«Χίλια γομάρια», ήταν η κυρίαρχη ευχή του τρυγητού, από τα πολύ παλιά χρόνια στη Σάμο. Τότε, που το γομάρι ήταν ένα φορτίο 133 κιλών περίπου από λαχταριστό μοσχάτο σταφύλι, κομμένο με το «κατσούνι» (μαχαιράκι με ξύλινη λαβή και κυρτή λεπίδα) από όλο το χωριό που ξεχυνόταν «πουρνό-πουρνό» με γέλια και χαρές στις ορεινές πεζούλες ξερολιθιάς. Άλλες ευχές ήταν «τα μ’ σά θ’ κά σ» ή… «χίλιες ευχές να σ’ ακ’λουθάνι».