Το κυδώνι είναι από εκείνους τους καρπούς που δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Με το χαρακτηριστικό του άρωμα, τη βελούδινη φλούδα και τη γλυκόξινη γεύση του, έχει αποκτήσει τόσο φανατικούς φίλους όσο και εχθρούς. Όπως κι αν το προτιμά κανείς, το κυδώνι έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική παράδοση και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εποχικής κουζίνας του φθινοπώρου και του χειμώνα. Ένας καρπός που συνδυάζει ιστορία, άρωμα, θρεπτική αξία και γευστικό πλούτο.
Κυδώνι: Ο καρπός του έρωτα και της γονιμότητας
Το φρούτο κατάγεται από τη νοτιοδυτική Ασία, με επίκεντρο την περιοχή του Καυκάσου, και από τα αρχαία χρόνια το κυδώνι αποτελούσε σύμβολο ομορφιάς και έρωτα. Η φήμη του ξεκινά ήδη από τη μυθολογία, όπου αναφέρεται πως ο Πάρις πρόσφερε στην Αφροδίτη το περίφημο «χρυσό μήλο», που πολλοί πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα κυδώνι.
Παράλληλα, ο καρπός αυτός συνδέθηκε στενά και με τη γονιμότητα. Στην αρχαία Αθήνα, ο νομοθέτης Σόλων φέρεται να είχε θεσπίσει έναν ιδιαίτερο γαμήλιο συμβολισμό: τα νεόνυμφα ζευγάρια όφειλαν να αποσυρθούν μαζί και να μοιραστούν ένα κυδώνι, ως ευχή για έναν γλυκό, ευτυχισμένο και γεμάτο απογόνους γάμο.
Με τη λαμπερή, χρυσοκίτρινη φλούδα του, το χαρακτηριστικό άρωμά του και τη δροσερή, ελαφρώς υπόξινη γεύση του, το κυδώνι έχει τη δική του ξεχωριστή θέση στο τραπέζι μας τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες.
Συχνά συναντάται ως γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα και κυδωνόπαστες, ενώ πρωταγωνιστεί και σε μαγειρευτά πιάτα με κρέας ή πουλερικά, χαρίζοντας αρώματα και γεύση στις συνταγές μας.
Ένας διατροφικός θησαυρός
Το κυδώνι δεν ξεχωρίζει μόνο για τη γεύση και το άρωμά του, αλλά και για τα σημαντικά οφέλη που προσφέρει στην υγεία μας. Χάρη στην πλούσια περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C, ενισχύει αποτελεσματικά την άμυνα του οργανισμού, ενώ οι φυτικές ίνες του συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στη ρύθμιση της χώνεψης.
Παράλληλα, αποτελεί εξαιρετική πηγή χαλκού, καλίου, μαγνησίου, σιδήρου και βιταμινών του συμπλέγματος Β, που είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου. Τα αντιοξειδωτικά που περιέχει βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες, χαρίζοντας ενέργεια και ευεξία.
Επιπλέον, έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, καθιστώντας το ιδανικό για όσους προσέχουν τη διατροφή τους. Οι τανίνες και οι κατεχίνες του συμβάλλουν στη μείωση της «κακής» χοληστερόλης, ενώ ακόμη και οι σπόροι του έχουν αξία, καθώς χρησιμοποιούνται για θερμαντικά και καταπραϋντικά αφεψήματα με αντιφλεγμονώδεις και αποχρεμπτικές ιδιότητες.
Πώς να μαγειρέψετε με κυδώνι
Η επιλογή: Διαλέξτε κυδώνια μεγάλα, σφιχτά και γερά, με έντονο χρυσοκίτρινο χρώμα. Αποφύγετε εκείνα που έχουν σκούρες κηλίδες, βαθουλώματα ή μαλακά σημεία, καθώς είναι σημάδι ότι έχουν αρχίσει να χαλάνε.
Το μαγείρεμα: Όσο περισσότερο μαγειρεύεται, τόσο πιο γλυκό γίνεται το κυδώνι· γι’ αυτό καλό είναι να μην προσθέτετε πολλή ζάχαρη από την αρχή. Δοκιμάζετε σταδιακά και προσαρμόζετε τη γλυκύτητα ανάλογα με τη γεύση σας.
Καταναλώνεται ψημένο ή βρασμένο, μεταμορφώνεται σε γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα, κομπόστα, κυδωνόπαστα ή ακόμα και λικέρ, ενώ ταιριάζει εξαιρετικά με χοιρινό, μοσχάρι ή κοτόπουλο, προσθέτοντας στα πιάτα ένα ιδιαίτερο άρωμα και μια λεπτή, γλυκόξινη νότα.
Δείτε επίσης
Η επιστήμη πίσω από την τέλεια μαρμελάδα κυδώνι
