Η Ειρήνη Γιωργουδιού, η εκ Ρόδου μαγείρισσα που πήρε τον τίτλο της πρώτης Eλληνίδας Top Chef, χτίζει την καριέρα της και μας μιλάει για τα όνειρά της.
Ποιο ήταν το γεγονός που σας παρακίνησε να γίνετε μαγείρισσα; Δεν σας αποκαλώ «σεφ» γιατί, αν δεν κάνω λάθος, δεν διευθύνετε ακόμα κάποια κουζίνα ή μήπως όχι;
Τα τελευταία χρόνια ήμουν υπεύθυνη (headchef) σε εστιατόριο που ασχολείται με τη ροδίτικη και την ελληνική κουζίνα. Όμως το καλοκαίρι που μας έρχεται θα συνεργαστώ με το Hellas Restaurant του Κυριάκου Ιακωβίδη, στο χωριό Πεύκοι της Ρόδου.
Έχετε εντάξει κάποιο πιάτο σας στον κατάλογο του Hellas;
Το Hellas είναι ένα εστιατόριο με 20ετή ιστορία, οπότε θεωρώ τιμή μου που υπάρχουν δυο-τρία πιάτα μου ήδη και κυρίως τα λινδιακά γαμπράκια, τα ντολμαδάκια με κυκλαμινόφυλλα, που προσφέρουμε στον γαμπρό πριν πάρει τη νύφη. Για αυτό και δεν τα λέμε «γιαπράκια», όπως σε άλλα μέρη.
Τα θαλασσινά είναι το φόρτε σας, χάρη στον ψαρά πατέρα σας. Τι σας δίδαξε;
Το να έχεις πατέρα ψαρά και να το συνδυάζεις με τη μαγειρική είναι κάτι μοναδικό. Όπως σε όλους τους χώρους, έτσι και το ψάρεμα έχει πολλά και ιδιαίτερα μυστικά, από το πώς διατηρούνται, ποτέ ψαρεύονται και με ποιον τρόπο. Ψάρια που δεν τους πολυδίνουμε σημασία, που κρύβουν λιχουδιές, μέχρι και τους λαχταριστούς μεζέδες που φτιάχνουν και τρώνε οι ίδιοι.
Πώς σχεδιάζετε μια συνταγή;
Ξεκινάω κατά κύριο λόγο αναζητώντας μια ιστορία γύρω από το πιάτο που θα φτιάξω, να έχει δηλαδή κάτι να πει σε αυτόν που θα το δοκιμάσει. Ψάχνω την καλύτερη και φρεσκότερη πρώτη ύλη και στη συνέχεια δοκιμάζω αρκετούς συνδυασμούς και τρόπους όσες φορές χρειαστεί για να βγει το αποτέλεσμα που θέλω. Γενικά είμαι πολύ δύσκολος κριτής του εαυτού μου.
Πώς αποφασίζετε τι θα μαγειρέψετε;
Μόλις δω κάποιο υλικό αρχίζω και σκέφτομαι πολλούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσα να το διαχειριστώ, οπότε εμπνέομαι με την πρώτη ματιά. Αν βέβαια κάτι με δυσκολεύει κάνω έρευνα σχετικά με αυτό και συνεχίζω με την υλοποίησή του.
Πώς δημιουργήθηκε το πιάτο σας «12 Elements» για τον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό European Young Chef Award 2019, όπου συμμετείχατε κερδίζοντας την πρώτη θέση.
Το «12 Elements» ήταν ένα πιάτο συνεργασίας με αρκετούς ανθρώπους, με σκληρή δουλειά και ατελείωτες ώρες εξάσκησης. Αποτελούνταν από στοιχεία του πλούτου των Δωδεκανήσων, ενωμένα σε ένα πιάτο, με στόχο να αναδείξουμε τα προϊόντα του τόπου μας και τη δουλειά των ντόπιων. Το πιάτο συγκίνησε πολύ τους κριτές και έτσι πήρα την πρώτη θέση στον διαγωνισμό.
Πού φτάνει το «μακριά», που έχετε δηλώσει πως θέλετε να φτάσετε, για εσάς;
Μακριά για εμένα, στην πραγματικότητα, σημαίνει να έχω σωστές μαγειρικές βάσεις και γνώσεις ούτως ώστε όποιος έρχεται στο εστιατόριο να βιώνει μια γευστική εμπειρία. Θέλω να περάσω από μεγάλες κουζίνες ώστε να καταφέρω να πάρω εικόνες και ιδέες που θα με κάνουν καλύτερη, όπως επίσης και να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους του χώρου.
Πόσο δύσκολο πιστεύετε πως εξακολουθεί να είναι για μια γυναίκα να σταθεί σε μια επαγγελματική κουζίνα;
Δεν θα έλεγα ότι είναι δύσκολο. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι είναι δύσκολο να διαμορφώσουν έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης ανάμεσα σε δουλειά και πραγματικότητα, δηλαδή αλλιώς πρέπει να στέκεσαι στον χώρο εργασίας, αλλιώς να μιλάς και φυσικά να μην ξεκινάς κάτι με το «δεν μπορώ γιατί…». Κανένας δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν, αν θες κάτι πρέπει να παλέψεις γι’ αυτό, γιατί ο σεβασμός κερδίζεται.
