Ο νέος χώρος του ξενοδοχείο «Divani Caravel» φιλοδοξεί να σε κάνει τουρίστα στην πόλη σου προτείνοντας μια νέας γενιάς εμπειρία.
Ακούγοντας πρώτη φορά το όνομά του, ο νους μου πήγε στη γαλλική παιδική λέξη -joujou σημαίνει παιχνίδι- και συνειρμικά στην Μπε-Μπε όταν τραγουδούσε «Moi je joue à joue contre joue». Περίμενα -ως εκ τούτου- να βρεθώ σε έναν χώρο μάλλον θηλυκό, που να θυμίζει λίγο μπουντουάρ ή, τέλος πάντων, να είναι χρωματικά παιχνιδιάρικος.
Αντ’ αυτών, βρέθηκα σε ένα μάλλον noir περιβάλλον, με αρ ντεκό στοιχεία και κάποιες neon προσθήκες, που με πήγε κατευθείαν στην ποτοαπαγόρευση, στο «Cotton Club», στο «Victor Victoria», αλλά και πάλι, συζητώντας πια με τους υπευθύνους, έξω έπεσα – ή σχεδόν. Έμπνευσή τους στάθηκε το «8 ½» του Φελίνι, η αρ ντεκό είναι και εκεί παρούσα και δυνατή, αλλά το juju έρχεται από την Αφρική και η λέξη σημαίνει κάτι σαν «λευκή μαγεία».
Από τα ονόματα των πρωταγωνιστών της ταινίας είναι εμπνευσμένα τα signature cocktails του μπαρ, με τον Guido -Μαρτσέλο Μαστρογιάνι- και τις 8 υπέροχες κυρίες, όπως οι Κλόντια (Κλαούντια Καρντινάλε), Λουίσα (Ανούκ Αϊμέ), Κάρλα (Σάντρα Μίλο) να πρωταγωνιστούν. Εντυπωσιακός σε χρώμα ο Guido, αφού ένα από τα υλικά του είναι το μελάνι σουπιάς, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη που οφείλεται στον Αλέξανδρο Ευστρατιάδη, υπεύθυνο για τον κατάλογο του μπαρ.
Ο τρυφερός σουρεαλισμός, το συνεχές παιχνίδι του Φελίνι με έναν άχρονο χρόνο, έχει επηρεάσει και το μενού. Εδώ, πιάτα προηγούμενων δεκαετιών, με ευρωπαϊκή κυρίως ταυτότητα, συνυπάρχουν με τα «μοδέρνα» ασιατικά και τα ελαφρώς πειραγμένα -βλέπε αποδομημένα- ελληνικά. Έτσι, το φιλέτο παγιάρ και το σατομπριάν συμβαδίζουν με τον μουσακά surreal και τα street food λογικής baos και burgers, ενώ η σαλάτα με kale φλερτάρει τις γαρίδες κοκτέιλ, σε μια ανοιχτή σχέση χωρίς «φυλετικούς» περιορισμούς.
Πήραμε τις γαρίδες, κυρίως για τη spicy mayo, που ήταν ζουμερές, τραγανές και δεν πρόδιδαν το παρελθόν του ονόματός τους. Η σαλάτα με kale, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και ρόδι θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει πλήρες γεύμα για τον vegan της παρέας, αλλά η βοτανική πικράδα της δεν ήταν -ομολογώ- η καλύτερη παρέα για τα θαλασσινά μας. Τα bao buns με αστακό ήταν βαμβακένια αφράτα απέξω, τραγανά και spicy στο εσωτερικό. Στα κύρια, το βιολογικό κοτόπουλο με σάλτσα κίτρινο κάρυ και σαλάτα μαύρου ρυζιού ήταν μια ωραία, νόστιμη, καλοδουλεμένη επιλογή, όπως και το λαβράκι με κρέμα φασολιών (φανταστείτε μια ωραία βελουτέ φασολάδας) και μους ταραμά.
Στα γλυκά, ένα κλασικότατο παγωτό Σικάγο με άφθονα καβουρδισμένα αμύγδαλα και μια Αλάσκα έκλεισαν με ωραίο τέμπο το δείπνο μας. Υπολογίζετε 50-60 ευρώ το άτομο χωρίς ποτό.
info
«Divani Caravel», λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 2, Ιλίσια, τηλ.: 210 7207000
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Gala με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
