Ακούγοντας «μεξικάνικο» το μυαλό των περισσότερων πάει στα nachos, burritos και tacos εν γένει σε μια tex mex προσέγγιση της κουζίνας αυτής. Και όχι άδικα γιατί αυτό είχαμε συνηθίσει να τρώμε και να δοκιμάζουμε στα λιγοστά Μεξικάνικα εστιατόρια της πόλης. Ίσως κι εμείς με τη σειρά μας να είχαμε αποδεχθεί μόνο αυτή την πλευρά της κουζίνας του Μεξικού. Με την εμφάνιση του Coyoacan στο Θησείο ό,τι ξέραμε αλλάζει. Εκεί που μέχρι πριν λίγους μήνες βρίσκαμε το The Sowl άνοιξε ένα πραγματικά διαφορετικό μεξικάνικο εστιατόριο ή μάλλον καλύτερα ένα bar restaurant.
Το Coyoacan έχει υιοθετήσει πολλά έθνικ στοιχεία στη διακόσμησή του με βασική πρωταγωνίστρια τη Frida Kalho. Μπαίνοντας μέσα, στην αριστερή αίθουσα, θα βρείτε την κρεβατοκάμαρα της γυναίκας-σύμβολο του Μεξικού. Απαλός φωτισμός, ζεστή ατμόσφαιρα, ένα στρωμένο κρεβάτι στο βάθος και δίπλα του το παραδοσιακό εικονοστάσι με τις vírgenes και τα κεριά και μια μεγάλη τοιχογραφία με την επιβλητική Frida φυσικά. Από τη δεξιά μεριά βρίσκεται η κουζίνα. Ανοιχτή και με ένα μεγάλο μοναστηριακού τύπου τραπέζι. Μια μικρή πόρτα σε βγάζει στο πολυεπίπεδο patio που δεν θυμίζει τίποτα από εκείνο του The Sowl. Εκεί όπου παλιά ήταν το μπαρ τώρα βρίσκεται μια άλλη τοιχογραφία με την Frida και πάλι, να κρατάει όπλα στα χέρια της και να απειλεί. Και κάπου εδώ σταματάει το φοκλόρ.
Την κουζίνα επιμελείται ένας εξαιρετικός chef, o Σταμάτης Λουμουσιώτης, που διαπρέπει στο λονδρέζικο Peyote, ενώ την εκτέλεσή της έχει αναλάβει ο Παναγιώτης Μουτσόπουλος, που στέκεται επάξια στις απαιτήσεις της. Όπως είπα και στην αρχή το μενού δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τα tex-mex που έχουμε συνηθίσει να συναντάμε. Αντίθετα έχει ένα comfort χαρακτήρα και μια πιο σύγχρονη προσέγγιση της Μεξικάνικης κουζίνας που παρόμοιά της γεύτηκα πρόσφατα στην Πόλη του Μεξικού όπου βρέθηκα. Οι εντάσεις στην κάψα δεν λείπουν και είναι ένα από τα πράγματα που με χαροποιούν, γιατί βαρέθηκα την δικαιολογία «οι Έλληνες δεν αγαπούν τα καυτερά».
To γκουακαμόλε είναι δροσερό, με έντονο κόλιανδρο και μια καυτερή σάλτσα δίπλα του που παρακινεί να την προσθέσετε και να παίξετε με τα χειροποίητα τσιπς τορτίγιας. Επίσης ταιριάζει απόλυτα και με την Margarita που σερβίρουν στο μπαρ μιας και είναι στην πιο απλή αλλά γευστική της μορφή: τεκίλα Don Julio, λάιμ, triple sec και χοντρό αλάτι στο χείλος. Το ceviche λαβράκι στη Μεξικάνικη λογική έχει πιπεριά serano, τσίλι, αρκετό λάιμ και είναι νόστιμο. Το ίδιο νόστιμα είναι και τα τηγανιτά καλαμαράκια με μίγμα μυρωδικών, τσίλι και κόλιανδρο που θα σας κάνουν να ζητήσετε και μια Sangrita από το μπαρ. Τα tacos με ταρτάρ φρέσκου τόνου από την άλλη, με την όμορφη οξύτητά τους θα ισορροπήσουν την καυτερή αίσθηση που θα έχετε στο στόμα.
Στα κύρια πιάτα τώρα το κλασικό carne asada είναι ζουμερό και πολύ γευστικό, με σάλτσα chipotle και molcajete, το ψητό κοτόπουλο με mole και σουσάμι έχει μια γεύση από σοκολάτα και τέλος το Black Angus short rib λιώνει όμορφα στο στόμα. Τα δε συνοδευτικά, οι κλασικές πατάτες Bravas και το γλυκό καλαμπόκι με chipotle mayo, «ντύνουν» ακριβώς όπως πρέπει τα παραπάνω πιάτα προσθέτοντάς τους επιπλέον νοστιμιά.
Κάπου εδώ να πούμε ότι τη λίστα των κοκτέιλ επιμελείται ο Σπύρος Κερκύρας και εκτελεί ο Αναστάσης Τσάμης. Επίσης πριν φύγουμε μάθαμε ότι σε λίγο καιρό τα Σαββατοκύριακα θα σερβίρουν και brunch με μεξικάνικη φυσικά φιλοσοφία και ότι ετοιμάζουν και μια tequelería με πολλές και σπάνιες τεκίλες! Αδημονούμε…
info
Ηρακλειδών 10, Θησείο, τηλ. 2103457102.
