Πιστεύει ότι η απλότητα είναι το κλειδί για την πραγματική κομψότητα και το αποδεικνύει κάθε μέρα με τις αέρινες, ηδονιστικές δημιουργίες του στο «Hyatt Regency Thessaloniki».
Θα μοιραστείτε μαζί μας κάποιες πρώτες γευστικές αναμνήσεις;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Δυτική Θεσσαλονίκη και θυμάμαι έντονα ότι κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα περνούσα από τα ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς και το κέντρο της πόλης και τα γλυκά τους μοσχοβολούσαν απίστευτα… Μάλιστα θυμάμαι ότι κάθε Παρασκευή περιμέναμε με ανυπομονησία τον μπαμπά μου να γυρίσει από τη δουλειά και να μας φέρει γλυκό. Πόσο χαιρόμασταν!
Ποιοι είναι οι μέντορές σας;
Ο πρώτος άνθρωπος που με βοήθησε να ακολουθήσω το κομμάτι της ζαχαροπλαστικής στον ξενοδοχειακό τομέα ήταν ο pastry chef Ghislain Gaille (στο «Ηyatt Regency Thessaloniki») που μου έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθώ τι είναι η γαλλική ζαχαροπλαστική, ο συγχρονισμός, το αποτέλεσμα του συνδυασμού υλικών. Πλάι στον Στέλιο Παρλιάρο είδα πώς είναι να δουλεύεις με έναν άνθρωπο με μεθοδικότητα και πολλή αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Ήταν μαγευτική η προσέγγιση και η μεθοδικότητά του! Και φυσικά, είναι και ο Δημήτρης Χρονόπουλος, ο οποίος θεωρώ ότι είναι κορυφαίος, ως pastry chef, ως προσωπικότητα, ως άνθρωπος που έχει βάλει ένα τεράστιο λιθάρι στη σύγχρονη ελληνική ζαχαροπλαστική.
Περιγράψτε μας την dream team της κουζίνας σας.
Είμαστε τέσσερα άτομα. Είναι τα χέρια, είμαι το μυαλό. Γιατί χωρίς τα χέρια δεν μπορείς να δημιουργήσεις και αντίστοιχα χωρίς το μυαλό δεν υπάρχει η ιδέα. Χαίρομαι ειλικρινά που δουλεύω μαζί τους γιατί υπάρχει μια ελεύθερη, δημιουργική δουλειά και συνεργασία. Ο,τι κάνουμε το κάνουμε μαζί, δηλαδή συζητάμε μεταξύ μας, και μέσα από αυτό τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις δικές τους ιδέες και να εξελιχθούν.
Από πού αντλείτε έμπνευση;
Από οπουδήποτε. Μέσα από ταξίδια που έχω κάνει κατά καιρούς, από έναν πίνακα ζωγραφικής, από μια εικόνα της καθημερινότητας, π.χ. βλέπεις κάτι την ώρα που περπατάς και λες «αυτό θέλω να το φτιάξω σε γλυκό».
Δημιουργία ενός γλυκού σημαίνει…
Παίξε, ανάπτυξε, χάλασε, κάνε λάθη, δημιούργησε! Η ζαχαροπλαστική είναι διασκέδαση, μια εμπειρία, κάτι διαφορετικό.
Όταν ακούτε «συγχαρητήρια»…
Ξεκινάω πάλι από το μηδέν. Λέω μέσα μου «ωραία, αλλά μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο».
Πώς αντιλαμβάνεστε τη φράση «η απλότητα είναι το κλειδί για την πραγματική κομψότητα»;
Στόχος μας είναι όσο το δυνατόν λιγότερο φορτωμένα γλυκά. Επιδιώκουμε να αναδεικνύουμε τις πρώτες ύλες. Η απλότητα που αποτελεί και μότο όλων των ανθρώπων στη γαστρονομία αυτή τη στιγμή σημαίνει γλυκά που βγάζουν γεύση και άρωμα, που εντυπωσιάζουν χωρίς να είναι υπερφορτωμένα. Και, φυσικά, η επιτυχία φαίνεται από το χαμόγελο του πελάτη, την ευχαρίστηση, τον ενθουσιασμό του, τη θύμηση που θα του μείνει. Σπουδαία λέξη η «θύμηση» στη γαστρονομία!
