Η κυρία της Αίγινας. Η φιστικιά και ο καρπός της είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το νησί για πάνω από έναν αιώνα.
Ο πρώτος φιστικιώνας εγκαταστάθηκε στην Αίγινα από τον Νικόλαο Περόγλου το 1896, στη θέση Αγ. Ειρήνη – Λίμπονες, κοντά στη θάλασσα, όπου είχε αγοράσει μια έκταση 20 στρεμμάτων. Αρχικά φύτεψε διάφορα οπωροφόρα δένδρα, μεταξύ των οποίων και φιστικιές, αλλά το φτωχό έδαφος και η γειτνίαση με τη θάλασσα δεν ευνόησαν την ανάπτυξη των διαφόρων ειδών με εξαίρεση
τη φιστικιά. Η φιστικιά αναπτύσσεται πολύ αργά. Όταν τα δένδρα έφτασαν σε ηλικία 12-15 ετών, ο Περόγλου διαπίστωσε ότι είχαν λίγες απαιτήσεις και ότι ο καρπός τους πετύχαινε υψηλή τιμή. Το ξηρό φιστίκι πουλιόταν 3-4 δραχμές η οκά, όταν το ψωμί είχε 75 λεπτά. Τότε αποφάσισε να διαδώσει την καλλιέργειά της και το 1916 δημοσίευσε ένα μικρό βιβλίο με τίτλο «Η φιστικιά», στο οποίο περιγράφει όλες τις καλλιεργητικές φροντίδες για το δένδρο. Προέτρεπε τους Αιγινήτες να φυτέψουν φιστικιές, μοίραζε εμβόλια από τα καλύτερά του δένδρα και όταν ήθελε να κάνει ένα δώρο, χάριζε ένα δενδρύλλιο. Δύο τέτοια δέντρα, δώρα του Περόγλου, υπάρχουν ακόμη στην πόλη της Αίγινας.
Οι γεμάτοι καρποί κατά την ωρίμανση αποκτούν μια ροζ-κόκκινη απόχρωση στο μέρος όπου τα βλέπει ο ήλιος. Η συγκομιδή γίνεται με ράβδους τυλιγμένους με πανιά για να μην πληγώνονται τα δέντρα.
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο Olive Magazine του Ιουλίου, Τεύχος 155.
Δείτε επίσης:
Σαλάτα με φρέσκο αρακά, γαλοτύρι και φιστίκια Αιγίνης
Γλυκόξινο κοτόπουλο με βερίκοκα και φιστίκια Αιγίνης
