Ποια είναι τα μεγαλύτερα και κυριότερα προβλήματα των ελληνικών συνεταιρισμών; Ποια η παρουσία μας στις παγκόσμιες αγορές; Πόση υπολογίζεται η σπατάλη των τροφίμων στην χώρα μας και ποια η διαχείριση των πόρων; Ποια είναι η σημασία της στήριξης του κλάδου της αγροδιατροφής, και, ποια η αξία του εξαιρετικού Κάστανου Μελιβοίας;

Οι απαντήσεις σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα, δόθηκαν στο 6ο Πάνελ του Cantina Academy με θέμα «Ο νέος παραγωγικός χάρτης της Ελλάδας», όπου συμμετείχαν οι Αθανάσιος Μαύρος (Partner στην EY και Consumer & Health Leader για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη), Έφη Λαζαρίδου (Διευθύνουσα Σύμβουλος – Νέα Γεωργία Νέα Γενιά), Χρήστος Γιαννακάκης ( Αντιπρόεδρος ΕΘΕΑΣ) και Βαγγέλης Κρανιώτης (Πρόεδρος Αγρ. Συνεταιρισμού Μελιβοίας Η Αθάνατη), ενώ τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος του Πρώτου Θέματος, Στέλιος Μορφίδης.

Αθανάσιος Μαύρος: Η τροφή χάνεται καθ’ οδόν – Σπατάλη σε όλα τα στάδια της αλυσίδας παραγωγής στην Ελλάδα

«Στην Ελλάδα σπαταλώνται πάνω 2 εκατομμύρια τόνοι φαγητού κατά μήκος της αλυσίδας», δήλωσε ο Αθανάσιος Μαύρος, Επικεφαλής Τομέα Καταναλωτικών Προϊόντων και Λιανεμπορίου Νοτιοανατολική Ευρώπη, Ernst & Young, κατά την ομιλία του.

«Η σπατάλη κατά μήκος της αλυσίδας είναι πολύ μεγάλη και πρέπει όλοι να συγκεντρωθούμε και να συστρατευτούμε όλοι μαζί πίσω από την πρωτοβουλία 33-3», αναφέρει ο κ. Μαύρος και τονίζει η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποσκοπεί στη μείωση της σπατάλης τροφίμων κατά 33% μέσα σε τρία χρόνια, αξιοποιώντας τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.

Όπως υπογράμμισε η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση παγκοσμίως κατά κεφαλήν στην σπατάλη, με σχεδόν 200 κιλά ετησίως ανά άτομο και πάνω από 2 εκατομμύρια τόνους. Φυσικά, σημαντικές ποσότητες χάνονται καθ’ όλη τη διαδρομή από τον παραγωγό στον καταναλωτή και είναι σημαντικό να μειωθεί η σπατάλη. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ΕΘΕΑΣ και πρόκειται να ενταχθούν στην πρωτοβουλίες η μεταποίηση, το χονδρεμπόριο και το λιανεμπόριο.

«52 ελληνικά προϊόντα κατατάσσονται στις πρώτες 10 χώρες παραγωγικά και σχεδόν στις τελευταίες θέσεις όχι λόγω ποιότητας προϊόντος αλλά επειδή πουλάμε πολύ φθηνότερα από αυτά που αγοράζουμε, ή από τις τιμές που έχουν γειτονικές μας χώρες», τονίζει ο κ. Μαύρος.

Η αγορά του εξωτερικού πλέον απαιτεί πολλά περισσότερα από μια καλή συσκευασία και τη διατροφική αξία σύμφωνα με τον κ. Μαύρο, αφού χρειάζεται σημαντική διαφοροποίηση στα προϊόντα. «Το αποτύπωμα (άνθρακα) του προϊόντος σε όλη την αλυσίδα αξίας είναι πολύ σημαντικό, αφού η εταιρεία πρέπει να μειωθεί το κόστος χωρίς να χάσει η εταιρεία την ανταγωνιστικότητά της», τόνισε ο ομιλητής.

«Είναι δύσκολο ως Έλληνες, να βρούμε πως θα καταναλώνουμε με τους λιγότερο δυνατούς πόρους – ενέργειας, ανθρώπινου δυναμικού, νερού κλπ. – το μέγιστο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν εξαιρετικές πρακτικές και πρέπει όλες οι εταιρείες ανεξαρτήτως μεγέθους να δουλεύουν με βιομηχανική αριστεία, δουλεύοντας πάνω στο “The Power of Zero, The Power of 100”, δηλαδή μηδέν ατυχήματα, μηδέν σταματήματα, και με 100% απόδοση», κατέληξε ο κ. Μαύρος.

Έφη Λαζαρίδου: Έχουμε πολλές απαιτήσεις αλλά δεν δίνουμε τα απαραίτητα εργαλεία

Η Έφη Λαζαρίδου, Διευθύνουσα Σύμβουλος της Νέας Γεωργίας Νέας Γενιάς, μίλησε για τη σημασία της στήριξης του κλάδου της αγροδιατροφής, επισημαίνοντας τη μεγάλη δυναμική που κρύβει η αγροτική παραγωγή και η επιχειρηματικότητα στις αγροτικές περιοχές της Ελλάδας. Επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ο κλάδος της αγροδιατροφής είναι πολύ σημαντικός τόσο για την επιβίωση της χώρας όσο και για την οικονομία της.

