Είναι κάπως μακρύς ο δρόμος για να φτάσει κανείς μέχρι τη Λίμνη Βουλιαγμένη. Και γίνεται ακόμα πιο μακρύς αν πέσει πάνω στην κίνηση της Βουλιαγμένης. Παρ’ όλ’ αυτά, ο κόπος, τα νεύρα και η ώρα που θα περάσει στο δρόμο αξίζει τον κόπο. Γιατί με το που θα αντικρίσει αυτό το μοναδικό σκηνικό της λίμνης, όλα περνούν και αμέσως ηρεμεί.
Το ίδιο μου συνέβη και εμένα, όταν πήρα την απόφαση να κατηφορίσω προς εκεί. Αυτά τα επιβλητικά βράχια που περιβάλλουν ημικυκλικά τη λίμνη, φωτίζονται με ιδανικό τρόπο και συνθέτουν ένα σκηνικό που δεν υπάρχει περίπτωση να μην εντυπωσιάσει. Εκεί, λοιπόν, στην άκρη της λίμνης έχει στηθεί ένα all day εστιατόριο. Πρόκειται για το Abra Ovata που για φέτος ο σεφ Jonh Skotidas επιμελείται τον κατάλογό του.
Ο Jonh Skotidas έχει μια πολυπολιτισμική καταγωγή και είναι η πρώτη φορά που υπογράφει μενού στην Ελλάδα αφού μέχρι σήμερα δραστηριοποιούταν στο εξωτερικό και μάλιστα στο Λονδίνο. Αυτό από μόνο του, δίνει ένα ενδιαφέρον παραπάνω στην επίσκεψη. Μετά είναι και οι επιρροές του σεφ, η μητέρα του είναι από τις Φιλιππίνες και εκείνος μεγάλωσε στον Παναμά, που αποτυπώνονται στην μαγειρική. Και αυτό είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον. Έτσι στα πιάτα του θα βρείτε ασιατικές επιρροές οι οποίες μπλέκονται με τις μαγειρικές εικόνες που μάζεψε από τον Λατινική Αμερική και σε όλο αυτό το συνονθύλευμα προστίθενται και οι ελληνικές πινελιές.
Αυτή την ενδιαφέρουσα στην θεωρία, κουζίνα παρουσιάζει εδώ στο Abra Ovata και γίνεται αντιληπτή ήδη από την πρώτη στιγμή. Για παράδειγμα ο ταραμάς που φτιάχνει αρωματίζεται με καφίρ λάιμ, η κοπανιστή έχει πάστα gochujang (καυτερή, κορεάτικη κόκκινη πιπεριά), η «αθηναϊκή» σερβίρεται πάνω σε μικρά, διπλο-ψημένα pavés πατάτας και οι empanadas ήταν γεμισμένες με σπετσοφάι και μετσοβόνε – αυτές τις τελευταίες μην τις χάσετε.
Δοκίμασα κι άλλα εκείνο το βράδυ που βρέθηκα εκεί στο ατμοσφαιρικό σκηνικό της λίμνης. Αγάπησα το καρο-tacos, ένα έξυπνο vegetarian πιάτο με καρότο που είχε ψηθεί πρώτα στο BBQ είχε καρυκευτεί με μείγμα μπαχαρικών dukkah και pico de gallo και είχε τοποθετηθεί σε μια tortilla που μύριζε καλαμπόκι (αν και δεν ήταν και τόσο καλά εκτελεσμένη). Δεν μπορώ να μην σταθώ στην αρωματισμένη με ούζο κακαβιά αστακού, που είχε udon (χοντρά noodles) τα οποία είχαν χυλώσει στην πολύ γευστική bisque. Εκείνο που βρήκα κάπως άτονο ήταν ο αστακός που είχε στεγνώσει και έχανε λίγο από την νοστιμιά του. Στο ίδιο είχε συμβεί και με την πάπια που ήρθε στο τέλος του δείπνου.
Σε γενικές γραμμές, όμως, μπορώ να σας πω ότι ο σεφ μαζί με την ομάδα του κάνουν μια αξιόλογη δουλειά και φαντάζομαι ότι μέρα με την μέρα θα γίνονται όλο και καλύτερη. Αξίζει μια επίσκεψη. Είναι και η λίμνη που δεν γίνεται να μην σας γοητεύσει.
info
Λίμνη Βουλιαγμένης, Βουλιαγμένη, τηλ. 2108962220
