Το ξεκίνημα μιας τυπικής μέρας των Πορτογάλων περιλαμβάνει ένα ελαφρύ πρωινό, το οποίο συνήθως αποτελείται από καφέ – ρόφημα που αγαπούν πολύ – συνοδευόμενο από ένα ψωμάκι, ενώ το κυρίως γεύμα της ημέρας μπορεί να περιλαμβάνει μια ποικιλία από σούπες, που είναι και από τις πιο δημοφιλείς επιλογές, όπως επίσης και ποικιλία από ψάρια και κρεατικά με γαρνιτούρες λαχανικών. Δεν προτιμούν ιδιαίτερα τις σαλάτες ενώ στις σούπες τους προσθέτουν κατά κύριο λόγο ψωμί, πατάτες ή ρύζι.
Η πορτογαλική μαγειρική παράδοση είναι αποτέλεσμα της εκτενούς ακτογραμμής της χώρας που ευνόησε κατά πολύ την ανάπτυξη της αγάπης για τα θαλασσινά και τη μαγειρική εξερεύνηση. Η γειτνίαση με την Ισπανία έχει επηρεάσει τη διαμόρφωση αρκετών από τις κατά τόπους συνταγές ωστόσο, η γενικότερη εικόνα της τοπικής τους κουζίνας αποδεικνύει ότι οι βασκικές και καταλανικές επιρροές υπάρχουν αφενός αφετέρου όμως δεν είναι τόσο πολύ ισχυρές. Πρώτα στις προτιμήσεις των Πορτογάλων έρχονται τα ψάρια, με την κατά κεφαλή κατανάλωση ψαριών να είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο μπακαλιάρος μάλιστα στο πορτογαλικό τραπέζι έχει την αντίστοιχη θέση που έχει το μοσχάρι στο ελληνικό. Όσο για τα βασικά γεωργικά προϊόντα της χώρας είναι οι πατάτες, το ρύζι, το σιτάρι, το καλαμπόκι και το ελαιόλαδο ενώ στα βοσκοτόπια ανά την Πορτογαλία εκτρέφονται χοίροι, πρόβατα, μερικά βοοειδή, κατσίκια και κοτόπουλα. Οι νοστιμιές ανά τη χώρα ποικίλουν συνάδοντας με το κλίμα της κάθε περιοχής που διαμορφώνει το γαστρονομικό της χαρακτήρα. Από τα χαρακτηριστικότερα πιάτα είναι η περίφημη κάλντο βέρντε, μια σούπα με πατάτες, κρεμμύδια, λαχανίδα και λουκάνικο την οποία παραδοσιακά χυλώνουν με φουσκωμένο προζύμι που φτιάχνουν πολύ στις περιοχές Μίνιου και Ντούρα. Δημοφιλέστατο πιάτο επίσης στη νότια παράκτια ζώνη είναι και το ακόρντα ντε μαρίσκος, μια νόστιμη στεγνή σούπα ψωμιού με αβγό, μαλάκια και φρέσκο κόλιανδρο. Τα ακόρντας, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή σε όλη την Πορτογαλία, έχουν βάση το ψωμί και κάποιο είδος ζωμού ενώ οι επιπλέον προσθήκες διαφέρουν ανάλογα με την τοπική παραγωγή.
Η πορτογαλική κουζίνα αγαπά τα έντονα καρυκεύματα και τα αρωματικά όπως κόλιανδρο, κύμινο, κανέλα, σκόρδο, καυτερές πιπεριές, μέντα, ρίγανη, μαϊντανό, σαφράν κ.ά ενώ σε αρκετές συνταγές χρησιμοποιούν στο μαρινάρισμα ή το μαγείρεμα ξίδι και κρασί. Από κρεατικά και αλλαντικά τιμούν δεόντως το καπνιστό χοιρομέρι, το χοιρινό, τα λουκάνικα και το μπέικον ενώ ψάρια και θαλασσινά όπως ο παστός μπακαλιάρος, ο κολιός, το σκουμπρί, τα μύδια και τα στρείδια δεσπόζουν σε πιάτα παραθαλάσσιων περιοχών στα οποία ενίοτε συνυπάρχουν παρέα με χοιρινό κρέας.
