«Ό,τι κακό κι αν μου συμβαίνει μέσα στη μέρα αντέχω γιατί ξέρω ότι το μεσημέρι με περιμένει μια barchetta στο Mono», μου λέει Θεσσαλονικιά φίλη καλοφαγού. Οπότε και σπεύδω στα τραπεζάκια έξω – στην πλατεία Αριστοτέλους, εκεί όπου η πόλη σιγοπίνει ελληνικές μπίρες απολαμβάνοντας τον ήλιο και τη θέα στον Θερμαϊκό.
Ο φούρνος ξεφουρνίζει πολλά διλήμματα, όλα φτιαγμένα με μια άυλη, σχεδόν, λεπτή σαν τσιγαρόχαρτο ζύμη taccia, που ζυμώνεται καθημερινά με προζύμι και ελαιόλαδο και θα μπορούσε να μεταφράσει στα ιταλικά ένα πεϊνιρλί ή ένα λαχματζούν.
Ανάλογα με το σχήμα, η ζύμη γεμίζεται σαν barchetta ή scarpetta, με σολομό, με ιταλικά τυριά και αλλαντικά, με κοτόπουλο και μανιτάρια ή με pesto, αλλά γίνεται και γλυκιά lemon pie. Με λευκό ή μαύρο ψωμάκι, τα panini γεμίζουν σε δεκάδες εκδοχές, με γουακαμόλε και αβγό, με καπνιστό μοσχάρι, με pesto και τηγανητό αβγό, με γραβιέρα Κρήτης, ρόκα και ντομάτα κονφί.
Εξαίρετος εσπρέσο, φρεσκοστυμμένοι χυμοί, σαλάτες και γλυκά από την ίδια ζύμη στήνουν το νέο σουξέ της Αριστοτέλους, που πιστεύει πως όλα είναι καλύτερα όταν είναι φρέσκα.
info
Μητροπόλεως 28 & Αριστοτέλους, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 223501.
Δείτε επίσης
Τα καλύτερα του δρόμου (της Θεσσαλονίκης) από την Ελένη Ψυχούλη
