Εδώ και δεκαετίες το πανέμορφο «σπίτι» του Κεφαλαρίου καταφέρνει να τραβάει πάνω του τα φώτα της γαστρονομικής σκηνής. Μάλιστα η πορεία του ως Far East και Cash τού προσδίδει δίκαια τον χαρακτηρισμό του εμβληματικού για τα βόρεια προάστια, χαρακτηρισμό που διόλου δεν αποποιείται και ως Oozora.
Από την αρχή της λειτουργίας του το Oozora μπλέκει όλες τις κουζίνες της Ανατολικής Ασίας, όμως η πρόσφατη αποχώρηση του Γιώργου Βενιέρη και η έλευση του Andy Lay γέρνει τη ζυγαριά πιο πολύ προς το Japanese και λιγότερο προς το Asian.
O γνωστός από τη θητεία του στο Nobu και το Nammos sushi chef έχει αναλάβει αποκλειστικά την κρύα κουζίνα -με τη ζεστή να προσφέρει πιάτα από όλη την έως τώρα πορεία του εστιατορίου- και την προσφέρει με πληθωρικότητα, εκφραστικότητα και τρομακτικές εντάσεις.
Επομένως, ξεχάστε το minimal ιαπωνικό φαγητό όπως το έχετε στο μυαλό σας, παρόλο που εδώ μπορείτε να απολαύσετε από τα καλύτερα sashimi της πόλης. Η κουζίνα του Andy Lay βάζει τα πάντα όλα μέσα στο πιάτο, καταφέρνει ωστόσο να το πράξει με εξαιρετική αίσθηση της ισορροπίας και των συνδυασμών. Το εντυπωσιακό σε εμφάνιση Kataifi Roll αποτυπώνει αυτή τη φαντεζί προσέγγιση στο έπακρο, ισορροπώντας τέλεια σε ένα τεντωμένο σκοινί τόνο, καβούρι, αβοκάντο και chilli sauce! Στο Teriyaki Roll από την άλλη βάζει την τραγανή αίσθηση της tempura γαρίδας και την αψάδα των αυγών ψαριού tobiko να ρεφάρουν τη λιπαρότητα του σολομού.
Κι αν έχετε εναποθέσει τις ελπίδες σας στα ορεκτικά θεωρώντας ότι εκ φύσεως είναι καταλληλότερα να σας βάλουν σε zen mode, πλανάστε οικτρά! To Tuna Truffle Tataki φέρνει τόνο και τρούφα σε μια επική μάχη που προκαλεί ζάλη, το King Crab Tartar τουρμπίζεται από τη σοφά χρησιμοποιημένη soya sauce μέσα στη σάλτσα λεμονιού και η αψάδα του τηγανητού κρεμμυδιού υποχωρεί προς όφελος του ψαριού όταν το White Fish Crispy Onion γίνει «παπάρα» μέσα στη Yuzu Sauce.
Δυστυχώς, η ζεστή κουζίνα δεν στάθηκε στο ύψος των υψηλότατων περιστάσεων που έθεσε η κρύα. Και αυτό γιατί παρόλο που στα χαρτιά ακολουθεί την πληθωρική αντίληψη του Oozora, δεν καταφέρνει να διαχειριστεί το ίδιο αριστοτεχνικά την οδήγηση στο όριο, με την υπερβολική αλμύρα, την έντονη γλύκα και το υπερβολικό βάρος να βγάζουν μερικές φορές το όχημα εκτός δρόμου.
Βέβαια -με δεδομένο ότι κάποιος θα βασιστεί στην εκρηκτική κρύα κουζίνα του Oozora- και εδώ υπάρχουν πιάτα που θα αναλάβουν το τελευταίο κομμάτι του δείπνου χωρίς να υποβαθμίσουν τη συνολική εμπειρία, όπως τα νόστιμα, αφράτα Siamese Bao Buns και το εκπληκτικά ψημένο Black Cod. Αρκεί βέβαια να αφήσουν λίγο χώρο που δικαιωματικά πρέπει να καταλάβουν τα γλυκά του Στέλιου Αρτελάρη, και ιδιαίτερα η πανακότα με crumble φουντουκιού και μάνγκο σε δύο υφές.
Προφανώς τα 55-90 €/άτομο που κοστίζει ένα δείπνο δεν καθιστούν το Oozora το εστιατόριο της κάθε μέρας, όμως αν συνυπολογιστούν το location, το περιβάλλον, οι τιμές του ανταγωνισμού και η όλη εμπειρία, το τίμημα δεν είναι υπερβολικό. Κι αν μάλιστα δώσει κανείς έμφαση στην κρύα κουζίνα του Andy Lay, σίγουρα δεν θα μετανιώσει που το εκταμίευσε!
info
Δηληγιάννη 54, Κεφαλάρι, τηλ. 210 8018515. Κόστος: 55-90€ / άτομο.
Δευτέρα κλειστά .
