Μου άρεσε πολύ το όνομά του, ακόμα και προτού μάθω ότι έτσι ονομαζόταν την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα το Παρίσι. Επίσης μου αρέσουν εξίσου τόσο αυτή η «κεντρική-απόκεντρη» ηρεμία, που προσφέρει ο χώρος όσο και η υπέροχη αισθητική του μπουτίκ ξενοδοχείου, που το στεγάζει, ένα από τα πλέον όμορφα όλης της Αθήνας.
Έτσι ο δρόμος με έχει φέρει παραπάνω από μία φορές στο Lutetia, το μικρό εστιατόριο του Somewhere, που βρίσκεται ακριβώς στην άκρη της κεντρικής πιάτσας της Βουλιαγμένης. Όμως καμία από αυτές το φαγητό του Lutetia δεν με είχε πείσει, αφού άλλοτε χαρακτηριζόταν από… την ξενοδοχειακή προσέγγιση και άλλοτε από μια γαστρονομική σύγχυση.
Φέτος, όμως, η μεταμόρφωση είναι ριζική, αφού με τον Σωτήρη Παξιμαδά στο τιμόνι της κουζίνας έχει καταρχήν αποκτήσει σαφή κατεύθυνση στην κουζίνα, γεγονός που γίνεται εμφανές ακόμα και από την ανάγνωση του καταλόγου. Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι ετικέτες στο φαγητό, οπότε δεν θα κάτσω να αναλύσω αν αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί «μοντέρνα ελληνική», αν όμως έπρεπε να δώσω τίτλο σίγουρα θα επέλεγα το «Πεντανόστιμη κουζίνα με ελληνικά υλικά».
Γιατί ακριβώς αυτή είναι η κουζίνα του Σωτήρη Παξιμαδά, που φέρνει την ελληνικότητα στο… Παρίσι βασιζόμενος σε πρώτες ύλες μικρών παραγωγών και ΠΟΠ προϊόντα, για να προσφέρει εντάσεις και άφθονη νοστιμιά. Ωστόσο, οι παραπάνω αρετές δεν κερδίζονται με τίμημα μια βαριά και πληθωρική κουζίνα, αλλά με επιπλέον bonus τις εντυπωσιακές ισορροπίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το πολύπλοκο Καλαμάρι με κρέμα ρεβιθιού, ταχίνι, ζωμό γαρίδας και Αυγοτάραχο Τρικαλινού, ή τα εκπληκτικά Σιουφιχτά ζυμαρικά με απάκι, καφέ μανιτάρια και Ξινομυζήθρα Καλογεράκη, πιάτα με μεγάλες απαιτήσεις ισορροπιών προκειμένου να μην καταστούν υπερβολικά και κουραστικά.
Και όταν το προφίλ του πιάτου το επιτρέπει, η φινέτσα ξεπερνά ακόμα και τη νοστιμιά, όπως αποδεικνύουν τα κορυφαία για τη δική μου αισθητική πιάτα του καταλόγου, το ξεμυαλιστικό Καρπάτσιο χταποδιού με κινόα και κουλί πιπεριάς Φλωρίνης αλλά και το vegan Ριζότο με λαχανικά, βασιλικό και Γραβιέρα Καλογεράκη, το κορυφαίο ίσως ριζότο αυτή τη στιγμή στην Αθήνα. Τα εύσημα πάντως πρέπει να αποδοθούν στον εξαιρετικό σεφ και για τη χρήση των τυριών, που ενώ απαντώνται σε πολλά πιάτα -προκαλώντας μου χλόμιασμα κατά το διάβασμα του μενού (!)- χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο. Τόσο ευγενικό μάλιστα που κάνει ακόμα και τον γεμιστό με Φέτα Ελασσόνας βιολογικό κόκορα της Φάρμας Ανδρούτσου να φανεί ντελικάτος!
Μέχρι σήμερα δεν έχω ποτέ προτείνει επίσκεψη στο Lutetia, αφού για μένα το τι υπάρχει μέσα στο πιάτο σταθμίζεται πολύ περισσότερο από το τι υπάρχει έξω από αυτό. Όμως αυτή τη στιγμή το Lutetia στέκεται στο -υψηλότατο- επίπεδο των περιστάσεων που θέτει το Somewhere, προσφέροντας φαγητό που όχι μόνο δικαιολογεί τα 45 περίπου ευρώ, αλλά και ένα ταξίδι ακόμα και από την άλλη άκρη της πόλης!
info
Somewhere Hotel, Αγ. Παντελεήμονος 1 & Διός 2, Βουλιαγμένη, τηλ. 210 9670000. Κόστος: 45-50€ / άτομο.
Ανοιχτά και μεσημέρι.
