Ζήλευα πάντα το νεοκλασικό της Τσόχα, το παλιό σπίτι της Κυβέλης, που εδώ και αρκετά χρόνια στεγάζει ένα από τα πιο γνωστά εστιατόρια της Αθήνας. Ποιος δεν έχει περάσει τουλάχιστον μια βραδιά είτε στην επιβλητική εσωτερική του σάλα, είτε στο δροσερό και ζηλευτό κήπο του… Σε αυτό, λοιπόν, το καθαρά αστικό περιβάλλον ο chef Χριστόφορος Πέσκιας είναι ο «καπετάνιος» της κουζίνας εδώ και πολλά χρόνια, συνδέοντας άρρηκτα το όνομα του με τον χώρο. Πάντα οι προτάσεις του συμβάδιζαν με τον αστικό και comfort προσωπικότητα του Balthazar. Χωρίς βέβαια να λείπουν οι δημιουργικές πινελιές του chef αλλά και ο «καυτερός» χαρακτήρας της κουζίνας του.
Δοκιμάζοντας κανείς το φετινό μενού που έχει ετοιμάσει ο Χριστόφορος Πέσκιας, μπορεί να καταλάβει τον μεσογειακό χαρακτήρα που έχει δώσει στα νέα πιάτα. Φυσικά δεν λείπουν οι επιρροές από άλλες κουζίνες αλλά και οι προσωπικές προτιμήσεις του, που δίνουν το στίγμα της μαγειρικής του.
Ξεκινώντας, λοιπόν, το καρπάτσο λαβράκι με τον αχινό, το αβγοτάραχο, τα passion fruit και τις πιπεριές jalapeños είχε μια ενδιαφέρουσα οξύτητα που οφειλόταν στο «νερό» ντομάτας. Πιο ενδιαφέρον όμως είχαν οι μεγάλες μπουκιές φρυγανισμένου ψωμιού που το συνόδευαν και σε προκαλούσαν να τις βουτήξεις στο ελαιόλαδο βασιλικού. Τα άλλης λογικής «σμυρναίικα σουτζουκάκια» από μοσχαρίσιο tartare αρωματισμένο με κύμινο και αρκετά πικάντικο μαζί με τα τραγανά φύλλα ρυζιού, δημιουργούσαν την ψευδαίσθηση του παραδοσιακού πιάτου που γνωρίζουμε. Ένα νόστιμο και ενδιαφέρον παιχνίδι γεύσεων που ολοκληρωνόταν με μια μους αβοκάντο.
Στο ίδιο μοτίβο της ψευδαίσθησης ήταν και το τορτελίνι «σπανακόπιτα» από κινέζικη ζύμη, που ήταν γεμιστό με σπανάκι και σάλτσα από φέτα και γάλα. Οι δε ρεβιθοκεφτέδες με τη λιωμένη μανούρα Σίφνου και την επίσης ίδιας προελεύσεως καπαροσαλάτα ήταν αρκετά αρωματικοί και νόστιμοι. Το κριθαρότο με μοσχαρίσια μάγουλα που ήθελε να μοιάσει σε παστίτσιο, νομίζω ότι θέλει δουλειά για να κερδίσει το ενδιαφέρον. Του έλειπαν οι εντάσεις και γινόταν μονότονο σε κάθε μπουκιά. Το ακριβώς αντίθετο ήταν το σιγο-μαγειρεμένο αρνάκι γάλακτος με freekeh (πράσινο πλιγούρι), σέσκουλα και πρόβειο γιαούρτι. Ένα πολύ πετυχημένο πιάτο που μπορεί και να προερχόταν από τον περσινό κατάλογο όμως η φετινή του εκδοχή είναι σαφώς πιο καλά εκτελεσμένη.
Τέλος, στα επιδόρπια θα σταθώ στην τάρτας κανέλας με παγωτό κανέλας επίσης που αν και δεν είμαι λάτρης αυτού του μπαχαρικού, έπιασα τον εαυτό μου να «κλέβει» κουταλιές, αλλά και σε μια comfort μηλόπιτα με μους πράσινου μήλου. Όσο για το «όλο σοκολάτα» είναι μια καλή επιλογή για να κλείσει κανείς το γεύμα του μιας και οι περισσότεροι αγαπούν τη σοκολάτα.
Info
Αναστασίου Τσόχα 27, Αμπελόκηποι, τηλ. 2106441215, Κλειστά Κυριακή και Δευτέρα, € 35 – 42
