Το Παγκράτι έχει μικρές γωνιές που σε εντυπωσιάζουν με την απλότητα τους, την ηρεμία τους αλλά και την αστική τους ομορφιά. Μια από αυτές είναι και ο πεζόδρομος της οδού Ηρώνδα. Χαμηλά, κοντά στη Βασιλέως Κωνσταντίνου, στην «είσοδο» του Παγκρατίου. Εκεί, λοιπόν, δυο νεαροί chef, ο Δημήτρης Ζύμπα και ο Νίκος Βοργιάς, αποφάσισαν να κάνουν τα πρώτα τους επιχειρηματικά βήματα και να ανοίξουν ένα εστιατόριο, το Αλφιcon. Το όνομά του κάνει ένα έξυπνο λογοπαίγνιο με το κριθάρι στα αρχαία (άλφιτον) και την αγγλική λέξη εικόνα (icon).
Ο χώρος γνωστός μιας και μέχρι πριν λίγο καιρό φιλοξενούσε το εστιατόριο Italia που τώρα μεταφέρθηκε ακριβώς δίπλα. Τον είχα επισκεφτεί πριν από δύο χρόνια περίπου και ήμουν πολύ περίεργος να δω την αλλαγή του. Το χαρακτηριστικό vintage πλακάκι έμεινε, οι τοίχοι βάφτηκαν σε γκρι σκούρο και στολίστηκαν με κάποιες μαυρόασπρες φωτογραφίες. Λιτά. Όπως άλλωστε είναι και ο χώρος. Λιτός με αστική κομψότητα.
Σαν τη σούπα που άνοιξε το γεύμα μου. Μια σούπα από σπαράγγια με ψιλοκομμένο χτένι ταρτάρ, νιόκι ανθότυρου, μους παντσέτας και ξινόμηλο. Ίσως λίγο ήπια σε γεύση –δεν καταλάβαινα το σπαράγγι- αλλά με ωραίους συνδυασμούς. Το ίδιο ήταν και η πράσινη σαλάτα με ψιλοκομμένο στήθος πάπιας και μια βινεγκρέτ από φουντούκια και «ξινισμένη» δική τους κρέμα.
Οι κροκέτες από κεχρί αλλά και ο αστακός σε βούτυρο μυρωδικών και μπούκοβο που ακολούθησαν ήταν έξυπνες ιδέες αλλά είχαν τις αστοχίες τους. Οι δε κροκέτες συνοδεύονταν από μια πολύ γλυκιά μαρμελάδα ντομάτας που αναζητούσε κάτι καυτερό και ο αστακός είχε ψηθεί λίγο παραπάνω με αποτέλεσμα να είχε στεγνώσει. Το Αλφιcon δεν μετράει ωστόσο και πολλές μέρες ζωής, οπότε σίγουρα κάποια πράγματα θα φτιάξουν.
Τη σειρά πήρε ένα κριθαρότο σε κρέμα από σπανάκι μαζί με ψιλοκομμένο καλαμάρι, καβουρδισμένα αμύγδαλα και έναν αφρό από εσπεριδοειδή. Νόστιμο, σωστά μαγειρεμένο με ωραίες εντάσεις και ισορροπίες. Από τα πιάτα που θα επαναλάμβανα σίγουρα. Στην ίδια λογική, δηλαδή του καλομαγειρεμένου και νόστιμου, ήταν και το κατσικάκι Νάξου. Στην ουσία ήταν μια εκδοχή του γνωστού σε όλους μας φρικασέ. Μια πετυχημένη εκδοχή όμως. Τα χορταρικά που το συνόδευαν ήταν τραγανά και έδεναν με την όμορφα όξινη αβγοκομμένη σάλτσα.
Στα γλυκά θα σταθώ στην πορτοκολάπιτα –τρέφω μια αδυναμία σε αυτό το γλυκό- που ήταν σιροπιασμένη τόσο όσο. Όμως, η σοκολάτα με το φυστικοβούτυρο και τα τραγανά κομματάκια φυστικιού, δεν μπορώ να πω ότι με άφησε ασυγκίνητο.
Επίσης θα πρέπει να σας αναφέρω και τον τρίτο κύριο της παρέας που έχει αναλάβει χρέη μετρ και δεν είναι άλλος από τον Τάσο Υφαντίδη. Μαζί και οι τρείς είναι η ψυχή του νέου αυτού εστιατορίου που αποτελεί μια διαφορετική πρόταση στη μέχρι τώρα ταβερνοκρατούμενη περιοχή του Παγκρατίου. Μια πρόταση φρέσκια, νόστιμη και αρκετά ενδιαφέρουσα.
info
Ηρώνδα 8, Παγκράτι, τηλ. 2169005059
