Εκπληκτική θέα σχεδόν σε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, στο Deos Athens, από τον 24ο όροφο του πύργου Απόλλων στους Αμπελόκηπους, και πληθωρικό πεντανόστιμο μενού από τον σεφ Κωνσταντίνο Άκουρο, που συνθέτει την ελληνική νοστιμιά με τη σύγχρονη γευστική αντίληψη.
Όλο το αττικό Λεκανοπέδιο σε κυκλώνει από παντού. Από τον Περιφερειακό του Λυκαβηττού μέχρι την Πάρνηθα, την Πεντέλη και την Κηφισιά, τον Πειραιά, την Αίγινα τη Σαλαμίνα. Ολόφωτη και ατελείωτη η πόλη, χωρίς όρια, επιβάλλει δυναμικά το μοναδικό τοπογραφικό και γεωφυσικό στίγμα της.
Το εστιατόριο είναι μακρόστενο και οι αλλεπάλληλες φωτισμένες αψίδες δίνουν μια αίσθηση απεραντοσύνης. Μουσική σε happy τόνους, τεράστια παράθυρα που ανοίγουν και οροφή που αποσύρεται το καλοκαίρι. Μια σειρά από ζαρντινιέρες χωρίζουν το χώρο του εστιατορίου από μεγάλο lounge. Θα διαλέξετε από το δικό του κατάλογο τα finger foods για να συνοδεύσετε το ποτό σας και θα περιμένετε το καλοκαίρι για να ανεβείτε στην ταράτσα όπου σερβίρουν sushi.
Ο executive chef Κωνσταντίνος Άκουρος εμπνέεται κυρίως από τις ελληνικές παραδοσιακές συνταγές, χρησιμοποιεί χαρακτηριστικά ελληνικά προϊόντα που τις αποδίδει με το προσωπικό του ύφος (chef de cuisine o Αρίστος Ιωάννης). Το διεθνές στοιχείο δηλώνει φιλική συμμετοχή, το μενού κινείται σε comfort ύφος και κάποιες φορές φλερτάρει με fine dining προθέσεις.
Ακολουθήσαμε την πρόταση της κουζίνας και ξεκινήσαμε με ένα «μοσχαρίσιο ταρτάρ» αλλιώτικο από τα άλλα: το ψιλοκομμένο ωμό κρέας συνομιλεί με την κλασική σάλτσα του κοκκινιστού μοσχαριού που εδώ καρυκεύεται με τσιμένι. Συνοδεύεται με τραγανό φύλλο ελαιολάδου, ξύγαλο Σητείας και φύτρες αρακά και οξαλίδας για δροσιά. Ο σεφ είναι τολμηρός στις συλλήψεις του. Εκτιμήσαμε την ενδιαφέρουσα σαλάτα με μπλε καβούρι Κερκύρας και πλιγούρι κυρίως για τη δυνατή και “επιθετική” βινεγκρέτ από ταχίνι, πορτοκάλι και αυγά χρυσής ρέγγας που δίνει ένταση στο αμυλώδες πλιγούρι, όπως και τις τραγανές ρόγες από σταφύλι που συνόδευαν το πιάτο.
Θεωρούμε τη «σελινόριζα με τη φλούδα της σε κρούστα από αλάτι σε σούπα από καρύδα και πορτοκάλι» ένα από τα πιο προχωρημένα πιάτα του μενού. Vegan, μετατρέπει την ασχημομούρα σελινόριζα σε fine έδεσμα καθώς την παντρεύει όμορφα με την εξωτική καρύδα. Πολύ περισσότερο καθώς έχει για γαρνιτούρα μια μικρή ολόφρεσκη γαρνιτούρα από φινόκιο.
Περνώντας στα κυρίως πιάτα, ο σεφ βουτάει στα βαθιά της ελληνικής νοστιμιάς, διακτινίζεται στην Κρήτη, τα Επτάνησα και τη Νάξο και ανθολογεί με πρόθεση. Ο ναξιώτικος «καλόγερος» δηλαδή μελιτζάνα γεμιστή με κοκκινιστό μοσχάρι, ένα φαγητό που έχει πολιτογραφηθεί πλέον ως παραδοσιακό φαγητό του νησιού, φτιάχνεται από μοσχαρισιο brisket (κοπή από το στήθος του μοσχαριού) που σιγομαγειρεύεται για 12 ώρες και γίνεται λουκούμι. Μαζί με τον αφρό από γραβιέρα Νάξου που το στολίζει, προσφέρει ακαταμάχητη γεύση.
