Τρεις ειδικοί του οίνου συγκρίνουν μεταξύ τους γνωστές ποικιλίες κόκκινου, λευκού και αφρώδους κρασιού. Βέβαια με τα κρασιά κανείς δεν είναι ποτέ χαμένος.
Η τεράστια ποικιλία του κρασιού σε χρώματα, αρώματα, γεύσεις, προελεύσεις δεν είναι λόγος για να σε απομακρύνει ή να σε κουράσει. Το κρασί θα ζητήσει από σένα περισσότερη προσοχή για να ανακαλύψεις τη μαγεία του, θα σε καλέσει να σκεφτείς τι πίνεις, θα σου δώσει ευκαιρίες για να αναζητήσεις. Είναι ένα παιχνίδι, μια ευκαιρία για να μάθεις, μέρος της απόλαυσης που μπορεί να σου προσφέρει αυτό το ξεχωριστό προϊόν της γης.
Ασύρτικο ή Riesling;
Το δίλημμα αντιμετωπίζει ο Νίκος Καρατζάς, οινολόγος και διευθυντής του Κτήματος Παυλίδη.
Το Ασύρτικο είναι η πλέον εκλεκτή λευκή ελληνική ποικιλία αμπέλου. Η αποδοχή του έχει υπερβεί τα ελληνικά σύνορα. Ονόματα με μεγάλο βάρος στον οινικό κόσμο, όπως η Janis Robinson, επιλέγουν το Ασύρτικο και αναγνωρίζουν ότι είναι μια πολυδύναμη ποικιλία που προσαρμόζεται σε διάφορα κλίματα από τη Σαντορίνη μέχρι τη Δράμα. Πατρίδα του είναι οι Κυκλάδες, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η καλλιέργεια του συγκεκριμένου είδους σταφυλιού επεκτάθηκε και άλλα μέρη της Ελλάδας, μεταναστεύοντας στη Μακεδονία, την Πελοπόννησο και την κεντρική Ελλάδα. Μια ελληνική ποικιλία αμπέλoυ με δυναμική, πολυδιάστατη, και με χαρακτήρα που δίνει οξύτητα, μέταλλο και βάθος. Δεν ξέρω αν το Riesling έχει τέτοια προσαρμοστικότητα σε διάφορα terroire.
Ξινόμαυρο ή Barolo;
Ο Γιάννης Κουλελής, Marketing Manager της εταιρείας Vinalia, επιλέγει:
Είναι και οι δύο ιδιαίτερες ποικιλίες αμπέλου. Στη χώρα μας οι καταναλώσεις δείχνουν ότι το Ξινόμαυρο δεν είναι εύκολα αποδεκτό από τους Έλληνες καταναλωτές. Έχει ατίθασες τανίνες και αρκετές φυτικές νότες –ελιά και ντομάτα– γι’ αυτό θέλει δίπλα του ειδικό φαγητό για να το συνοδεύσεις. Δίνει κρασιά μεγάλης παλαίωσης, όπως και η ποικιλία Nebiolo του Barolo που έχει ζωικά και ανθικά αρώματα, και θέλει χρόνο για να αναπτύξει τα γευστικά χαρακτηριστικά. Το Ξινόμαυρο είναι η ποικιλία που ανεβάζει τη δυνατότητα της Ελλάδας για παραγωγή κόκκινων κρασιών «ράτσας» στο εξωτερικό. Είναι κρασί για ψαγμένους.
Σαμπάνια ή αφρώδες;
Η Νίκη Μηταρέα εξηγεί τις διαφορές:
Ό,τι αφρίζει δεν είναι σαμπάνια αλλά και ό,τι δεν είναι σαμπάνια δεν είναι ποιοτικά απορριπτέο. Η προέλευση της σαμπάνιας είναι μοναδική. Καλλιεργείται αποκλειστικά στην περιοχή της Καμπανίας στη βορειοανατολική Γαλλία. Τα χαρακτηριστικά κλίματος και εδάφους της περιοχής, αλλά και οι ειδικές μέθοδοι καλλιέργειας και παραγωγής που χρησιμοποιούν οι αμπελουργοί της Καμπανίας, εξασφάλισαν τους αυστηρούς κανονισμούς για την προστασία της ονομασίας προέλευσης της σαμπάνιας – ονομασία η οποία δίνεται αποκλειστικά στους οίνους που παράγονται σύμφωνα με τους κανόνες της περιοχής της Καμπανίας της Γαλλίας. Το κύριο μέρος του εδάφους της Καμπανίας προσφέρει τρεις ποικιλίες σταφυλιού: το Pinot Noir, το Meunier και το Chardonnay. Αυτές είναι και οι μοναδικές τρεις ποικιλίες σταφυλιών που σύμφωνα με τη νομοθεσία επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της σαμπάνιας.
Ωστόσο, και άλλες περιοχές του κόσμου παράγουν αφρώδη κρασιά που είναι υψηλής ποιότητας αλλά νομικά δεν μπορούν να ονομαστούν σαμπάνιες. Υπάρχουν τα ιταλικά Prosecco και τα ισπανικά Cavas και, βεβαίως, οι ελληνικοί αφρώδεις οίνοι που έχουν μακρά παράδοση και βελτιώνονται συνεχώς. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι Έλληνες οινοπαραγωγοί βγαίνουν στο κυνήγι της ποιοτικής φυσαλίδας και τα αποτελέσματα που έχουν δώσει είναι όχι μονό εξαιρετικά για το παρόν, αλλά και πολλά υποσχόμενα για το μέλλον.
