Πόσοι Ελληνες μπορούν να επαναπροσδιορίσουν την έννοια του sushi ανά φορά; Το Sushimou απαντά «12» και εσύ πρέπει να σκοτώσεις για να είσαι ανάμεσα σ’ αυτούς!
Ως μανιώδης ψαράς έρχομαι συχνότατα σε επαφή με ψάρια απόλυτης φρεσκάδας και νοστιμιάς, ένα μεγάλο μέρος εκ των οποίων καταλήγει να τρώγεται ωμό ή να βρίσκει τη θέση του στο εσωτερικό ενός maki. Παρ’ όλ’ αυτά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τη διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό και ένα κακό σουσάδικο −μιας και η πρώτη ύλη χάνεται ανάμεσα σε τόνους ρυζιού και σόγιας− ούτε βέβαια και την τιμή που καλείσαι να πληρώσεις αφού με ένα ψαράκι 100 γραμμαρίων κυριολεκτικά μπορείς να κάνεις ένα ζευγάρι να σκάσει από το φαγητό! Από την άλλη πλευρά, παρόλο που η γεύση είναι κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή μου, αρνούμαι να υποστώ οποιαδήποτε διαδικασία αναμονής, περιορισμού στον χρόνο, δυσκολίας στο κλείσιμο και όλα αυτά τα καψόνια με τα οποία πολύ foodies φτιάχνονται.
Έτσι έφτασα στο λιλιπούτειο Sushimou των 12 θέσεων με τη χειρότερη και πλέον προκατειλημμένη (αρνητικά) διάθεση, έχοντας πληροφορηθεί για τον αγώνα που απαιτείται προκειμένου να κάτσει κανείς στα σκαμπό του, διαδικασία δυσκολότερη και από το να λάβεις τουριστική βίζα για τη Βόρεια Κορέα! Όμως η ευγένεια, το χαμόγελο και η γαλήνια μεθοδικότητα του Αντώνη Δρακουλαράκου έδρασαν ως το πρώτο μέρος εμβολίου κατά της ξινισμένης μούρης, με το δεύτερο να είναι μια σκορπίνα της οποίας το τηγανισμένο κοκκαλοκεφάλι ερχόταν σε αντίθεση με το τρυφερό ωμό της ψαχνό.
Εκπαιδευμένος στην Ιαπωνία και υποβεβλημένος σε πολλά απάνθρωπα βασανιστήρια που ακούν σε τρομακτικά ονόματα όπως hosomaki, katsuramuki και norikomi, ο sushi chef κατάφερε να επιζήσει και να γυρίσει πίσω για να μας διηγηθεί τις περιπέτειές του. Και σχεδόν όλες τους κόβουν την ανάσα, όπως για παράδειγμα η πιατέλα με το sashimi, μια πανδαισία ύψιστης θαλασσινής πρωτεΐνης που περιελάμβανε μεταξύ άλλων κοιλιά και φιλέτο μαγιάτικου, τόνο, σολομό, λαβράκι, παλαμίδα, καλαμάρι, γαρίδα και σπαθόψαρο. Η ποιότητα πέραν πάσης αμφισβήτησης, οι κοπές απόλυτες, η γεύση καθηλωτική. Όμως και τα nigiri –η υπέρτατη δοκιμασία της τέχνης του sushi− ήταν εξίσου αλησμόνητα με την τέλεια όψη, την αέρινη αίσθηση του ρυζιού και τις μικρομετρικές αναλογίες τους.
Το Sushimou μου προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που θα σας κάνει να επαναπροσδιορίσετε την έννοια της ωμής ψαροφαγίας και για την οποία κανείς καλείται να πληρώσει 50-60€. Ενα ποσό που φαντάζει μεγάλο σε σχέση με πολλά sushi bar, αλλά που στην πραγματικότητα αποτελεί ευκαιρία, όχι μόνο λόγω της ποιότητας −που υποχρεώνει τον ανταγωνισμό σε χαρακίρι!−, αλλά και της ποσότητας του ψαριού (όχι του ρυζιού!), η οποία πραγματικά ήταν τόση που έκανε τα δάκτυλά μου να πάθουν κράμπες από την ατελείωτη μάχη με τα chopsticks.
Συνεπώς το μόνο ζήτημα που δίνει λαβή για παράπονα είναι το όνομα, που παρόλη την οικειότητα που δημιουργεί φτηναίνει αυτό το εκπληκτικό sushi bar. Σε περίπτωση πάντως που κανείς θα ήθελε να μείνει σε αυτό το «mou» της κατάληξης, ας σκεφθεί το «εμπειρίαmou»!
info
Σκούφου 6, Πλάκα, τηλ. 211 4078457. Κλειστά: Σάββατο, Κυριακή. Τιμή: € 18-25 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ).