«Εμείς έχουμε ιδρυθεί πριν από σχεδόν 7 χρόνια με αποστολή μας να στηρίξουμε τον κλάδο της αγροδιατροφής, να στηρίξουμε το οικοσύστημα που ξεκινάει από τον πρωτογενή τομέα και φτάνει μέχρι τη μεταποίηση τροφίμων και τον αγροτουρισμό», ανέφερε η κυρία Λαζαρίδου, αναδεικνύοντας την αξία της αγροδιατροφής ως αλυσίδα αξίας, η οποία χρειάζεται ενίσχυση και στήριξη για να επιτύχει και να φέρει αποτελέσματα.

Σύμφωνα με την ίδια, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη εκπαίδευσης και κατάρτισης στους νέους παραγωγούς. Παρότι οι νέοι που ασχολούνται με τη γεωργία είναι λιγοστοί, κάτω από το 7% των επικεφαλής εκμεταλλεύσεων στην Ελλάδα είναι κάτω των 35 ετών, η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα λιγότεροι από αυτούς έχουν την κατάλληλη γεωργική εκπαίδευση, μόλις το 2,9%. Η ίδια σημείωσε την ανάγκη να παρέχονται στους νέους εργαλεία και καθοδήγηση για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης αγροτικής επιχειρηματικότητας.

«Χρειάζονται εργαλεία για να ξέρουν πώς να παράγουν, πώς να επιχειρούν, πώς να διαχειρίζονται το προσωπικό τους, πώς να κάνουν μεταποίηση», δήλωσε, υπογραμμίζοντας τις πολλές απαιτήσεις που έχουν οι νέοι παραγωγοί και την ανάγκη για υποστήριξη σε κάθε βήμα της διαδικασίας.

Χρήστος Γιαννακάκης: «Με ασήμαντες ποσότητες και ελάχιστη ποικιλία, είμαστε αποκλεισμένοι από όλες τις σημαντικές αγορές»

«Υστερούμε δραματικά στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση των αγροτών μας», δήλωσε ο Χρήστος Γιαννακάκης, Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΘΕΑΣ, της Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών.

«Σήμερα, έχουμε ένα συνεταιριστικό κίνημα που προσπαθεί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των παραγωγών. Γιατί, όπως συνηθίζουμε να λέμε: Συνεταιρισμός χωρίς μέλη δεν μπορεί να υπάρξει. Όσο καλά και να είσαι οργανωμένος, αν δεν έχεις μέλη, η συνεταιριστική οργάνωση δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Έχουμε άπειρα παραδείγματα οργανώσεων με εξαιρετικές υποδομές και δυνατότητες, αλλά χωρίς μέλη».

Ενώ συνέχισε προσθέτοντας πως: «Μετά την οικονομική κρίση υπήρξαν αρκετές οργανώσεις που στάθηκαν στα πόδια τους και αναπτύχθηκαν. Δημιουργήθηκαν και πολλές νέες οργανώσεις για να καλύψουν το κενό που άφησε η κατάρρευση των παλαιών συνεταιρισμών, ιδίως των αγροτικών. Από τις 650.000 δηλώσεις ΟΣΔΕ, λιγότεροι από 200.000 αγρότες είναι εγγεγραμμένοι σε συνεταιριστικές οργανώσεις. Αυτό είναι ένα νούμερο που δεν είναι καλό και πρέπει να βελτιωθεί».

«Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η ενημέρωση και η εκπαίδευση των αγροτών. Μετά την κατάρρευση του συνεταιριστικού κινήματος, χάσαμε τα εργαλεία εκπαίδευσης. Παλαιότερα υπήρχαν συνεταιριστικές σχολές. Σήμερα δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να ξανά προσφέρουμε εκπαίδευση – στα διοικητικά συμβούλια, στα στελέχη, αλλά και στους ίδιους τους αγρότες».

Τέλος, αναφέρθηκε στην παρουσία μας στις παγκόσμιες αγορές, λέγοντας: «όπου μπορούμε να προσφέρουμε όγκο και ποικιλία, εκεί κερδίζουμε τις αγορές. Για να μπούμε σε σοβαρές αγορές, χρειάζεται όγκος, ποικιλία, ποιότητα, συνέπεια και να μην ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλον.

Ένα παράδειγμα είναι ο τομέας της κονσερβοποίησης. Ελέγχουμε περίπου το 50% του παγκόσμιου εμπορίου. Είμαστε 15-16 εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα και μεταποιούμε – μαζί με το χυμό – περίπου 400.000 τόνους φρούτων. Όταν πηγαίνουμε σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ, έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε ακριβώς αυτό που ζητούν: 400.000 κιβώτια; 400.000 κιβώτια. Ένα εκατομμύριο; Ένα εκατομμύριο. Ό,τι θέλετε, το έχουμε.

Αντίθετα, όταν πάμε να πουλήσουμε φρέσκα ροδάκινα, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Πάμε στην κυριολεξία μ’ ένα τελάρο. Με ασήμαντες ποσότητες και ελάχιστη ποικιλία, είμαστε αποκλεισμένοι από όλες τις σημαντικές αγορές».