Τι σχέση μπορεί να έχουν μεταξύ τους, η μαγειρική, η Νέα Υόρκη, οι πρόσφυγες και η έννοια των Start-up;
Το ιδρυτικό μέλος της startup-ανθρωπιστικής εταιρίας Eat Offbeat Manal Kahi έφυγε από το Λίβανο 3 χρόνια πριν για να πάρει το Μάστερ της στο Columbia University. Σε ένα γεύμα που έκανε για τους νέους της φίλους, μαγείρεψε χούμους, αγαπημένη της οικογενειακή συνταγή. Φυσικά το λάτρεψαν όλοι κι έτσι έπεσε η ιδέα μιας startup εταιρίας.
Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψην της την ανθρωπιστική κρίση, η Manal αποφάσισε να κάνει μια εταιρία catering που θα ζητούσε από πρόσφυγες να μαγειρεύουν συνταγές της πατρίδας τους, ώστε να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς. Και έτσι κι έγινε.
Η chef Dhuha Jasim μεγάλωσε τρώγοντας πατατοκροκέτες στο Ιράκ. Τώρα, με την ίδια αυτή συνταγή καταφέρνει να επιβιώνει μαγειρεύοντας για τους Νεοϋορκέζους πελάτες του Eat Offbeat.
Το catering αυτό κατάφερε να συνδεθεί με πολλές ανθρωπιστικές μη κεδροσκοπικές εταιρίες και να προσφέρει στο προσωπικό τους αυθεντική έθνικ κουζίνα από τους πρόσφατα αφιχθέντες πρόσφυγες-μάγειρες. Έχει φτάσει να απασχολεί ήδη 12 γυναίκες σε μόνιμη βάση.
Oroog, παρασκευασμένα από την Chef Nidaa Al Janabi (συνταγή από Ιράκ)
Η Dhuha και οι συνάδελφοί της μαγειρεύουν καθημερινά Νεπαλέζικο αρνάκι pulao και άλλες συνταγές από την πατρίδα τους. Έτσι, όχι μόνο δίνουν μια νέα πνοή στο καθημερινό φαγητό των Νεοϋρκέζων, αλλά δίνεται η δυνατότητα επιβίωσης στις γυναίκες αυτές και τις οικογένειές τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι όλες αυτές οι γυναίκες δεν είχαν ποτέ μαγειρέψει “επαγγελματικά”. Πέρασαν από επανεκπαίδευση για να ανταπεξέλθουν στο τεχνικό μέρος του εγχειρήματος.
Σαλάτα Sumaq, παρασκευασμένη από την Chef Nidaa Al Janabi (Ιράκ)
Παρότι η επιχείρηση αυτή είναι σχετικά μικρή, το κοινωνικό της μήνυμα την ανεβάζει όλο και περισσότερο. Μάλιστα το 40% των πελατών έρχονται και ξανάρχονται. Το μοντέλο της κοινωνικής κουζίνας, που απευθύνεται σε οργανισμούς, ίσως είναι κάτι που πρέπει να μας βάλει σε σκέψη και στη χώρα μας…
