Δεν είναι πολλά τα εστιατόρια ή και οι ταβέρνες που ειδικεύονται στο θαλασσινό ρεπερτόριο και μπορούν να προκαλέσουν πραγματικό ενθουσιασμό στους λάτρεις του είδους.
Ο Τραβόλτα, όπου το γενικό πρόσταγμα έχει ο Βαγγέλης Λιάκος, είναι από την πρώτη μέρα ανάμεσα στις πιο αγαπημένες μας, αλλά μετά την τελευταία επίσκεψή μας στο Περιστέρι μπορώ ευθαρσώς να δηλώσω ότι το δείπνο μας δεν θα το ξεχάσω για πολύ καιρό. Δεν ξέρω αν έχει νόημα να αναφερθώ σε κάθε πιάτο χωριστά, που φυσικά θα το κάνω, αλλά στη φιλοσοφία που κρύβει κάθε καλοδουλεμένη στη λεπτομέρεια συνταγή. Δεν έχει καν σημασία αν μιλάμε για πρώτα, δεύτερα ή τρίτα ψάρια εδώ, αφού όλα αντιμετωπίζονται με έναν σεβασμό και μια ευαισθησία πρωτόγνωρα για τα δεδομένα μας. Η ελληνικότητα του μενού δεν εξαντλείται στην προέλευση των πρώτων υλών αλλά, κυρίως, στην «ελληνοποίηση» συνταγών που σήμερα είναι πολύ της μόδας και μας έρχονται Αστική ελληνική κουζίνα, υψηλή ψαροφαγία και διεθνή κουζίνα προτείνουν οι επιλογές του μήνα. από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Στις κλασικές συνταγές του, ο ελαφρά μαριναρισμένος σε ξίδι γαύρος που έρχεται σε στρώσεις -ανάμεσα τους βρίσκεις μια ανάλαφρη κρέμα παντζαριού- θα μπορούσε να επαναληφθεί και να ξαναεπαναληφθεί ως παραγγελία για το τέλειο τηγάνι, την αφράτη σάρκα και τη γευστική τελειότητά του. Δύο πιάτα που δοκιμάσαμε πριν μπουν στον κατάλογο και ελπίζω να συμπεριλαμβάνονται πολύ σύντομα στις προτάσεις του μας ξάφνιασαν για τη σύλληψη και για την εκτέλεση. Ένα «φρικασέ» με τέσσερα είδη φυκιών στον ζωμό τους, καρότα, μύδια και κυδώνια ήταν μαζί γλυκό και όξινο, θαλασσινό και γήινο. Όμως η μεγαλύτερη γευστική αποκάλυψη ήταν το καλαμάρι στιφάδο με κρέμα κρεμμυδιού, λάδι μαϊντανού και τηγανητή μπομπότα (πολέντα αν το προτιμάτε).
Ένα μεγάλο πιάτο για το οποίο θα ξαναεπισκεφθώ λίαν συντόμως το εστιατόριο. Η φάβα Σχοινούσας με καπνιστό χέλι του Γείτονα, με μόνο 30% του κλασικού του καπνίσματος, είναι μια από τις καλύτερες του τελευταίου χρόνου, φινετσάτη, απαλή και απίστευτα comfort. Η θάλασσα μέσα μας εγκαταστάθηκε με το ταρτάρ μπαρμπουνιού με τσάιβς, τσίλι, αβγά χελιδονόψαρου σε εσπεριδοειδή και φρέσκο κρεμμυδάκι. Η σάρκα ακόμη ζωντανή και διάφανη, ένα μικρό αριστούργημα. Ο μουσακάς με τις γαρίδες, καραβίδα, χταπόδι και ελαφριά μπεσαμέλ, ρουστίκ και ταυτόχρονα εκλεπτυσμένος, το κοντοσούβλι με γόπα και μπαρμπούνι δίνει μαθήματα ψησίματος. Το τελευταίο πιάτο, ένας ροφός φούρνου με μπάμιες στάθηκε μάθημα για το κατά πόσον είναι δυνατόν ένα παραδοσιακό, απλό πιάτο να αποτελέσει δείγμα υψηλής κουζίνας.
Επιλέξαμε να πιούμε house wine, ένα καλό Chardonnay και μια λευκή μπίρα επίσης ειδικής ζυθοποίησης με νερό αχινού που ταίριαξε εκπληκτικά με τα πρώτα πιάτα μας. Δηλώνω λοιπόν ενθουσιασμένη με τον Τραβόλτα, με τους ανθρώπους του, με τον τρόπο που ο Βαγγέλης Λιάκος αντιλαμβάνεται τη σύγχρονη ψαροφαγία στην πόλη μας. Το value for money είναι εξαιρετικό όταν μιλάμε για ολόφρεσκο ψάρι και εξαιρετική μαγειρική. Το σέρβις επαγγελματικό και όμως χαριτωμένο, το σύνολο ένας λόγος για να εγκατασταθεί ο Τραβόλτα στην καρδιά μας.
info
Αρκαδίας & Αγίου Παύλου 33, Περιστέρι, τηλ. 2105719222. Κόστος: € 25 – 35. Ανοιχτά και μεσημέρι. Κλειστά Δευτέρα.
