Το αγαπημένο συνοδευτικό του μπέργκερ μας και η λατρεμένη dipping sauce για τις τηγανητές πατάτες, δεν ήταν πάντα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Για την ακρίβεια, η πρώτη κέτσαπ είχε τελείως διαφορετικά συστατικά από τη σημερινή.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή… Τον 17ο αι., οι Κινέζοι ξεκίνησαν να απολαμβάνουν τα ψάρια τους με τη συνοδεία μιας πικάντικης σάλτσας από αντζούγιες, καρύδια, μανιτάρια και φασόλια, την οποία ονόμαζαν ke-tsiap ή kecap. Στη συνέχεια, η σάλτσα αυτή ταξίδεψε μέχρι τη Σιγκαπούρη και τη Μαλαισία, όπου έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής. Εκεί την ανακάλυψαν Βρετανοί ναυτικοί, οι οποίοι την πήραν μαζί τους και τη διέδωσαν στην Αγγλία. Τότε πήρε περίοπτη θέση σε όλα τα βιβλία μαγειρικής και το όνομα ketchup, το οποίο έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Η λέξη βέβαια τότε αναφερόταν σε οποιαδήποτε σκούρα σάλτσα από μανιτάρια ή καρύδια. Οι ντομάτες προστέθηκαν στο μείγμα το 1790, ενώ το 1876, ο Henry J. Heinz κάνει την πρώτη μαζική παραγωγή κέτσαπ, την εμφιαλώνει και κατακλύζει την αγορά με το γνωστό σε όλους μας προϊόν και με το διαφημιστικό μότο: «Ευλογημένη ανακούφιση για τη Μητέρα και τις άλλες νοικοκυρές του σπιτιού». Έκτοτε διατηρήθηκε η ίδια αγαπημένη συνταγή.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι τα συσκευασμένα προϊόντα που βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα ζάχαρη, αλάτι και συντηρητικά. Εάν λατρεύεις τη γεύση της κέτσαπ, αλλά όχι και τις συνέπειες που έχει στην υγεία σου, σού προτείνουμε να ρίξεις μία ματιά στη συνταγή που θα βρεις ΕΔΩ.