Έχετε κάποιο αγαπημένο υλικό;
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο. Σκέφτομαι μερικές φορές ότι ειδικά η Ελλάδα έχει τέτοιο πλούτο υλικών που χρειάζεσαι μια ολόκληρη ζωή για να τα δουλέψεις όλα και να τα αναδείξεις όπως τους αξίζει.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη ζαχαροπλαστική στην Ελλάδα;
Έχει παρελθόν, έχει παρόν και ένα πολύ μεγάλο μέλλον. Βρίσκεται σε ένα πραγματικά εξαιρετικό επίπεδο, εφάμιλλο άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η Ελλάδα σε 5 γλυκά…
Η χώρα μας έχει τόσες πρώτες ύλες, κάθε πόλη, κάθε χωριό έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες ώστε δεν μπορώ να την περιορίσω σε πέντε μόνο τίτλους. Θα ήταν άδικο.
Έχετε κάνει θυσίες σε προσωπικό επίπεδο;
Πάρα πολλές. Οι ώρες δουλειάς είναι ατελείωτες αλλά αυτό με γεμίζει. Δεν σταματάω να ασχολούμαι, να ταξιδεύω, να εκπαιδεύομαι, να ψάχνω από κάθε γωνιά της Ελλάδας να βρω καινούριες ιδέες ή να ανακαλύψω υλικά, δεν σταματάω να διαβάζω. Αλλά δεν το βλέπω ως εργασία. Η ζαχαροπλαστική είναι ξεχωριστή τέχνη που απαιτεί χρόνο και πάθος για να φτάσεις στο επίπεδο που θες.
Θα μας διηγηθείτε μία εμπειρία που σας έχει μείνει αξέχαστη;
Ένα βράδυ με ενημέρωσαν ότι ένα ζευγάρι από το Λας Βέγκας είχε ενθουσιαστεί με το γλυκό λεμόνι που είχαν παραγγείλει το προηγούμενο βράδυ και θα έρχονταν και την επόμενη βραδιά. Παρόλο που ήμουν όλη μέρα στο ξενοδοχείο, ήθελα πραγματικά να τους υποδεχτώ προσωπικά, να τους πάρω την παραγγελία και να τους το σερβίρω ο ίδιος. Το θεώρησα τιμή μου να τους σερβίρω γιατί μου αρέσει να έχω επαφή με τον πελάτη, να του εξηγήσω τη δουλειά μας, να μάθει τι είναι το συγκεκριμένο γλυκό που θα παραγγείλει, ποια ιστορία έχει – γιατί κάθε γλυκό κρύβει πίσω του μια ιστορία. Μόλις τελείωσε το σερβίρισμα, η κυρία σηκώθηκε και με ευχαρίστησε με τέτοια θέρμη και χαμόγελο που δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Με κάλεσαν κιόλας στο Λας Βέγκας. Αυτό πού το βάζετε;
Μελλοντικά σχέδια…
Ελπίζω να μη σταματήσω τα ταξίδια, γιατί θέλω να δω πώς είναι ο τρόπος που σκέφτονται πάνω στη ζαχαροπλαστική σε άλλες χώρες. Θα ήθελα να καταφέρω να γυρίσω και την υπόλοιπη Ελλάδα και να μάθω πρώτες ύλες, να γνωρίσω ανθρώπους, να δω από κοντά πώς φτιάχνουν ένα ντόπιο γλυκό…
Να κλείσουμε με μια γλυκιά σκέψη;
Εύχομαι να μπορούμε να λέμε «ευχαριστώ», να δίνουμε απλόχερα αγάπη στους κοντινούς μας ανθρώπους, αλλά και σε κείνους με τους οποίους συνεργαζόμαστε, και μάλιστα να ανταλλάσσουμε ιδέες μεταξύ μας ώστε μια μέρα η Ελλάδα να αναδειχθεί σε κορυφαίο γαστρονομικό προορισμό, τόσο στη μαγειρική όσο και στη ζαχαροπλαστική.
