Οι σούπες είναι σταθερή αξία στο τραπέζι των Πορτογάλων. Σερβίρονται παραδοσιακά στην αρχή κάθε γεύματος όμως όταν είναι πιο πληθωρικές, μπορεί να είναι ένα γεύμα από μόνες τους. Συγκεντρώσαμε τις πιο χαρακτηριστικές.
Caldo verde (κάλντο βέρντε)
Είναι η εθνική σούπα της Πορτογαλίας. Πολύ θρεπτική και όμορφα χυλωμένη, φτιάχνεται με πατάτες, κρεμμύδια, λεπτοκομμένη λαχανίδα και ελάχιστο ελαιόλαδο. Πολλοί προσθέτουν τσορίθο ή παστό χοιρινό μπούτι για να της δώσουν μια καπνιστή νότα. Τη φτιάχνουν πολύ στο βόρειο τμήμα της χώρας ενώ οι παραλλαγές της είναι ελάχιστες με κάποιους να προσθέτουν αντί για κρεμμύδια, σκόρδο ή πράσο ή ακόμα και τα τρία για ακόμα πιο έντονη γεύση, τα οποία σοτάρουν και στη συνέχεια προσθέτουν το ζωμό και τα υπόλοιπα συστατικά.
Sopa da Pedra (σόπα ντα πέδρα)
Μία από τις επίσης αγαπητές- και πληθωρικές- πορτογαλικές σούπες. Οι ρίζες του είναι από το Αλμεϊρίμ, μια περιοχή βόρεια της Λισαβόνας ενώ ο τοπικός θρύλος λέει ότι τη συνταγή πρωτοέφτιαξε ένας πεινασμένος μοναχός που χτύπησε την πόρτα των ιδιοκτητών μιας φάρμας στο Αλμεϊρίμ ζητώντας ελεημοσύνη. Όταν τον έδιωξαν, ο μοναχός πήρε στα χέρια του μια πέτρα και τους ζήτησε να του δανείσουν ένα σκεύος με λίγο νερό για να φτιάξει μια νόστιμη «σούπα από πέτρα» αυτό σημαίνει και το όνομά της εξάλλου. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, τις συγκεκριμένες σούπες έφτιαχναν πεινασμένοι άγνωστοι που έπειθαν τους κατοίκους μιας περιοχής να τους δανείσουν υλικά για να φτιάξουν ένα γεύμα για όλους. Κάπως έτσι έγινε και με το μοναχό που μαγειρεύοντας στη σούπα πρόσθεσε και λαρδί που επίσης του έδωσαν μαζί με λάχανο, αλάτι και λίγο λουκάνικο. Όταν κατανάλωσαν όλη τη σούπα, μόνο η πέτρα έμεινε στη βάση την οποία έπλυνε και πήρε μαζί του. Σήμερα, η συγκεκριμένη σούπα φτιάχνεται με φασόλια, μαύρο λουκάνικο, φαρινέιρα (καπνιστό λουκάνικο από χοιρινό, αλεύρι και μπαχαρικά), μπέικον, πατάτες, κρεμμύδια και σκόρδο.
Açorda à Alentejana (ακόρντα α Αλεντεχάνα)
Είναι μια σούπα που οι Πορτογάλοι αγαπούν πολλοί, τόσο για τη βαθιά νοστιμιά της όσο και για το γεγονός ότι είναι πολύ οικονομική και χορταστική. Οι ακόρντας είναι ουσιαστικά σούπες που έχουν ένα ζωμό για βάση και περιέχουν ψωμί (αντί για ρύζι), σκόρδο, ελαιόλαδο, κόλιανδρο, τσορίθο και αβγό ποσέ. Οι τοπικές εκδοχές είναι αμέτρητες ενώ η βασική συνταγή διαμορφώνεται ανάλογα με τα προϊόντα εποχής και ο αρωματικός χαρακτήρας εμπλουτίζεται με διάφορα βότανα.
Sopa seca (σόπα σέκα)
Σημαίνει στεγνή σούπα και μπορεί να την αποκαλούν σούπα όμως ουσιαστικά δεν είναι αφού τα βασικά συστατικά της, που είναι συνήθως ζυμαρικά (όπως η sopa seca de fideo που φτιάχνουν με «μαλλιά αγγέλου») απορροφούν όλο το υγρό στοιχείο της συνταγής (νερό ή ζωμό). Αντί για ζυμαρικά μπορεί επίσης να περιέχει ψωμί (που χρησιμοποιούν πολύ αξιοποιώντας χορταστικά και το περίσσευμα της προηγούμενης μέρας) πάνω στο οποίο απλώνουν τα υπόλοιπα συστατικά όπως το κρέας, τα λαχανικά και τα βότανα.
Canja de Galinha (κάνζα ντε γκαλίνια)
Σούπα με βάση ζωμό κοτόπουλου, κοτόπουλο, ρύζι ή κοντά ζυμαρικά στην οποία προσθέτουν συνήθως ελαιόλαδο και μέντα. Στην παραδοσιακή συνταγή χρησιμοποιούν και τα συκωτάκια του κοτόπουλου.
Sopa de tomate (σόπα ντε τομάτε)
Η σούπα ντομάτας είναι ιδιαίτερα αγαπητή και στην Πορτογαλία αφού είναι απλή, οικονομική και νόστιμη. Τη φτιάχνουν με ντομάτα και κρεμμύδια και τη σερβίρουν με αβγό ποσέ.
Caldeiradas (καλντεϊράντας)
Η καλντεϊράντα είναι ουσιαστικά η πορτογαλική μπουγιαμπέσα την οποία φτιάχνουν σε άπειρες τοπικές παραλλαγές χρησιμοποιώντας ψάρια, οστρακοειδή, μαλάκια, πατάτες, ντομάτες, πιπεριές και κρεμμύδια. Μοιάζει με κοκκινιστή ψαρόσουπα ενώ πέραν της ολόφρεσκης πρώτης ύλης, καλό λευκό κρασί και μπόλικα μυρωδικά είναι οι μικρές προσθήκες που κάνουν τη διαφορά σε αυτό το πιάτο.
