Τη γνώρισα τυχαία σε ένα ταξίδι μου στην Κεφαλονιά ενώ γύριζε ένα ντοκιμαντέρ για τα κρασιά του νησιού. Μου κίνησε την περιέργεια ο τρόπος που μιλούσε για το κρασί, το πάθος της για αυτό που έκανε. Έτσι μίλησα μαζί της για να μάθω περισσότερα για εκείνη.
Πώς ξεκίνησαν όλα
Ερωτική μετανάστης, η Χρύσα Τζωρτζάκη, με καταγωγή από την Κρήτη, τα τελευταία 9 χρόνια ζει και εργάζεται στη Βαλτιμόρη. Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα, συλλέγει γνώσεις και εμπειρίες. Κάπως έτσι άρχισε η σχέση της με το κρασί.
«Στην Κρήτη, πέρα από τον αναγκαστικό τρύγο στα αμπέλια της οικογένειας, δεν είχα καμία επαφή με το κρασί. Άρχισα να δοκιμάζω στην Αμερική. Εδώ η έξοδος δεν ήταν ο καφές, αλλά το ποτό ή το φαγητό, οπότε ξεκίνησα να δοκιμάζω κρασιά». Κάποιοι σομελιέ της είπαν ότι έχει πολύ καλή μύτη και άρχισε να το ψάχνει πιο βαθιά το ζήτημα. Έτσι γράφτηκε Wine & Spirits Education Trust (WSET) στην Ουάσιγκτον. Αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν ότι στα μαθήματα οι αναφορές στα κρασιά της Ελλάδας ήταν πολύ περιορισμένες ενώ από περιοχές οι μόνες αναφορές ήταν στη Σαντόρινη, τη Νεμέα και τη Νάουσα. Παράλληλα, άκουγε πολύ αρνητικά σχόλια για το ελληνικό κρασί στον περίγυρό της. «Έτσι, το πήρα πατριωτικά, ξεκίνησα τη δική μου Σταυροφορία. Ξέρεις, στο εξωτερικό τη βλέπουμε πολύ ρομαντικά τη χώρα μας. Αν κάποιος κακολογήσει την Ελλαδίτσα μας, είναι σαν να μιλάει άσχημα για τη μάνα μας».
Και κάπως έτσι συνέλαβε την ιδέα των ντοκιμαντέρ για το ελληνικό κρασί. Είχε σπουδάσει πολιτικές Επιστήμες στην Ελλάδα, είχε εργαστεί ως δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός στην Κρήτη για κάποια χρόνια, αλλά γνώσεις σκηνοθεσίας, κάμερας και μοντάζ δεν είχε. Οπότε ξεκίνησε κι άλλα σεμινάρια, ώστε να αποκτήσει τα απαραίτητα προσόντα και να ξεκινήσει να μελετά το ελληνικό κρασί.
Η Κρήτη
Όπως ήταν φυσικό, ξεκίνησε την ιστορία των ντοκιμαντέρ από την πατρίδα της. Επειδή η ιδέα υλοποιήθηκε με δικό της budget, ήταν η λύση με τα λιγότερα δυνατά έξοδα: είχε σπίτι, γνωστούς, μεταφορικό μέσο…
«Έβαλα τις οικονομίες μου και πήρα κι ένα δάνειο. Δεν ζήτησα βοήθεια από κανέναν οργανισμό. Εξεπλάγην πολύ ευχάριστα εκ των υστέρων καθώς το ντοκυμαντέρ νόμιζα ότι το έκανα για μένα και για μερικά ακόμη άτομα. Δεν περίμενα την επιτυχία που είχε! Είχε τόση μεγάλη απήχηση που με προσέγγισαν στη συνέχεια από το ιταλικό κράτος και μου κάλυψαν τα έξοδα για να κάνω για εκείνους ντοκιμαντέρ».
Το ντοκιμαντέρ για την Κρήτη είναι πλέον διαθέσιμο στην πλατφόρμα της Cosmote TV. Μάλιστα την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου έχει προγραμματιστεί η πρώτη επίσημη παρουσίασή του στην Κρήτη.
Η Μαυροδάφνη, η Ρομπόλα και η απόφαση για το τρίτο ντοκιμαντέρ για την Κεφαλονιά
Δοκίμασε τυχαία Μαυροδάφνη Κεφαλονιάς από τη μια γειτονική της κάβα. Της το πρόσφερε ο ιδιοκτήτης της, ο Cashemere, που είναι λάτρης των ελληνικών κρασιών και όπως μου ανέφερε, έχει το μόνο το μόνο wine shop στην Πολιτεία του Maryland που έχει ειδική κατηγορία «Ελλάδα». «Όταν μου το προσέφερε του λέω “εγώ δεν πίνω γλυκά κρασιά αλλά αυτός επέμενε να το δοκιμάσω καθώς είναι μια “ξηρή μορφή Μαυροδάφνης”. Εν τω μεταξύ ήταν του 2017 το μπουκάλι. Όταν το δοκίμασα, είπα “δεν το πιστεύω ότι αυτό είναι Μαυροδάφνη! Θα μπορούσε να σταθεί δίπλα σε οποιοδήποτε γαλλικό κρασί και θα ναι ακόμα καλύτερο”». Έπειτα δοκίμασε αρκετές Ρομπόλες και της άρεσαν πολύ. Κάπως έτσι άρχισε να στρέφεται προς το νησί της Κεφαλονιάς. Η υλοποίηση του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ δεν θα είχε επιτευχθεί ωστόσο αν δεν ήταν ο Ελληνο-αμερικανός φίλος της Άλεξ Ανθόπουλος, με ρίζες από την Κεφαλονιά, από την πλευρά της μητέρας του. Εκείνος την ώθησε να το κάνει, επέμενε, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στις πρώτες επικοινωνίες.
