Φυσικά και υπάρχει! Ο κόσμος του κρασιού είναι μαγικός και η νέα μόδα κάνει στροφή σε κρασιά με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Αυτή η σύγχρονη τάση κερδίζει τις προτιμήσεις των οινόφιλων που στρέφονται στα χαμηλόβαθμα κρασιά και παίρνουν πόντους προτίμησης από τα “νεοκοσμίτικα” υψηλόβαθμα κρασιά. «Πολλοί είναι οι παραγωγοί σε παγκόσμιο επίπεδο που τις δύο τελευταίες δεκαετίες παράγουν κρασιά υψηλόβαθμα 14% με 15% vol» αναφέρει ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης Master of Wine και πρόεδρος του WSPC φορέα οινικής εκπαίδευσης και εξηγεί: «Η στροφή αυτή σε κρασιά υψηλόβαθμα που ξεχωρίζουν για τα αρώματα τους και το γεμάτο και πλούσιο στόμα οφείλεται στο γεγονός ότι είναι πιο εντυπωσιακά. Στην πράξη όμως τα κρασιά αυτά όταν συνδυάζονται με φαγητό βαραίνουν. Έτσι, πριν μερικά χρόνια ξεκίνησε κυρίως από την Αμερική, ένα κίνημα όπου αναζητούσαν κρασιά κάτω από 13% vol που αν και είναι λιγότερο εντυπωσιακά αποδεικνύονται εξαιρετικοί συνοδοί του φαγητού. Την τάση αυτή υιοθέτησαν σε πολλά εστιατόρια όπου στις οινικές λίστες τους φιγουράρουν χαμηλόβαθμα κρασιά. Με το πνεύμα αυτό εναρμονίζονται όλο και περισσότεροι οινοπαραγωγοί παράγοντας κρασιά με 10% αλλά και 7% vol.
Υπάρχουν παραγωγοί που για να πετύχουν χαμηλότερο αλκοόλ επιλέγουν πλέον άλλες ποικιλίες αμπέλου. Για παράδειγμα στην Καλιφόρνια κάποιοι κλώνοι chardonnay βγάζουν περισσότερη ζάχαρη από άλλους και έτσι προτιμούνται οι κλώνοι που βγάζουν λιγότερα ζάχαρα. Φυσικά όλα αυτά έχουν να κάνουν με το terroir. Για παράδειγμα στην Βουργουνδία που καλλιεργούν μόνο Pinot Noir έχουν να επιλέξουν κλώνους ή να δουλέψουν περισσότερο στο αμπέλι. Στην Αυστραλία που φυτεύουν ότι ποικιλίες θέλουν μπορεί να σταματήσουν το chardonnay και να φυτέψουν Reisling. Άλλωστε η κατανάλωση αλκοόλης βάλλεται από παντού και στα μπαρ πλέον τα χαμηλόβαθμα κρασιά στις μικρές φιάλες προβάλλουν ως μια εξαιρετική λύση”.
