Εξαιρετικές πρώτες ύλες, ελληνικά κρασιά και αποστάγματα, και μπουκιές που σκάνε στον ουρανίσκο σαν μικρά πυροτεχνήματα ξαφνιάσματος και νοστιμιάς.
Για τον ταλαντούχο Μανώλη Παπουτσάκη οι πολύ σημαντικές σπουδές του στη Φιλοσοφία, από τη μία, οι γεύσεις και οι αναμνήσεις από το χωριό του στην Κρήτη, από την άλλη, είναι φανερό ότι καθόρισαν τη μαγειρική του πορεία, η οποία έχει ηθική, αισθητική και συναίσθημα. Το είδαμε στο πολυβραβευμένο Χαρούπι στα Λαδάδικα, το βλέπουμε και τώρα στα Δέκα Τραπέζια όπου είναι σεφ και συνιδιοκτήτης με τον Γιάννη Παπαδογιαννάκη.
Εδώ, χωρίς περιορισμούς εντοπιότητας, έχοντας γνώση και της παράδοσης και της νεωτερικότητας, καταφέρνει την αναγέννηση του μεζεδοπωλείου, σε μια πόλη που έχει αδυναμία στους καλούς μεζέδες και τα αποστάγματα.
Στα Δέκα Τραπέζια πήγα στις αρχές του Ιουνίου και ήταν ομολογουμένως μια ευφρόσυνη εμπειρία. Διακόσμηση λιτή, στις αποχρώσεις της ζάχαρης, τραπεζάκια με μάρμαρο, ανοιχτή κουζίνα. Η αίσθηση που είχα ήταν πως βρισκόμουν σε ένα καφενείο ταβερνάκι με ευφάνταστους μεζέδες σε μικρά πιάτα, ιδανικά για να συνοδεύσουν το κρασί, τη ρακή ή το ούζο. Όχι για να χορτάσουμε, αλλά για να γαργαλήσουμε τις αισθήσεις και να μοιραστούμε.
Στο μενού περιλαμβάνονται περίπου 20 πιάτα και κάποια ημέρας που καθορίζονται από την εποχικότητα και τις διαθέσιμες πρώτες ύλες. Το βράδυ της επίσκεψης η παρέα είχε θαλασσινές αναζητήσεις. Ξεκινήσαμε με αλμυρά Σου με κρέμα ταραμά, γουασάμπι και αμύγδαλο, άψογες στρογγυλές μπουκιές με ισορροπία πικάντικου-αλμυρού, κρεμώδους και κριτσανιστού. Ακολούθησαν τα Ωμά γεμιστά με καπνιστή σαρδέλα (θυμίζει τη μυτιληνιά μαριναρισμένη παπαλίνα) και το ρύζι των γεμιστών, ένα παιχνίδι ανάμεσα στο όξινο με ελάχιστες γλυκές νότες. Τα Croustades συνδυάζουν τη σμετάνα, δηλαδή την ξινή κρέμα γάλακτος, με ψίχα από καβούρι και αυγά πέστροφας, σε ένα νοστιμότατο σύνολο που μου θύμισε τα ρωσικά μπλινίς, τους προσφιλείς συνοδούς της βότκας.
Ο Γαύρος μαρινάτος με το κολοκυθάκι σχάρας ήταν όσο πρέπει κρουστός και αρωματικός. Ο μη αναμενόμενος συνδυασμός από Φασολάκια σχάρας, ροδάκινο, καρύδι, τυρομάλαμα, γαρίδες, λαδολέμονο αποτελεί την επιτομή της φινέτσας. Το Μοσχοχτάποδο με τα βλίτα και τον ταραμά είναι η συμπύκνωση του ελληνικού καλοκαιριού, άψογα μαγειρεμένο. Ο Πράσινος ντάκος, με κρέμα μυζήθρας, βασιλικό και φιστίκια Αιγίνης με ενθουσίασε με τη δύναμη των υλικών και της απλότητας, ενώ η Μπρουσκέτα, με κρεμμύδι ψητό, κρέμα μαϊντανού, καπνιστά μύδια και λούντζα είναι μια γευστική μηχανή του χρόνου που σε ταξιδεύει σε νησιά, παραλιακά ταβερνάκια και θαλασσινή αλμύρα. Πολύ χορταστική και δροσερή η Μελιτζάνα οφτή, με καρύδι, κάρι, κύμινο, χούμους και γιαούρτι. Στο τέλος, η Πάβλοβα με πεπόνι, αέρινη και αρωματική, έκλεισε άψογα τη βραδιά.
info
Στρατηγού Κάλλαρη 4, Τηλ. 2310 251010, www.dekatrapezia.gr
Κόστος: 20-25 €/ άτομο, χωρίς ποτό
Δείτε επίσης:
Annie Fine Cooking, ένα κομψό μπιστρό στον Νέο Κόσμο
Mappemonde, ο χάρτης για την κορυφή
PatPong: Πήγαμε για ταϊλανδέζικο στο Κέντρο της Αθήνας