Στο ίδιο ύφος τα «αρνίσια κεφτεδάκια πάνω σε κρέμα από ψητή πατάτα». Το κλασικό αρνάκι με πατάτες στο φούρνο προσφέρουν την ιδέα, το ταλέντο του σεφ δημιουργεί αξέχαστα κεφτεδάκια από χοντροκομμένο κρέας με ζουμερή υφή που ακούγεται στο δόντι έτσι που θα ορκιζόσουν πως το κρέας έχει κοπεί στο χέρι. Η κρέμα πατάτας αρωματίζεται δυνατά με δεντρολίβανο και γαλένι Κρήτης και μια salsa από ντομάτα και ξερό κρεμμύδι. Θα ξαναπηγαίναμε στο Deos και μόνο για αυτό το πιάτο.
Το κερκυραϊκό «σοφιγάδο», το παραδοσιακό κοκκινιστό στιφάδο που βρίσκεται σε όλα τα Επτάνησα, ο σεφ το μεταφέρει στο μενού επιλέγοντας την λευκαδίτικη εκδοχή που την μεταφράζει σε όρους fine comfort: Τα κυδώνια, το πετιμέζι, τα κοκκάρια που μαγειρεύονται στη Λευκάδα μαζί με το κρέας (εδώ μοσχαρίσια μάγουλα), μετατρέπονται σε παχιά ευωδιαστή σάλτσα. Για περισσότερη υφή το φαγητό πασπαλίζεται με crumbles από μέλι και θυμάρι.
Άλλη μια απροσδόκητη αναδόμηση, τα «παϊδάκια γαλλικής κοπής με πουρέ από μπάμιες, πίκλες μπάμιας, κατίκι Δομοκού και jus από τα κόκαλα του αρνιού».
Δεν βλέπουμε πολύ συχνά τις μπάμιες στα εστιατόρια, οπότε καλωσορίσαμε αυτό το αδίκως υποτιμημένο κηπευτικό στο πιάτο μας, έστω και ως πουρέ. Τα παϊδάκια είναι θεομάλακα (από αρνί Τριπόλεως) και γευστικότατα -μην περιμένετε κάτι στο στιλ ψησταριάς. Πενταόστιμος είναι και ο ζωμός που τα συνοδεύει και κάνει καλύτερη παρέα με το κρέας παρά με τον πουρέ.
Από τα ζυμαρικά δοκιμάσαμε τα «raviolacci». Μεγάλα τετράγωνα ραβιόλι, γεμίζονται με γαρίδες Κοιλάδας και βαφτίζονται σε μια πλούσια σως al Americain, πικάντικη όσο πρέπει και υπέροχα γευστική για να αναδείξουν τη θαλασσινή ευωδιά της γέμισης.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Διαλέξαμε ως επιδόρπιο το «baba savarin με άρωμα Χίου». Με την κρέμα από ανθότυρο και μαστίχα Χίου και το σορμπέ μανταρίνι καλωσορίζει το κλασικό γαλλικό γλυκό στην ελληνική γευστική ομάδα.
Κάθε Πέμπτη, το εστιατόριο φιλοξενεί ένα ελληνικό οινοποιείο και προσφέρει μενού σε paring με τους ανάλογους οίνους.
info
Λουίζης Ριανκούρ 64, Πύργος Απόλλων, Αμπελόκηποι, τηλ. 2160045685
Δείτε επίσης:
Πού βγαίνουμε στην Αθήνα για brunch – 7 σημεία που ξεχωρίσαμε
Ντάνγκαρα: Στη σκιά της Ροτόντας η παράδοση φοράει sneakers
Στην Αθήνα βγαίνουμε για να φάμε σάντουιτς – 17 που ξεχωρίσαμε