Εξ αρχής της έκανε εντύπωση πόσο οργανωμένοι ήταν στον Σύνδεσμο Οινοποποιών Κεφαλονιάς (ΣΟΚ) και αυτό τη βοήθησε πολύ καθώς υπήρξε ομαδικό πνεύμα μεταξύ τους. Ήταν πολύ συνεργάσιμοι, την εμπιστεύτηκαν και την άφησαν να κάνει πράγματα μαζί τους. Ο χρόνος των γυρισμάτων ήταν περιορισμένος, αλλά οργανωθήκανε μαζί και κάνανε αναπαραστάσεις των ιστοριών τους.
«Για παράδειγμα στο σπίτι των Χαριτάτων κάναμε αναπαράσταση για το πώς δημιουργήθηκε το Mademoiselle Χαριτάτου. Εκεί, ο Κωνσταντίνος Χαριτάτος -σαν ηθοποιός που θα μπορούσε να είναι- μπήκε στον ρόλο ενός Γάλλου γευσιγνώστη! Από την άλλη, στο οινοποιείο του Σκλάβου κάναμε αναπαράσταση σεισμού. Όταν είχε γίνει ο πρόσφατος σεισμός του 2016-17 τρέχανε τα κρασιά στον δρόμο. Ήταν ένα κομβικό σημείο για την εξέλιξη του οινοποιείου».
Τα γυρίσματα κράτησαν 2 εβδομάδες και η προετοιμασία 9 μήνες. Τον περασμένο Οκτώβρη είχα πάει στην Κεφαλονιά για την πρώτη γνωριμία, μιλήσαμε ξεχωριστά με κάθε οινοποιό και βασιζόμενη σε αυτά που είπαμε έβγαλα τα ανάλογα σενάρια. «Αυτό που μου έκανε εντύπωση δοκιμάζοντας τα κρασιά τους είναι ότι λίγο-πολύ αντικατοπτρίζουν τον χαρακτήρα του οινοποιού, το ταμπεραμέντο, το ταλέντο… Το κάθε κρασί σαν να παίρνει τη μορφή του οινοποιού».
Οι ιστορίες μέσα από το κελάρι
Μέσα από τα ντοκιμαντέρ, φαίνεται ότι η Χρύσα βρήκε την κλίση της. Σίγουρα στην όλη πορεία της τη βοήθησαν οι σπουδές της στην Πολιτική Επιστήμη και η εργασιακή της εμπειρία στον χώρο της δημοσιογραφίας σε έντυπα και στο ραδιόφωνο στην Κρήτη. Όταν μετακόμισε στην Αμερική αρχικά ασχολήθηκε με το μάρκετινγκ ενώ στη συνέχεια κατάφερε να συνδυάσει όλες τις γνώσεις και τις αγάπες της στη δική της εταιρεία: το Winecellar Stories (Οι ιστορίες μέσα από τα κελάρια των οινοποιών, σε ελεύθερη μετάφραση).
Εδώ και 3 χρόνια περίπου, από τον Οκτώβριο του 2020, επικοινωνεί με οινοποιεία ανά τον κόσμο και αναλαμβάνει να διηγηθεί τις ιστορίες τους μέσω βίντεο. Δουλεύει κυρίως με Αμερική, Ιταλία και Γαλλία ενώ προσφέρει ένα πακέτο 4 βίντεο (που «πουλάει» και ξεχωριστά): 30΄΄, 2΄, 20΄και 60’. Το καθένα από αυτά προορίζεται για διαφορετική χρήση και απευθύνεται σε διαφορετικό κοινό.
«Αυτό που διδάχτηκα από τις πολιτικές επιστήμες είναι ότι όσο πιο προσωπική κάνεις μια ιστορία τόσο περισσότερες καρδιές θα αγγίξει, ακόμα και αν μιλάς για κάποιον πολιτικό. Οπότε εστιάζω στις ιστορίες των οινοποιών, στο πάθος τους για το κρασί και τον χαρακτήρα τους».
Όπως μου ανέφερε, υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στον χώρο του κρασιού και θεωρεί ότι το κρασί πρέπει να έχει την ιστορία και το «γιατί» του οινοποιού.
Τα σχέδιά της για το μέλλον;
Σε ένα μήνα περίπου, μέσα στον Οκτώβριο θα γίνει η παρουσίαση ενός μέρους από το ντοκιμαντέρ για τα κρασιά της Κεφαλόνιάς στην Ουάσιγκτον. Το ντοκιμαντέρ θα τελεί υπό την αιγίδα του ΕΟΤ. Σε κάθε παρουσίαση που κάνει, υπάρχει και ένα κομμάτι αφιερωμένο στη γευσιγνωσία κρασιών.
Όπως μου ανέφερε, «θα στηρίζω τα κρασιά της Κεφαλονιάς με όλη μου την ψυχή και την καρδιά όπου σταθώ και όπου βρεθώ και θα μάθω και στους Αμερικανούς πώς να λένε “βοστυλίδι” αλλά και Μαυροδάφνη -που είναι πιο εύκολο».
Το teaser της Κεφαλονιάς:
