Η τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου έχει καταχωρηθεί στα παγκόσμια οινικά δεδομένα ως η μέρα του Beaujolais Νouveau, ενός ειδικού κρασιού το οποίο αποτελεί περισσότερο αφορμή για να γιορτάσει κανείς με άφθονο ευκολόπιοτο κρασί και λιγότερο ευκαιρία να δοκιμάσει ποιοτικά κρασιά αξιώσεων.
Όπως και να έχει, η υπόθεση των «φρέσκων» ερυθρών κρασιών του Νοεμβρίου μετρά πολλά χρονιά και έχει καθιερωθεί ως μια ημέρα γιορτής για τους οινόφιλους αλλά και για όσους παράγουν ή διαθέτουν κρασί δηλαδή οινοποιούς, κάβες, wine bars, εστιατόρια.
Πώς ξεκίνησε
Η ιστορία των Beaujolais nouveau όπως τη γνωρίζουμε πηγαίνει πίσω αρκετές δεκαετίες στη Γαλλία, όταν οι οινοποιοί της περιοχής του Beaujolais, που βρίσκεται νότια της Βουργουνδίας και φτιάχνουν κρασιά από την ποικιλία γκαμέ, διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να αποκομίσουν επιπλέον κέρδη διαθέτοντας γρήγορα στην αγορά φρέσκο ερυθρό κρασί λίγο μετά τον τρύγο, το οποίο έπρεπε να καταναλωθεί λίγους μήνες μετά την παραγωγή του. Έτσι, με την κατάλληλη προβολή μια τοπική συνήθεια (Beaujolais) έγινε εθνική (Γαλλία) και τελικά διεθνής με διάφορες κινήσεις προώθησης που άγγιξαν τους καταναλωτές.
Τα χαρακτηριστικά του
Τα κρασιά τύπου nouveau είναι συνήθως ερυθρού χρώματος, με εντυπωσιακές αποχρώσεις, που κυμαίνονται από βιολετί μέχρι φούξια και αποτελούν ένδειξη της φρεσκάδας τους. Τη μύτη κατακλύζουν τα απίστευτα γοητευτικά αρώματά τους, που θυμίζουν αρώματα λουλουδιών και φρούτων. Έκρηξη αρωμάτων κερασιού, μπανάνας ή φράουλας, κάποτε σε φόντο μπαχαρικών. Πολλοί όταν αναφέρονται στα nouveau αυτής της κατηγορίας κάνουν λόγο για ερυθρά κρασιά με λευκή προσωπικότητα. Στην πραγματικότητα τα nouveau παράγονται με εντελώς διαφορετική διαδικασία απ’ ότι τα κλασικά κόκκινα κρασιά. Πρόκειται για τρόπο παραγωγής που φτιάχνει κρασί με ταχύρυθμες διαδικασίες, αλλά ταυτόχρονα του στερεί την ικανότητα να αντέχει στο χρόνο και να παλιώνει, αφού δεν έχει εξοπλιστεί με αντιοξειδωτικές ασπίδες. Τα Beaujolais nouveau είναι κρασιά μαλακά, με ελάχιστες τανίνες, ενώ η γεύση τους είναι ευχάριστη και παιχνιδιάρικη. Έτσι, πίνονται ευχάριστα και είναι ξεδιψαστικά. Όλα αυτά τα στοιχεία -εκρηκτική ένταση αρωμάτων, μαλακή γεύση και ιδιαίτερο στυλ- αποτελούν τα ατού των κρασιών τύπου nouveau.
Με τι ταιριάζει
Τα φρέσκα κρασιά πίνονται δροσερά και συνοδεύουν αρωματικά και ελαφριά πιάτα, όπως πράσινες σαλάτες με μπαλσάμικο, ζυμαρικά και κοτόπουλο μαγειρεμένο με σάλτσα ντομάτας, λαδερά πιάτα της ελληνικής κουζίνας, αλλαντικά, γλυκόξινα εξωτικά πιάτα, αλλά και φρούτα ή ξηρούς καρπούς. Μπορούν να συνδυαστούν όμορφα με φαγητά του καθημερινού τραπεζιού και να κάνουν γευστική συντροφιά ακόμη και σε σάντουιτς, μπέργκερς, πίτες, σφολιάτες γεμιστές με τυρί και ζαμπόν, πίτες με σουβλάκι και πίτσες. Αυτά τα φρέσκα κρασιά φαίνεται πως δεν εντάσσονται στην γκάμα των προτιμήσεων των κλασσικών και αυστηρών οινόφιλων, αλλά το άνετο στυλ τους σε συνδυασμό με την προσιτή τιμή τους κερδίζει κυρίως τους νέους. Τους οπαδούς των πρώιμων κρασιών προσελκύουν και οι εντυπωσιακές, όλο χρώματα, χαρούμενες ετικέτες που “αγκαλιάζουν” τις φιάλες και προσθέτουν ένα χαλαρό και παιχνιδιάρικο ύφος.
Οι Έλληνες παραγωγοί αν και παρουσίασαν τα προηγούμενα χρόνια κρασιά πρώιμα που προσομοιάζουν με το Beaujolais nouveau δεν έδειξαν να αγκαλιάζουν μαζικά την ιδέα. Έτσι, η αγορά αυτού του είδους κυριαρχείται από τις γαλλικές εισαγωγές. Ωστόσο, το καταναλωτικό ενδιαφέρον δεν λείπει και είναι αρκετοί οι οινόφιλοι, που αναμένουν με ενδιαφέρον κάθε χρόνο να γευτούν τα φρέσκα αρώματα και τη φρουτώδη γεύση αυτών των κρασιών.
