Ονειρεύεται τρύγους, μιλά για τα αμπέλια όπως θα μιλούσε κάποιος για τα παιδιά του, χαρακτηρίζει ευλογημένη γη τον αττικό αμπελώνα και από τη δεκαετία του ’90 τολμά και δημιουργεί κρασιά με χαρακτήρα που κατακτούν τη διεθνή αγορά.