Ένα καινούριο μεξικάνικο street food ήρθε να προστεθεί στην ήδη πολυεθνική γειτονιά του Συντάγματος. Το όνομα αυτού Mamacita.
Ντυμένο στα έντονα χρώματα του Μεξικού, έχει στον ένα του τοίχο μια Mamacita (στα ελληνικά σημαίνει όμορφη κοπέλα σε ελεύθερη απόδοση), ζωγραφισμένη στο χέρι, ενώ στους υπόλοιπους διάσπαρτες παραστάσεις από Día de los muertos. Από το ντεκόρ δεν λείπει φυσικά και η διάσημη Frida Kahlo. Η κουζίνα ανοιχτή, φαίνεται απ’ όπου καθίσετε, ενώ δίπλα της βρίσκεται μια μικρή μπάρα όπου ετοιμάζονται τα κοκτέιλ και φυσικά οι Μαργαρίτες, που ρέουν άφθονες.
Η φιλοσοφία αυτού του μαγαζιού είναι tacos y margaritas. Κοινώς άκρως Μεξικάνικη. Άφησα, λοιπόν, το παγωτό στην άκρη –να τονίσω μεγάλη θυσία για μένα- και κάθισα να δοκιμάσω. Έχω μια αδυναμία στην κουζίνα των mariachi. Ο όξινος χαρακτήρας από το λάιμ και η φρεσκάδα από τον κόλιανδρο σε συνδυασμό με το γάλα καρύδας και τα διάφορα αρωματικά καυτερά και μη τσίλι με έχουν μετατρέψει σε σκλάβο της. Καθήμενος στο τραπέζι του Mamacita δεν περίμενα, φυσικά, να βρω αυτές τις εντάσεις, γιατί γνωρίζω ότι το φαγητό σχεδόν σε όλα τα μεξικάνικα της πόλης προσαρμόζεται δυστυχώς στα ελληνικά δεδομένα σε βαθμό που χάνει την ταυτότητα του.
Διαλέγω από τον επαρκή κατάλογο να δοκιμάσω ένα chili con carne με τραγανή tortilla, μια quesadilla με κοτόπουλο και τα tacos barbacoa. Δεν αργεί να φτάσει το πρώτο πιάτο αλλά και η πρώτη απογοήτευση. Το chili con carne ένα κατεξοχήν καυτερό πιάτο – το δηλώνει άλλωστε και το όνομα του- δεν είχε ίχνος από κάψα. Ζήτησα, λοιπόν, μήπως είχαν να μου δώσουν λίγη τσίλι για να προσθέσω εγώ. Η quesadilla με το bbq κοτόπουλο τρωγόταν ευχάριστα και ήταν αρκετά πληθωρική. Το guacamole που τη συνόδευε, όμως, στερούταν έντασης. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και τα tacos με το μοσχάρι που είχε μαγειρευτεί σε μπίρα. Τρία μικρά tacos -ικανοποιητικός αριθμός για μερίδα- γεμισμένα χωρίς τσιγκουνιά που όμως και αυτά υστερούσαν στις εντάσεις. Και όταν λέω εντάσεις, για να μην παρεξηγηθώ, μιλάω φυσικά για το λάιμ και τον κόλιανδρο που θα έπρεπε να είχε το guacamole αλλά και τη φρεσκάδα της sour cream που ήταν ανύπαρκτη.
Δεν θα πω ότι τα πιάτα ήταν κακοεκτελεσμένα ή κακομαγειρεμένα, θα πω, όμως, ότι θέλουν λίγη δουλειά και ότι θα έπρεπε να αποκτήσουν έναν παραπάνω μεξικάνικο χαρακτήρα. Το σημείο άλλωστε που είναι το Mamacita σίγουρα θα προσελκύει και τουρίστες οπότε ας ξεφύγει λίγο από την ελληνική νοοτροπία. Θα πω επίσης ότι οι μερίδες είναι αρκετά χορταστικές και οι τιμές πολύ προσιτές. Και δεν το λέω απλά για να χρυσώσω το χάπι, αλλά γιατί πιστεύω ότι με λίγη δουλειά θα μπορέσει να γίνει ένα στέκι στο κέντρο για tacos και margaritas.
info
Απόλλωνος 9Β, Σύνταγμα, τηλ. 2103210240. Τιμές: 20-25 ευρώ. Ανοιχτά και μεσημέρι.
