Το εναρκτήριο λάκτισμα της σειράς δείπνων Taste Dining Experiences, που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του πολυαναμενόμενου γαστρονομικού φεστιβάλ Taste of Athens, έδωσε το Birdman, η εναλλακτική γιαπωνέζικη pub του Άρη Βεζενέ, με μια βραδιά που στάθηκε επάξια στο ύψος των προσδοκιών.
Οι μοναδικές tailor made γαστρονομικές εμπειρίες αποτελούν ουσιαστικά τον προάγγελο του μεγαλύτερου γαστρονομικού γεγονότος της χρονιάς. Πρόκειται για τις μέχρι πρότινος Taste Tuesdays, που πλέον αναδιαμορφώνονται δίνοντας στις βραδιές πιο ευέλικτο χαρακτήρα αναφορικά με την ημέρα διοργάνωσης. Μαεστρία, έκρηξη νοστιμιάς, εξειδικευμένες κοπές, perfect serves είναι το κουαρτέτο που περιγράφει εν ολίγοις την πρώτη γαστρονομική εμπειρία στην οποία ξεναγός μας ήταν ο σεφ Άρης Βεζενές, πλαισιωμένος από μια άρτια οργανωμένη ομάδα, όλοι τους διατεθειμένοι άμεσα να επεξηγήσουν τυχόν απορίες των καλεσμένων. Πρόκειται εξάλλου για μια διαφορετική φιλοσοφία κουζίνας, εξαιρετικά ενδιαφέρουσας και, αν επισκεφθείτε την εν λόγω gastropub, αν δεν ανήκετε στους μυημένους, μη διστάσετε να ζητήσετε λεπτομέρειες για τα πιάτα και τα κοκτέιλ που τα συνοδεύουν.
Το ειδικά διαμορφωμένο για τη βραδιά μενού τιτλοφορούνταν Japanese Wagyu Beef Omakase, προϊδεάζοντας τους καλεσμένους για το προφίλ των προτάσεων που θα δοκιμάσουν, στα πρότυπα της ιαπωνικής πρακτικής omakase, όπου οι καλεσμένοι αφήνονται στα χέρια του σεφ, χωρίς να επιλέγουν τι θα δοκιμάσουν. Ο σεφ εν προκειμένω, εστίασε σε μια πτυχή του βοδινού που συνδέεται με την Ιαπωνία, το wagyu, που έχει τον υψηλότερο δείκτη ενδομυικού λίπους. Ξεκινήσαμε με ένα γοητευτικό tataki, που ήταν λεπτοκομμένο σασίμι από sasabara -ή αλλιώς flank, το πίσω μέρος της κοιλιάς-, με λάδι ponzu και sudachi λάιμ. Το στιγμιαίο ψήσιμο της τρυφερής κοπής και ο συνδυασμός της οξύτητας των κοντιμέντων αναδείκνυαν την πληθωρικότητα και γευστική ένταση της συγκεκριμένης ράτσας. Ένας πραγματικά αντιπροσωπευτικός πρόλογος των πιάτων που ακολούθησαν. Από τα τρία καλοφτιαγμένα nigiri ξεχώρισα το Misuji με χτένι (flat iron) και μια umami-κή σάλτσα που καθιστούσε τη μία και μοναδική αυτή μπουκιά εκρηκτική. Το kushiyaki ωστόσο (kushi είναι το καλαμάκι και yaki το ψητό στα ιαπωνικά) που έφτιαξαν με harami (ειδική κοπή) από εσωτερικό και εξωτερικό διάφραγμα, αρτυμένο με salsa από wasabi, ξερό ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μια διακριτική νότα από λάδι τρούφας, έδωσε ρέστα και ήταν μακράν το καλύτερο από όλα τα πιάτα από πλευράς υφής, αρωμάτων και εντάσεων. Το μπέργκερ με αφράτο ψωμί από αλεύρι πατάτας και κρέας από την κνήμη του Wagyu, αμερικάνικο τυρί και καπνιστή σάλτσα, δικής τους παραγωγής ήταν νόστιμο και καλοδουλεμένο ενώ το ράμεν με karubi (διάφραγμα κολλημένο στις στηθοπλευρές) και ζωμό από σιτεμένα κόκκαλα, pak choi και αποξηραμένα μανιτάρια, απόλυτα ισορροπημένο. Για το φινάλε, ο σεφ επέλεξε δύο κοπές με το υψηλότερο ενδομυικό λίπος (ichibo και tomobara) συνοδεία πίκλας μανιταριού και ρίζας νταικόν. Το γαστρονομικό ρεσιτάλ συμπλήρωσε η fine drinking εμπειρία με κοκτέιλ δια χειρός Τίτου Καριπίδη.
