόλιζαν τους πέτρινους τοίχους και η φωτεινή επιγραφή Felicità, στο βάθος του χώρου έφτιαχναν μια όμορφη και φιλόξενη ατμόσφαιρα. Πίσω από αυτό το νέο project που είναι αφιερωμένο στο aperitivo, στο after office πότο, στο early dring, στο χαλαρό πότο κοινώς, βρίσκονται δύο φίλοι. Ο Αλέξανδρος Καμπέρης και ο Κωνσταντίνος Μπόλας. Η ιδέα του Felicitá γεννήθηκε το 2017 σε ένα ταξίδι τους στην Ιταλία σε ένα ημιυπόγεια aperitivo bar στα στενά της Φλωρεντίας και της Σιένα. Πέρασαν λίγα χρόνια για να γίνει πραγματικότητα όμως, και στην παρέα προστέθηκε ο Γιώργος Μαθιουδάκης.
Στο δια ταύτα τώρα. Εδώ θα έρθετε για να απολαύσετε aperitivi, κράσι ή μπίρα μαζί με κάποιες επιλογές για φαγητό. Θα ξεκινήσω από το τελευταίο, το οποίο έχει αναλάβει ο σεφ Νίκος Ντιναπόγιας. Μπορεί να τον γνωρίζεται από το Materia Prima, όπου ήταν πριν ή το The Clumsies στην Πραξιτέλους. Ο Νίκος, λοιπόν, ετοιμάζει βενετσιάνικες μπρουσκέτες, τα λεγόμενα cicchetti, που στην ουσία είναι φέτες από ψωμί που στολίζεται με διάφορα νόστιμα υλικά. Εδώ να σας πω ότι το ψωμί που χρησιμοποιούν είναι από το Kora που φτιάχνει η φοβερή Ιάνθη Μιχαλάκη μαζί με την ομάδα της.
Σε αυτό τον προζυμένιο καμβά ο Νίκος βάζει πότε σαρδέλες με κρέμα τυριού, πότε καπνιστό μύδι με μουστάρδα (από αυτό να δοκιμάσετε οπωσδήποτε), πότε παστράμι με πιπεριά Φλωρίνης και καραμελώμενα κρεμμύδια και πότε γραβιέρα με καπνιστό χοιρινό και χειροοποιήτο τσάτνεϊ μήλου (λίγο γλυκό για τα γούστα μου). Κάνει και άλλα όμως, ανάλογα με την φρέσκια πρώτη ύλη που βρίσκει. Κάνει, επίσης και πιάτα, που είναι της φιλοσοφίας του share και μπαίνουν στη μέση του τραπεζιού. Από αυτά δεν δοκίμασα κάτι για να σας πω, μιας και ο λόγος που πήγα ήταν τα aperitivi και τα cicchetti – την επόμενη όμως σίγουρα θα δοκιμάσω δύο, τρία πιάτα, που έχω ήδη βάλει στο μάτι.
Στα aperitivi και τα ποτά τώρα, υπεύθυνος είναι ο Μάριος Ηλιόπουλος, που έχει ετοιμάσει έναν πλούσιο κατάλογο με ιδιαίτερα και έξυπνα ποτά. Όπως για παράδειγμα το Spartacus στο οποίο παντρεύει το γάλα βρώμης με βερμούτ και σόδα περγαμόντο και μπαχαρικά ή το The Leorard στο οποίο το Pedro Ximenez παίζει ήπια με το mezcal και ένα cordial από ντομάτα και κάπαρη. Νόστιμα και τα δύο όπως και η La traviata η οποία φτιάχνεται με αρφώδης κρασί, gin και λικέρ elderflower. Όπως καταλαβαίνετε στα aperitivi του ο Μάριος έχει δώσει ονόματα από ταινίες του Φελίνι. Εκτός από αυτά έχει και μια ακόμα κατηγορία με οκτώ διαφορετικά negroni – γιατί το negroni όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο είναι aperitivo. Από αυτή την κατηγορία δοκίμασα το Coconut και το Felicità negroni. Το τελευταίο με κέρδισε περισσότερο μιας και ήταν πιο κοντά στα δικά μου γούστα και είχε πιο δυνατό και επιβλητικό χαρακτήρα.
Το Felicità, είναι όμορφο, χαλαρό, ζωντανό και φρέσκο. Έχει χαρακτήρα και ενδιαφέρον. Το φαγητό που προσφέρει είναι παιχνιδιάρικο και τα ποτά του έξυπνα και πρωτότυπα. Όπως καταλαβαίνετε, είναι μια ωραία πρόταση για μετά τη δουλειά για να χαλαρώσετε και να περάσετε όμορφα με την παρέα σας. Και δεν πρόκειται να το ξενυχτήσετε μιας και λίγο μετά τα μεσάνυχτα κλείνει για να ξεκουραστεί.
info
Μεγάλου Βασιλείου 40, Ρουφ, τηλ. 2110015858
