Σίγουρα τα περισσεύματα έχουν πρόβλημα εμφάνισης. Συνήθως τα βλέπουμε σαν τα θλιβερά υπόλοιπα ενός γεύματος, τα οποία αποθηκεύονται στο πίσω μέρος του ψυγείου και ξέρουμε ότι πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν δείχνουν τόσο δελεαστικά. Με την περίοδο των συνεχών ανατιμήσεων που διανύουμε, καλό είναι να μην ρίχνουμε τα χρήματά μας στα σκουπίδια, με το να πετάμε φαγητό. Γι’ αυτό σε αυτό το άρθρο θα σας δείξουμε μερικούς τρόπους να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τα περισσεύματά μας.
Σωστή αποθήκευση
Το να αποθηκεύουμε τα περισσεύματά μας με τον κατάλληλο τρόπο κάνει τη διαφορά. Μην τα καλύπτετε με αλουμινόχαρτο γιατί δεν βλέπετε τι έχουν μέσα και τελικά καταλήγουν να βρίσκονται στο ψυγείο μια βδομάδα μετά. Αντίθετα, αν τα αποθηκεύετε σωστά θα βλέπετε τι περιέχουν κι έτσι είναι πιο εύκολο να εμπνευστείτε για να τα καταναλώσετε με κάποιον τρόπο.
Κάνουμε την προετοιμασία
Καλό είναι να έχουμε προετοιμάσει κατάλληλα τα τρόφιμά μας σύμφωνα με το παράδειγμα του ψητού κοτόπουλου. Έτσι, λοιπόν, τραβάμε το ψαχνό του κοτόπουλου αμέσως μόλις μπορέσουμε, το τοποθετούμε σε ένα τάπερ που κλείνει αεροστεγώς και με έναν μαρκαδόρο γράφουμε αυτό είναι ψιλοκομμένο κοτόπουλο.
Δεν αποφεύγουμε να αγοράσουμε νέα πράγματα
Υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε όλα αμέσως, ωστόσο δεν την υποστηρίζουμε. Αυτό που επιβάλλεται είναι να βάλετε σε σειρά προτεραιότητας όσα χαλάνε πρώτα. Να έχετε υπόψη ότι τα περισσότερα μαγειρεμένα φαγητά αντέχουν μέσα στο ψυγείο για περίπου 3 με 4 ημέρες. Οπότε αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγοράσουμε μερικά εξτρά υλικά για να τα ξαναζωντανέψουμε.
Καταφεύγουμε στα μπαχαρικά
Τα μπαχαρικά είναι το νέο μυστικό όπλο των περισσευμάτων. Επιλέγετε, λοιπόν, αυτά που ταιριάζουν περισσότερο στις γευστικές προτιμήσεις σας και θα κάνετε το επόμενο γεύμα σας να διαφέρει από τα προηγούμενα. Για παράδειγμα μπορείτε να βάλετε μπαχαρικά στο περισσευούμενο φαγητό σας και να το τυλίξετε μέσα σε αραβική πίτα, ώστε να έχετε ένα τελείως νέο γεύμα.
Αλλάζουμε την άποψή μας για αυτά
Δεν θα πρέπει να τα θεωρούμε σαν κάτι το οποίο πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αλλά σαν κάτι το ξεχωριστό και να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο.
