Βράδυ Πέμπτης. Βόλτα στο κέντρο της Αθήνας με φίλους. Η παρέα είχε διχαστεί μεταξύ πότο και φαγητού. Οι επιλογές πολλές μιας και τα περισσότερα μαγαζιά της περιοχής τον προσφέρουν αυτό τον συνδυασμό. Άλλα με προσεγμένο τρόπο, κάποια με τουριστική χροιά και κάποια ακόμα απλά… το προσφέρουν. Η δική μας επιλογή, το Suma, ένα φρέσκο gastrobar στον πεζόδρομο της Καλαμιώτου.
Μετράει μόλις τρεις μήνες ζωής και σιγά σιγά βρίσκει τόσο τα πατήματα του όσο και το κοινό του. Η σαλά του μικρή με ψηλά τραπέζια, μαρμάρινα μπάρα (την προτείνω αν πάνε δύο άτομα) και ένα πιο μεγάλο τραπέζι στο κέντρο του μαγαζιού. Η φιλοσοφία της κουζίνας, την οποία επιμελούνται οι Δημήτρης Κωστόπουλος και Σείριος Κομιχείλης, βασίζεται στην εποχικότητα, πράγμα που σημαίνει ότι το μενού θα αλλάζει ανά τακτικά διαστήματα.
Ο κατάλογος μικρός, με προτάσεις που τραβούν το ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα το σαγανάκι με παναρισμένες γαρίδες σε πέτσα χοιρινού. Ένας μεζές ελαφρώς καυτερός, λόγω της χαρίσα αλλά και της πικάντικης κρέμας φέτας, που χάριζε ένα τραγανό αλλά και ταυτόχρονα μαλακό παιχνίδι στο στόμα. Η λιγοστή σάλτσα ντομάτας έντυνε όμορφα κάθε πιρουνιά.
Γευστικό ήταν και το πιάτο με την σελινόριζα, την πατάτα και τα μανιτάρια, αν και είχα τις ενστάσεις μου. Το παρουσιάζουν σαν ριζότο, που δεν είναι, και η φλυαρία των υπόλοιπων υλικών (κρέμα τρούφας και γραβιέρας, «χώμα» από παντζάρι, μανιτάρια τρομπέτες, λεπτοκομμένες φέτες μαύρης τρούφας και φύτρες) το κάνουν να χάσει λίγο τον προσανατολισμό του αλλά και αυτό που θα ήθελαν να εκφράσουν οι σεφ.
Το μοσχαρίσιο καρπάτσιο μοσχαριού, σωστά κομμένο, δεν είχε τις εντάσεις που θα ήθελα. Η κρέμα κρέμα γραβιέρας, σκέπαζε σε ένταση την πιο γευστική κρέμα ρόκας, και έλειπε λίγο το καυτερό στοιχείο που θα έκανε το πιάτο πιο δελεαστικό. Από την άλλη τα τορτελίνια γεμιστά με γαρίδα που συνοδεύονταν από τραγανά, μικρά κομμάτια guanciale και κρέμα καρύδας ήταν ένα πιάτο που σίγουρα θα ζητούσα ξανά. Ένας ωραίος, απολαυστικός συνδυασμός, με σωστές αναλογίες στις γεύσεις.
Τέλος, τα maistream burgers από πρόβατο με καπνιστή πανσέτα και κρέμα γίνονταν δύο μπουκιές και σίγουρα θα κερδίζουν το ενδιαφέρον των περισσότερων.
Στο Suma όμως σημαντικό ρόλο παίζει και το πότο: κρασί και φυσικά κοκτέιλ. Όπως αρμόζει σε κάθε gastrobar που θέλει να αγαπάει τον εαυτό του. Στο πρώτο κομμάτι, δηλαδή του κρασιού, υπάρχει μια προσεγμένη λίστα από ελληνικές και ξένες ετικέτες από boutique οινοποιεία. Στα κοκτέιλ τώρα, αυτά τα έχει αναλάβει ο Σάιμον ένας bartender με πολλή όρεξη και μεράκι από ότι φαίνεται. Προσαρμόζει τις δημιουργίες του που βασίζονται στα classic cocktails, στο μενού και η αλήθεια είναι ότι «κουμπώνουν» ευχάριστα. Όπως για παράδειγμα το Whisper όπου ένα blend από ρούμι αναμειγνύεται με ανανά, τσίλι και μπαχαρικά σε ένα δροσιστικό αποτέλεσμα.
Σε αυτό το φρέσκο gastrobar δίνουν μεγάλη σημασία και στη μουσική, η οποία έχει αφεθεί στα χέρια και στην εμπειρία του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Dj, μουσικός παραγωγός, καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Synch, θέλετε και άλλα; Ο Δημήτρης έχει επιμεληθεί επίσης και την ποιότητα του ήχου στο Suma αλλά και στην επιλογή των djs που παίζουν μόνο βινύλια.
info
Καλαμιώτου 9, Αθήνα, τηλ. 211 008 0247
Τιμές 30-35 χωρίς ποτό
Διαβάστε επίσης:
Θεσσαλονίκη: Πού τρώμε τρίγωνα, αρμενοβίλ, εργολάβους και απίθανα σιροπιαστά
