Η βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης είναι κάτι σαν τάμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω και να μην τη σουλατσάρω από άκρη σε άκρη τουλάχιστον μία φορά. Στη συνηθισμένη μου βόλτα λοιπόν, κι εκεί που είχα πάρει θέση να βγάλω selfie, πήρε το μάτι μου μέσα από την οθόνη του κινητού κάτι καινούργιο. Ένα bar που μου έκλεινε το μάτι από μακριά. Το όνομά του Hostel 9. Τραβάω βιαστικά την selfie και πλησιάζω για να δω τι συμβαίνει.