Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής και θα σας πω ότι για να πάω στην πλατεία Αγ. Ειρήνης θα πρέπει ή να περάσω τυχαία γιατί με έβγαλε ο δρόμος ή θα πρέπει να συντρέχει κάποιος σημαντικός λόγος. Όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι από τα αγαπημένα μου μέρη αυτής της πόλης, όμως, είναι από τις πιο πολυσύχναστες -και hip για πολλούς- περιοχές. Για να μην μακρυγορώ, σε αυτή τη γειτονιά άνοιξε πριν από λίγο καιρό, εκεί που παλιά ήταν το RockandBalls, το τέταρτο μέλος της οικογένειας Il Barretto –τα άλλα τρία θα τα βρείτε στα εμπορικά κέντρα GoldenHall, McArthurGlen και RiverWest. Την επιμέλεια της κουζίνας έχει αναλάβει ο Ανδρέας Λαγός -όπως και στα υπόλοιπα δηλαδή- μόνο που εδώ το μενού θα είναι λίγο πιο διευρυμένο, χωρίς όμως να χάνει την ιταλική ταυτότητα του. Από την άλλη, την εκτέλεση των πιάτων έχει ο chef Άκης Βαρθαλάμης με την υπόλοιπη ομάδα του νέου Il Barretto.
Η κομψή, γκρι του σάλα με την επιβλητική, μαρμάρινη μπάρα στ’ αριστερά, τις διασκορπισμένες ρετρό πινελιές και τον απαλό της φωτισμό ίσως να σας δελεάσει να αφήσετε τα τραπεζάκια στην πλατεία και ν’ αναζητήσετε την ησυχία του εσωτερικού. Φυσικά, οι τζαμαρίες που το περιτριγυρίζουν, επιτρέπουν το χάζι στο «χαμό» και το σουλάτσο.
Στο «ψητό» τώρα, που είναι το φαγητό. Πρώτα απ’ όλα θα εκθειάσω τα ζυμάρια που κάνουν και την τέχνη που έχει ο Ανδρέας σε αυτά. Τόσο το ψωμί που έρχεται στην αρχή με παρμεζάνα, δενδρολίβανο και αλάτι, όσο και η ζύμη της πίτσας που δοκίμασα ήταν πεντανόστιμα. Ειδικά το flatbread, όπως το ονομάζουν, δεν έλεγα να το αφήσω. Το vitello tonnato, αν και ήταν πολύ καλά εκτελεσμένο, του έλειπε λίγη ένταση για να του δώσει χαρακτήρα. Η ψητή Ricotta έδενε όμορφα με την τραγανή χειροποίητη granola και τη μαρμελάδα ντομάτας, ενώ το ζεστό σάντουιτς με αβγό, σπαράγγια, σύγκλινο και προβολόνε ήταν αυτό που λέμε χορταστικό και αρκετά νόστιμο.
Δοκίμασα ακόμα και μια άλλου τύπου καρμπονάρα με μια ελληνική τσαχπινιά: Χειροποίητα στριφτούδια που συνοδεύονταν από καπνιστή πανσέτα, κρέμα μασκαρπόνε και ποσέ αβγό. Το πιπεράκι του το ζητούσε βέβαια και μάλιστα πολύ. Όμορφα και σωστά ψημένο ήταν το λαβράκι που είχε «καθίσει» πάνω σε κους κους από kale και κινόα, ενώ η σάλτσα από λεμόνι του έδινε έναν ελαφρά ευχάριστο όξινο χαρακτήρα.
Για να κλείσω γλυκά, αλλά και ιταλικά το δείπνο μου, το tiramisu ήταν αυτό που έπρεπε. Με την κρέμα από μασκαρπόνε να παίζει με τα τραγανά κομμάτια από γκοφρέτα και το λικέρ του καφέ να ενισχύει γευστικά τη δύναμη αυτού του γλυκού.
info
Βασιλικής 2, Πλατεία Αγίας Ειρήνης, τηλ. 210 3232320, 2103222555
