Ο οινολόγος και οινοποιός Άγγελος Ρούβαλης, με σπουδές στο Bordeaux και εμπειρία σε μια σειρά ελληνικών οινοποιείων, δουλεύει άοκνα εδώ και πολλά χρόνια στα αμπέλια και στο επισκέψιμο οινοποιείο της Οινοφόρου, στις πλαγιές της Αιγιαλείας. Ο Άγγελος αναλαμβάνει να μας συστήσει με την ελληνική ποικιλία Ροδίτη.
Τι κάνει τα αμπελοτόπια των Πλαγιών της Αιγιαλείας να ξεχωρίζουν;
Οι πλαγιές της Αιγιαλείας έχουν έκθεση στον Βορρά, ενώ όλος ο ελληνικός κορμός βλέπει προς τον Νότο. Ξεκινούν από τη θάλασσα κι αμέσως φτάνουν σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Είναι 1000 στρέμματα αμπελώνων, σε υψόμετρο με ισχυρές κλίσεις 500-1050μ. Κάθε 100 μέτρα, η θερμοκρασία πέφτει κατά 0,72οC και οι βροχοπτώσεις ανεβαίνουν κατά 46mm βροχής! Στις πλάτες τους υπάρχουν 4 βουνά με υψόμετρο πάνω από 2000 μέτρα, αξεπέραστο φράγμα για τους ζεστούς ανέμους που έρχονται από την Αφρική το καλοκαίρι. Και επιπλέον η μεγάλη θερμοκρασιακή διαφορά θάλασσας-βουνού, βάζει σε συνεχή κίνηση τον αέρα και δροσίζει συνεχώς τα αμπέλια. Τέλος, τα γόνιμα εδάφη σχηματίστηκαν από τις προσχώσεις των νερών που βρήκαν διέξοδο στον Κορινθιακό Κόλπο. Όπως πολλές φορές έχει γράψει και η κα Κουράκου, πρόκειται για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες αμπελουργικές ζώνες του κόσμου.
Η περιοχή φημίζεται ότι βγάζει από τους καλύτερους Ροδίτες…
Ο Ροδίτης είναι πολύ παλιά αυτόχθων ελληνική ποικιλία. Υπάρχουν κάποιες νύξεις, στον Πλίνιο που μελετώ αυτόν τον καιρό, και ίσως μας οδηγήσουν στην αρχαιότητα. Πάντως ήδη από το 1600μ.Χ. αναφέρεται ως η καλύτερη ελληνική ποικιλία σε δημοτικό μας στιχούργημα «Μα κειός που όλα τα φουμίζει, είν’ ο κόκκινος Ροϊδίτης». Προσωπικά, το 1988, όταν οινοποίησα για πρώτη φορά ορεινό Ροδίτη της Αιγιαλείας, έκπληκτος μέτρησα οξύτητες του PH που ήταν άγνωστες για μεσογειακούς αμπελώνες στην οινολογική γνώση της εποχής και αντιστοιχούν μόνο με αυτές της Σαντορίνης.
Με ποια φαγητά θα «παντρεύαμε» τον Ροδίτη;
Πολλές φορές αποδεικνύεται ότι η παράδοση με τις επιλογές που έχει κάνει, έχει απαντήσει σε τέτοια ερωτήματα. Στην περίπτωσή μας π.χ. ο ορεινός Ροδίτης επικράτησε στην περιοχή γιατί ακριβώς ταιριάζει με τα κύρια πιάτα της, που είναι τα λαδερά, η φέτα, τα μικρά ζώα των ορεινών χωριών (κατσικάκια, κοτόπουλα) καθώς βέβαια και τα ψάρια. Δηλαδή με τα πιάτα της μεσογειακής μας κουζίνας. Βέβαια σήμερα μπορούμε να το εξηγήσουμε με επιστημονικούς όρους ισορροπίας των γεύσεων: Οι αλμυρές γεύσεις αναζητούν για να ξεδιψάσουν το δροσερό λευκό κρασί, καθώς επίσης η λιπαρότητα απαιτεί την οξύτητα του λευκού κρασιού για να ισορροπήσει. Έτσι ο ορεινός Ροδίτης αναδεικνύεται ως το κατεξοχήν κρασί που ταιριάζει με την ελληνική κουζίνα, καθώς διαθέτει γευστικό πλούτο και ικανή οξύτητα.
Υπάρχουν στοιχεία που να σου επιτρέπουν μεγάλες προσδοκίες και έντονη αισιοδοξία για το μέλλον της ποικιλίας;
Ναι πάρα πολλά. Αρχικά, είναι η μεγάλη εκτίμηση που τρέφουν Έλληνες και ξένοι γευσιγνώστες για το κρασί αυτής της ελληνικής ποικιλίας. Το Ασπρολίθι, ορεινός Ροδίτης από τις πλαγιές της Αιγιαλείας 100%, πέρα από τις πολλές διακρίσεις, έχει κερδίσει το θαυμασμό των πιο σημαντικών ανθρώπων του σύγχρονου κρασιού που το ξεχωρίζουν πάντα στις τυφλές δοκιμές, ενώ και στις διεθνείς εκθέσεις και εμπορικές πράξεις η προτίμηση γι’ αυτό το κρασί με την εξαιρετική τιμή είναι πασιφανής. Δεύτερον, είναι η δυνατότητα της ποικιλίας να δώσει πολλούς τύπους κρασιών, φρέσκα, παλαιωμένα, μόνη της ή σε ανάμειξη με άλλες ποικιλίες καθώς και η αντοχή της στο χρόνο. Τρίτον, η πρόβλεψη ότι σε λίγα χρόνια θα έχουμε πιστοποιημένους κλώνους κόκκινου Ροδίτη και τότε μια νέα εποχή θα αρχίσει…
