H οικογένεια Τσουμάνη, αφήνοντας πίσω τις μεγάλες πόλεις και κάτω από αντίξοες συνθήκες παράγει πολιτισμό κι ένα μοντέλο ζωής που πολλοί θα ζήλευαν…
Στην είσοδο του μεγάλου Πάπιγκου, που θυμίζει ελβετικές Άλπεις, μετά τις ιλιγγιώδεις στροφές κάτω από την επιβλητική σκιά της Αστράκας και, αφού αφήσεις πίσω σου τις δρύινες πλαγιές της Τύμφης με τα ευτυχισμένα γελάδια και τα σμαραγδένια νερά του Βοϊδομάτη, μια πέτρινη, κουκλίστικη αυλή με τα πολύχρωμα, παστέλ φερ-φορζέ της θα αναλάβει με ένα ντόπιο σπιτικό τσίπουρο ή ένα λικέρ από κράνο, να φέρει την ψυχή σου στα ίσα των ψηλών βουνών, να σε ισορροπήσει στα 1.200 μέτρα υψόμετρο. Γλάστρες με λουλουδικά όλο χρώμα, το μπαρ και ένας χώρος γεμάτος αντικείμενα και κομμάτια διαλεγμένα με γούστο, στο υπόγειο το ανακαινισμένο κελάρι, με όλα τα καλούδια του Ζαγοριού να ψωνίσεις: λικέρ, κρασί, μαρμελάδες, τραχανά και γλυκά του κουταλιού.
Στην αστραφτερή κουζίνα του υπογείου η Ελένη μόλις έχει αποτελειώσει, ζεστή ακόμα, μια μαρμελάδα από τα φρούτα του βουνού, κράνα και κουφοξυλιά, ο Σπύρος φτιάχνει τους αρωματικούς καφέδες του στο μπαρ, η Έλλη, με τα ελαφίσια μάτια που θυμίζουν Λαμπέτη, μας φέρνει ζεστή καρυδόπιτα με σοκολατένια σος, μους ταχίνι, ένα παγωτό-παραμύθι με σπιτική κρέμα και φρούτα του δάσους και μια παγωμένη, χειροποίητη λεμονάδα με τη δροσιά του φρέσκου δυόσμου. Όλα θυμίζουν την άψογη τελειότητα ευρωπαϊκού θέρετρου, πίσω από την μαγική αισθητική ενός άλλου πολιτισμού, αισθάνεσαι το γυναικείο άγγιγμα.
Αυτή εδώ η Στέρνα μετρά μόλις λίγους μήνες καινούριας ζωής, πίσω της, όμως, κρύβονται οι δεκαετίες δουλειάς της οικογένειας Παπαγεωργίου. Καθηγητής και συγγραφέας ο μπαμπάς του πιο σημαντικού βιβλίου που έχει γραφεί για τη ζωή στο Ζαγόρι, οδοντοτεχνίτης η μαμά. Έζησαν στα Γιάννενα, όμως η ζωή τους δεν ξέφυγε ποτέ από το χωριό τους, το Καπέσοβο. Εκεί, μια ζωή κάθε χρόνο μαζεύουν και αποξηραίνουν τα άγρια μανιτάρια του βουνού, φτιάχνουν κρασί, πετιμέζι και τσίπουρο από την τοπική ποικιλία Ντεμπίνα, πετιμέζι, ξίδι, αποξηραίνουν άγρια βότανα, σκαρώνουν πελτέ από λεμόνια και κράνα, γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες, μαζεύουν μύρτιλα, σμέουρα και κυδώνια, αποστάζουν ροδόνερο από τις αληθινές τριανταφυλλιές τους στις χαλκοματένιες κατσαρόλες της γιαγιάς. Ένας αναπαλαιωμένος ξενώνας από τα πολύτιμα χέρια του μπαμπά κι ένα πρώτο μαγαζί στο Καπέσοβο, κάνουν την Έλλη, που σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης, και την αδελφή της Γιάννα, που σπούδασε ζαχαροπλαστική, να αφήσουν πίσω τους για πάντα την πόλη. Μέχρι που η Έλλη, σε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ιταλία, ερωτεύεται τον Σπύρο από το Πάπιγκο. Μια ώρα και πολλά βουνά απόσταση. Παιδί ο Σπύρος των τελευταίων ακόμα μετακινούμενων κτηνοτρόφων με 350 πρόβατα και κατσίκια, έναν οικογενειακό ξενώνα με τα Astra, το εστιατόριο που παράγει όλα όσα μαγειρεύει κι ένας γάμος, για τέσσερα χρόνια εξ αποστάσεως. Μέχρι να ωριμάσει στην καλλιτεχνική ψυχή της Έλλης η απόφαση του ξεριζωμού από την οικογενειακή Στέρνα. Που, όμως, την πήρε μαζί της, νυφούλα στο Πάπιγκο και την έκανε μεγάλη, να χωρέσει και τον Σπύρο και τη χρυσοχέρα Ελένη τη μαμά του και όλη τη δύσκολη επιβίωση των βουνίσιων ανθρώπων, που δουλεύουν απομονωμένοι και σε αντίξοες συνθήκες για να φτιάξουν γεύση, πολιτισμό και ομορφιά από τα λίγα που δίνει η φύση τον καιρό που δεν κοιμάται κάτω από το χιόνι.
Θέλω να τους ρωτήσω αν νιώθουν πως πήραν το δρόμο της σωστής απόφασης, τους βλέπω να αγκαλιάζονται και έχω την απάντηση…
info
Μεγάλο Πάπιγκο, Ζαγοροχώρια, τηλ. 26530 25090.
