Παρίσι! Η πόλη του Φωτός και του έρωτα! Ένας προορισμός αγαπημένος για όλες τις εποχές του χρόνου! Κι επειδή μας έλειψαν τα ταξίδια τα προηγούμενα 2 χρόνια, τώρα έχουμε την ευκαιρία να ταξιδεύσουμε ξανά, ελπίζουμε χωρίς άλλες απαγορεύσεις…
Προς το παρόν όμως θα σας ταξιδεύσουμε με το νου, τις γεύσεις και τα αρώματα στις συνταγές που χαρακτηρίζουν την αγαπημένη γαλλική πόλη. Ποιες είναι αυτές που γεννήθηκαν στην πόλη του Φωτός και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παριζιάνικες;
Γαλλική μπαγκέτα
Μια κλασική γαλλική εικόνα που βλέπουμε συχνά στις ταινίες είναι έναν Γάλλο να μεταφέρει στα πράγματά του το κλασικό μακρόστενο λεπτό ψωμί, την μπαγκέτα. Ωστόσο, την εμπνεύστηκε ένας Αυστριακός, August Zang, ο ιδιοκτήτης της Boulangerie Vienoise ο οποίος είχε εγκατασταθεί τότε στο Παρίσι. Η επιτυχία της ήταν τέτοια που ο Ναπολέων 3 αποφάσισε να θέσει συγκεκριμένες οδηγίες και διαστάσεις για τη γαλλική μπαγκέτα: πρέπει να έχει μήκος 40 cm και να ζυγίζει 300 γρ, ώστε να χωράει στις τσέπες των στρατιωτών.
Entrecôte με πατάτες τηγανητές
Ταξιδεύουμε στον χρόνο, στον 19ο αιώνα, στην περιοχή της Villette, όπου στεγάζονταν τότε σφαγεία. Στα διαλείμματά τους οι κρεοπώλεις απολάμβαναν τις φρέσκες μοσχαρίσιες μπριζόλες μαγειρεμένες με πολλά μυρωδικά, που τις συνόδευαν με πατάτες «Pont Neuf». Οι πρόγονοι της τηγανητής πατάτας λέγεται ότι γεννήθηκαν στο Παρίσι και όχι στο Βέλγιο και συγκεκριμένα στο γεφυράκι του Σηκουάνα Pont Neuf, όπου οι πλανόδιες πωλήτριες τις προωθούσαν στους περαστικούς. Πλέον το συγκεκριμένο πιάτο είναι κλασικό σε μια γαλλική brasserie, στο Παρίσι ή αλλού.
Το γλυκό «Opera»
To 1955, Cyriaque Gavillon, υπεύθυνος στη la maison Dalloyau, εμπνέεται ένα γλυκό με σοκολάτα και καφέ. Έχει κρέμα καφέ, γκανάς και στρώσεις μπισκότου γλασαρισμένες με σοκολάτα. Όταν είδε και δοκίμασε το γλυκό η σύζυγός του, το ονόμασε Οpera, καθώς θεώρησε ότι έμοιαζε στη σκηνή της Όπερας του Παρισιού. Το 1960 ένας άλλος γνωστός ζαχαροπλάστης, ο Gaston Lenôtre , διεκδίκησε την πατρότητα της συνταγής. Ωστόσο, εντέλει το 1988 οι ειδικοί αναγνώρισαν ως πατέρα της Όπερας τον Cyriaque Gavillon.
Τα Παριζιάνικα μανιτάρια
Λένε ότι ο κηπουρός του Λουδοβίκου 14ου κατάφερε να τα εισάγει τα μανιτάρια στα βασιλικά τραπέζια. Στην εποχή του Ναπολέοντα, τα καλλιεργούν στις κατακόμβες. Ωστόσο, όταν ξεκίνησαν τα έργα του μετρό έπρεπε να μεταφερθούν οι καλλιέργειές τους, με αποτέλεσμα να μειωθούν κιόλας. Πλέον, η Γαλλία κατέχει μόλις την τέταρτη θέση παγκοσμίως στην καλλιέργεια των παριζιάνικων μανιταριών.
Croque monsieur
Η έμπνευση για την κλασική γαλλική συνταγή γεννήθηκε σε ένα παρισινό καφέ, το 1910. Το Bel Age, στη Boulevard des Capucines σκέφτηκε για πρώτη φορά να φτιάξει ψωμί, γαρνιρισμένο με ζαμπόν και να τρίψει από πάνω τυρί. Ο ιστορικός René Girard διηγείται το εξής περιστατικό: μια μέρα ένας πελάτης του καφέ ρώτησε τον ιδιοκτήτη από τι κρέας παράγεται ένα σάντουιτς σε σκέτη φέτα ψωμί και εκείνος απάντησε χαριτολογόντας «από το κρέας του κυρίου (monsieur στα γαλλικά)». Και κάπως έτσι γεννήθηκε το όνομα του συγκεκριμένου σνακ.
Γαλλική Κρεμμυδόσουπα
Αυτό το θρεπτικό πιάτο, που φτιάχνεται με κονφί κρεμμυδιών, που έχουν ψηθεί με βούτυρο, με κρουτόν και τριμμένο τυρί, ήταν το φαγητό για τους… ξενυχτισμένους ή για εκείνους που ξεκινούσαν πολύ νωρίς τη δουλειά τους, όπως πχ οι αγρότες.
Paris-Brest
En 1909, le ιδρυτής του ποδηλατικού αγώνα Paris-Brest ζήτησε σε έναν ζαχαροπλάστη από την περιοχή Maisons-Laffitte, λίγο έξω από το Παρίσι να φτιάξει ένα γλυκό σε κυκλικό σχήμα. Έτσι γεννήθηκε αυτό το γλυκό με τη ζύμη σου και την πραλίνα, γαρνιρισμένο με αμύγδαλο φιλέ, που μοιάζει με ρόδα ποδηλάτου.
Bloody Mary
Είναι διάφορες οι φήμες που κυκλοφορούν σχετικά με την προέλευση του συγκεκριμένου κλασικού κοκτέιλ Bloody Mary. Η πιο γνωστή είναι εκείνη που συνδέεται με τον αμερικανό συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουαίη (1899-1961). Καθώς περνούσε από το Ritz, στην Place Vendome, ζήτησε στο μπαρ να τον σερβίρουν ένα ποτό που να μη μυρίζει αλκόολ, ώστε να μην τον καταλάβει η σύζυγός του,Mary Welsh, η οποία τον περίμενε στο δωμάτιό τους και ανησυχούσε για τις τάσεις αλκοολισμού που είχε ο διάσημος συγγραφέας.