Λίγο πριν φτάσει κανείς στη Λίνδο, για την ακρίβεια η τελευταία στροφή, υπάρχει ένα ξέφωτο που χαρίζει μια πανοραμική θέα στη πόλη.
Συνήθως σταματώ για να βγάλω μια φωτογραφία (για το Instagram ξέρετε εσείς) και να χαζέψω αυτή τη γραφική πόλη με την επιβλητική Ακρόπολή της, που στέκεται πάνω στο βράχο επιβλέποντας τα άσπρα, στην πλειοψηφία τους, σπίτια, τα οποία απλώνονται στην βραχώδη πλαγιά. Είναι όμορφη αυτή η πόλη. Όμορφη και ζεστή. Μάλιστα λένε ότι είναι από τις πιο θερμές περιοχές όχι μόνο του νησιού αλλά και της χώρας. Όπως και να έχει, δεν γίνεται να πάει κάποιος στη Ρόδο και να μην κάνει μια βόλτα μέχρι εκεί.
Στα στενά, γραφικά της στενά υπάρχουν πολλά μαγαζιά. Στην πλειονότητα τους τουριστικά, με κακό προϊόν και φολκλόρ ατμόσφαιρα. Όμως, υπάρχουν και κάποια που ξεχωρίζουν. Τόσο για την αισθητική τους, όσο και για τον χαρακτήρα τους αλλά και για αυτά που προσφέρουν. Ένα από αυτά είναι και το εστιατόριο Akres. Βρίσκεται σε ένα παλιό ιστορικό σπίτι του 1906, που διαθέτει μια ωραία ταράτσα με θέα (τι άλλο;) την Ακρόπολη. Το είχα επισκεφτεί πριν από δύο χρόνια, όταν μόλις είχε ανοίξει. Μου είχε αρέσει η αισθητική του, η ατμόσφαιρα αλλά και ο τρόπος που είχαν προσεγγίσει τη ροδίτικη κουζίνα – αν και υπήρχαν κάποιες αδυναμίες.
Επέστρεψα σε αυτό το εστιατόριο φέτος. Έπεσα πάνω στις ζέστες και τον αέρα, πράγμα που δεν μου επέτρεπε να καθίσω στην όμορφη ταράτσα. Έτσι, φιλοξενήθηκα στην μικρή εσωτερική αίθουσα που αποτελεί περσινή προσθήκη, μιας και πήραν και το διπλανό σπίτι, το ένωσαν και απέκτησαν μεγαλύτερο χώρο αλλά και μια φανταστική εσωτερική αυλή με ωραία, γεωμετρικά πλακάκια.
Στα της κουζίνας τώρα. Το menu παραμένει να είναι εμπνευσμένο από τις παραδοσιακές συνταγές που έφτιαχναν οι γιαγιάδες στα γύρω χωριά, που όμως τα πιάτα του έχουν μια πιο σύγχρονη ματιά. Τα ηνία της κουζίνας έχουν αναλάβει δύο νεαροί Ροδίτες σεφ, ο Αργύρης Γιαννόπουλος και ο Βασίλης Διάκουλας, που φαίνεται ότι έχουν προσλαμβάνουσες, τις αξιοποιούν και τολμούν να παρουσιάζουν την δική τους εκδοχή των παραδοσιακών πιάτων. Όπως για παράδειγμα τα γιαπράκια, έτσι αποκαλούν τα ντολμαδάκια στη Ρόδο, που στη γέμιση τους βάζουν μεδούλι και το αυγολέμονο το κάνουν με σελινόριζα. Για αυτό το τελευταίο δεν συμφωνώ, θα ήθελα το παραδοσιακό αυγολέμονο, το οποίο θα ταίριαζε άψογα στα ήδη νόστιμα γιαπράκια. Ωραία πιάτο ήταν οι μανίτες (μανιτάρια) που στο πιάτο συνδυάζονταν διάφορες μορφές των μανιταριών: σε πίκλα, σε ζύμωση, ωμά. Νόστιμο ήταν και το χταπόδι με τις τρεις διαφορετικές γεύσεις φάβας και τις πίκλες κρεμμυδιού. Όμως το γλάσο από παλαιωμένο ξύδι νομίζω ότι ήταν περισσότερο από όσο χρειαζόταν σε ποσότητα και γι’ αυτό κάλυπτε λίγο την γεύση του χταποδιού.
Δοκίμασα επίσης και το σουπιόρυζο που είχε την υφή risotto και λεπτομέρειες από πορτοκάλι που του χάριζαν μια ωραία οξύτητα και ένα ενδιαφέρον παραπάνω. Νόστιμες ήταν και οι μακαρούνες με το λινδιακό γαριδάκι. Ένα πιάτο που θα επαναλάμβανα με ευχαρίστηση. Αντίθετα, το λαυράκι που ήρθε στη συνέχεια, ήταν κάπως στεγνό που όσο κι αν τα παντζάρια που το συνόδευαν ήταν νόστιμα, δεν ισοστάθμιζαν το αποτέλεσμα. Όσο για την αρνίσια πικάνια έχω να πω ότι αν και λίγο φλύαρη – υπήρχαν πολλά υλικά – είχε μια νοστιμιά.
Στα γλυκά τώρα, θα σταθώ στην διαφορετική εκδοχή του μελεκούνι, όπου την βρήκα τόσο νόστιμη όσο και ενδιαφέρουσα. Γενικά οι δύο σεφ, θα σας έλεγα ότι κάνουν αξιόλογη δουλειά. Τους λείπει λίγο η εμπειρία και αυτό φαίνεται σε μερικά πιάτα τους, όμως δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και προσφέρουν ένα ωραίο σε γενικές γραμμές μενού. Βέβαια σε αυτό, τους βοηθούν και οι πρώτες ύλες που διαθέτουν που οι περισσότερες προέρχονται από τοπικούς παραγωγούς και είναι πάντα φρέσκιες. Θα κάνω μια ιδιαίτερη μνεία σε έναν από αυτούς, τον Γιάννο Ελλενίτσα, γεωπόνο και ειδικό συνεργάτη του Akres, που παράγει και το τροφοδοτεί καθημερινά το εστιατόριο με φρέσκα βιολογικά-οργανικά λαχανικά και βότανα από την φάρμα του. Τέλος, την όλη εμπειρία στο Akres συμπληρώνει ο sommelier Δημήτρης Δανελλάκης που όντως ξέρει να σας καθοδηγήσει και να σας συμβουλέψει.
info
Λίνδος, Ρόδος, τηλ. 2244 031927
