Ο Γιώργος Πίττας, στο βιβλίο του “Αθηναϊκή Ταβέρνα” και ο Πάνος Γεραμάνης, ο αείμνηστος εραστής της παλιάς ταβέρνας, έχουν περιγράψει με τις δικές τους λέξεις την πορεία ενός “Αξιώτη”, που ήρθε να βρει τη δική του προκοπή από τη Νάξο, το νησί του, στα δύσκολα αθηναϊκά χρόνια μετά τον πόλεμο. Ο κυρ-Νίκος, λοιπόν, δούλεψε σκληρά με τον κασμά και το φτυάρι, τότε που η πρωτεύουσα προσπαθούσε να ανασυνταχθεί, να μεγαλώσει, να ξαναχτίσει τη ζωή της, εδώ στα Τουρκοβούνια, που τότε δεν τα έλεγαν ακόμη Πολύγωνο, πριν ακόμη γίνουν άλλη μια γειτονιά της πολυκατοικίας του ’60. Κάπου εδώ έστησε μια παράγκα και έβαλε κρασί να το πουλά μετά τη δουλειά του, να συμπληρώνει τα προς το ζην. Οι πρώτοι πιστοί πελάτες του έρχονταν να ψωνίσουν, έφερναν μαζί τους και κανένα παστό, μια χούφτα ελιές, έψηναν καμιά ρέγγα στην εφημερίδα, ένα μεζεδάκι να συνοδέψουν δοκιμάζοντας το γιοματάρι. Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο “Αξιώτης” που μετρά πια πάνω από 60 χρόνια ζωής.
Χαμένη στα ανείπωτα σκαμπανεβάσματα της πιο ανηφορο-κατηφορικής γειτονιάς της Αθήνας, τον βρίσκω, μνημείο στο χρόνο, σε ένα μαγαζί που από την πρώτη του μέρα δεν έχει αλλάξει ούτε τασάκι στο ντεκόρ. Οι φωτογραφίες με τους παλιούς ρεμπέτες και τα “λαϊκά θέματα”, εικόνες της γειτονιάς τότε που ακόμη ήταν εξοχή, οι βαρελόφρονες, τα βαρέλια, στο βάθος η κουζίνα με τους εγγονούς Βάσιλα. Ο Νίκος στο σέρβις, ο Χρήστος στις φωτιές, η γυναίκα του η Ευανθία στα μέσα-έξω. Από τα 31 βαρέλια που κάποτε γέμιζαν με τη συνταγή του παππού από την Απείρανθο, μπορεί πια να μη γεμίζουν όλα, όμως τα παιδιά φέρνουν ακόμη το μούστο από τα Μεσόγεια, φτιάχνουν τη δική τους ρετσίνα και το μπρούσκο, που ακόμη ψωνίζει μια γειτονιά που επιμένει “γειτονιά”.
Παλιά ρεμπέτικα συνοδεύουν τον κατρούτσο και τις πρώτες βούτες με φρυγανισμένο, ζεστό ψωμάκι στο υπέροχο ελαιόλαδο από την Πελοπόννησο. Ιδανική χωριάτικη με ωραία φέτα και ντομάτα που “μιλάει”, χόρτα ζεστά, χωριάτικο λουκάνικο. Μπακαλιάρος με τραγανή κρούστα, από ολόκληρο το ψάρι όπως παλιά και όχι από τα μοντέρνα ξαλμυρισμένα φιλέτα, η σκορδαλιά βελούδινη, από πατάτα. Το μπιφτέκι αφράτο, γεμιστό και σπιτικό, με τον μαϊντανό του, και τρυφερό το παϊδάκι, λεπτοκομμένο. Και η πατάτα, ένα πολύ ψιλοκομμένο όνειρο, να τσιτσιρίζει ολόφρεσκη, καυτή, κατευθείαν από το τηγάνι. Ζουμερό κοτόπουλο παϊδάκι και χαλβάς του μπακάλη στο τελείωμα. Η κλασική συνταγή μιας κουζίνας που κρίνεται από την ποιότητα, που τιμά και σέβεται τον πελάτη στην ειλικρίνεια των καλών υλικών της. Οι νεωτερισμοί ας περιμένουν μέχρι αύριο…
info
Παπαρσένη 15, Πολύγωνο, Αθήνα, τηλ. 210 6459130 (Κυριακή κλειστά)
