Το κηφισιώτικο εγχείρημα του Φώτη Σεργουλόπουλου δεν είναι εντελώς φρέσκο. Είχε μπροστά του ένα χρόνο, να περάσει ένα καυτό καλοκαίρι με δροσερά κοκτέιλ στον παραμυθένιο κήπο του, να νιώσει την αγάπη του κόσμου σε μια γειτονιά που μονίμως παραπονιέται ότι δεν “βρίσκει πού να φάει καλά”, να ενηλικιωθεί και να διορθώσει τα λάθη του.