Από την κρεμώδη φοντίνα των Αλπεων στο πικάντικο πεκορίνο της Σαρδηνίας, τα ιταλικά τυριά είναι τόσο ξεχωριστά όσο και η χώρα.
Κατσιοκαβάλο: μαλακό τυρί από αγελαδινό γάλα από τη νότια Ιταλία με δυνατό άρωμα ξηρών καρπών. Συγγενές με το ελληνικό κασκαβάλι, πήρε το όνομα επειδή στραγγίζεται σε τσαντίλες που δένονται μεταξύ τους με σχοινί και κρεμιούνται από ξύλινο κοντάρι.
Ρικότα: η κρεμώδης ρικότα φτιάχνεται από ορό γάλακτος, υποπροϊόν της παρασκευής τυριού, που ζεσταίνεται δύο φορές -το όνομα σημαίνει κατά λέξη αυτό που ψήνεται δύο φορές. Στην Καλαβρία που υπάρχει μακρά κουλτούρα στην διατήρηση τυριών, η ρικότα καπνίζεται με ξύλα.
Μπουράτα: το όνομά της -βουτυρώδης στα ιταλικά- τα λέει όλα. Mε καταγωγή από την ορεινή Απουλία, στο νότιο άκρο της χώρας, αυτό το πλούσιο είδος μοτσαρέλας είναι κρεμώδες στο κέντρο και συμπαγές στην περιφέρεια.
Φορμάτζιο ντι φόσα: έντονο και δυνατό κατσικίσιο τυρί από την Εμίλια-Ρομάνια, ωριμάζει ένα μήνα πριν τοποθετηθεί σε λάκκο στη γη ή fossa, πάνω από 100 μέρες.
Μοτσαρέλα: αν και για την ημι-μαλακή, με κρεμώδη γεύση, μοτσαρέλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αγελαδινό γάλα, η παραδοσιακή ιταλική τεχνική, που προστατεύεται και από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, απαιτεί βουβαλίσιο. Το όνομα προέρχεται από το mozza, το τυρόπηγμα που κόβεται κατά τη διαδικασία παραγωγής τυριού.
Παρμεζάνα (Παρμιτζιάνο ρετζιάνο): σκληρό τυρί από αγελαδινό γάλα, με άρωμα ξηρών καρπών, που ωριμάζει δύο με τρία χρόνια. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, μόνο αυτό που παράγεται στην Πάρμα, στην επαρχία Ρέτζο-Εμίλια, τη Μπολόνια, τη Μόντενα και τη νότια Μάντοβα έχει δικαίωμα χρήσης της συγκεκριμένης ονομασίας.
Ταλέτζιο: ημι-μαλακό τυρί από αγελαδινό γάλα και χαρακτηριστική πικάντικη γεύση. Φτιάχνεται για αιώνες στη Λομβαρδία και ονομάστηκε από την κοιλάδα του Ταλέτζιο, ένα καταπράσινο οροπέδιο ανάμεσα στις επαρχίες Λέκκο και Μπέργκαμο.
Φοντίνα: με καταγωγή από την κοιλάδα της Αόστα από τον 12ο αιώνα, αυτό το κρεμώδες τυρί από αγελαδινό γάλα είναι διάσημο για το fonduta, φοντί, με λιωμένο τυρί που σερβίρεται με ψωμί.
Πεκορίνο: το όνομα αυτού του σκληρού, αιχμηρού τυριού από πρόβειο γάλα, προέρχεται από το pecora όπως είναι στα ιταλικά το πρόβατο. Το πιο συνηθισμένο είναι το πεκορίνο ρομάνο που φτιάχνεται στην επαρχία Λάτσιο, τη Σαρδηνία και την Τοσκάνη αν και υπάρχουν και άλλες περιοχές που παράγουν τις δικές τους μοναδικές ποικιλίες.
Γκοργκοντζόλα: μπλε τυρί από αγελαδινό γάλα με δυνατό, διαπεραστικό άρωμα, οφείλει το όνομα στην ομώνυμη κοινότητα της Μητροπολιτικής Πόλης του Μιλάνου όπου φτιάχνεται για αιώνες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιτρέπει την παραγωγή του μόνο σε ορισμένες ιταλικές επαρχίες.
Δείτε επίσης:
Τρώμε και (πίνουμε) ιταλικά: Η Ιταλία στο πιάτο (και το ποτήρι)
Ιταλική πίτσα με μοτσαρέλα και βασιλικό
