Για τον σεφ Δημήτρη Κατριβέση είχα ακούσει παρά πολλά. Δεν είχε τύχει, όμως, να γνωριστούμε από κοντά ούτε φυσικά να δοκιμάσω την κουζίνα του. Ήξερα επίσης ότι είχαμε και ένα κοινό: την αγάπη για την περουβιανή κουζίνα. Όποτε όταν έμαθα ότι στο νέο του μαγαζί τον Μαύρο Πάνθηρα -έτσι όπως μεταφράζεται στα ελληνικά το La Pantera Negra- θα πρωταγωνιστούν οι γεύσεις από το Περού, δεν έβλεπα την ώρα να το επισκεφτώ.
Ένα από τα τελευταία δροσερά βράδια του Αυγούστου, λοιπόν, πήρα τον ανήφορο για την Πλάκα και την πλατεία της Ρωμαϊκής Αγοράς όπου βρίσκεται το Pantera Negra. Μικρό, με ανοιχτή κουζίνα που δεν ξεχωρίζει από τη σάλα σε τόνους γκρι ανθρακί, με λίγα τραπέζια (κάποια μάλιστα μεγάλα για παρεϊστικες καταστάσεις), καρέκλες που δεν έχουν τίποτα κοινό η μία με την άλλη, ξύλινους καναπέδες και πολλά έθνικ μαξιλάρια. Σκηνικό, που αμέσως σου τραβάει το ενδιαφέρον. Είναι φυσικά και οι λεπτομέρειες στη διακόσμηση -όπως το μαυρό-κόκκινο λογότυπο του μαγαζιού πάνω στον γκρι τοίχο- αλλά και η τεράστια αφίσα των Street Food Fighters ακριβώς πάνω από την κουζίνα που σου τραβούν το βλέμμα. Με λίγα λόγια, εδώ όλα είναι καλά μελετημένα και έχουν την υπογραφή του Δημήτρη. «Ήθελα να φτιάξω ένα χώρο που να αρέσει πρώτα σε μένα. Να με εκφράζει. Και νομίζω ότι τα κατάφερα», θα μου πει αργότερα.
Η νύχτα ήταν γλυκιά και δεν θέλησα να καθίσω στο εσωτερικό, αλλά βολεύτηκα σε ένα από τα τραπέζια που βγάζει έξω στην πλατεία. Ξεκίνησα το γεύμα μου πίνοντας ένα από τα pisco, που φτιάχνει ο ίδιος ο chef. Είναι ένας δροσιστικός συνδυασμός από πίσκο και εκχυλίσματα μπαχαρικών και φρούτων που συνηθίζουν να πίνουν στο Περού. Εγώ δοκίμασα εκείνο με το μάνγκο και μου κράτησε παρέα μέχρι που έφτασε το πρώτο ceviche. Επιτέλους ένα σοβαρό και νόστιμο ceviche με το ψάρι να είναι κομμένο σε μεγάλα κυβάκια και που με την όξινη και καυτερή γεύση του με ταξίδεψε μέχρι τη Λίμα και εκείνο το μικρό ταβερνάκι όπου είχα δοκιμάσει για πρώτη φορά αυτό το πιάτο. Όμως, το μαύρο ceviche με το «γάλα του μαύρη τίγρη» (leche de la pantera negra), την καπνιστή γλυκοπατάτα, τη μαύρη και λευκή κινόα, το κρεμμύδι και τον φρέσκο μυρωδάτο κόλιανδρο ήταν μαγικό. Στη συνέχεια περάσαμε στα anticuchos. Περουβιανά σουβλάκια, νόστιμα και ζουμερά, ελαφρώς πικάντικα που μπορούσες να τους ρίξεις επιπλέον λάιμ δίνοντάς τους ακόμα περισσότερη γεύση. Η βοδινή ουρά με ρύζι, σόγια, σάλτσα gravy και κατσικίσιο τυρί που πήρε σειρά, απογείωσε τις γεύσεις μας με μια σάλτσα που δεν ήθελες να τελειώσει. Στο ίδιο μήκος κύματος και το λαβράκι στον ατμό, που ήρθε τυλιγμένο σε μπανανόφυλλο με dressing με aji amarillo (κίτρινη πιπεριά), κόλιανδρο και sticky ρύζι με καρύδα.
Σε όλη τη διάρκεια του γεύματος ο chef έκανε και χρέη σερβιτόρου -όχι ειδικά για εμάς, αλλά είναι και αυτό στο concept του μαγαζιού- και μας εξηγούσε τι είναι το κάθε πιάτο και έλυνε όλες μας τις απορίες.
Με λίγα λόγια στο Pantera Negra μπορεί να πληρώσεις λίγο παραπάνω απ’ ότι σε άλλα εστιατόρια, όμως, αξίζει τον κόπο. Δεν είναι μόνο η φιλική ατμόσφαιρα που και ο ίδιος ο chef εκπέμπει, αλλά τα νόστιμα, καλομαγειρεμένα πιάτα που ετοιμάζει που σε ταξιδεύουν μέχρι το μακρινό Περού, ενώ εσύ βρίσκεσαι στο κέντρο της Πλάκας. Είναι εμπειρία!
info
Καλογριώνη 6, Αθήνα – Πλάκα, τηλ. 2130364214. Κόστος: Από 40 ευρώ/άτομο.
