Μερικά από τα καλύτερα πράγματα στον κόσμο γίνονται τυχαία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο έρωτας, η μουσική, η φιλία! Τα ακόμα καλύτερα πράγματα όμως όχι μόνο γίνονται τυχαία αλλά έχουν και υπέροχη γεύση! Πραγματικά θα εντυπωσιαστείς εάν μάθεις πόσα από τα τρόφιμα που απολαμβάνεις καθημερινά, αποτελούν τυχαίες εφευρέσεις!
Μπίρα
Είναι δύσκολο να εντοπιστεί η ακριβής προέλευση της μπίρας, αλλά πολλοί πιστεύουν πως οι Σουμέριοι, ανακάλυψαν την ζύμωση κατά τύχη. Πιθανότατα ένα κομμάτι ψωμιού βράχηκε και ξεχάστηκε, με αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό να αρχίσει να ζυμώνεται με τη βοήθεια ζυμών του αέρα, δημιουργώντας το γνωστό αγαπημένο αλκοολούχο ποτό. Οι Σουμέριοι τότε επανέλαβαν την παραπάνω διαδικασία και έτσι θεωρούνται ο πρώτος πολιτισμός που παρήγαγε μπίρα, την οποία μάλιστα προσέφεραν στους θεούς τους.
Χωνάκι παγωτού
Το 1904, ο Ernest A. Hamwi πουλούσε φρέσκες τραγανές βάφλες στο καρναβάλι της Αγίας Λουιζιάνας. Όταν ένας διπλανός πωλητής παγωτού ξέμεινε από πιάτα, ο Ernest μετέτρεψε τις βάφλες του σε κώνους και του τις έδωσε για να τις χρησιμοποιήσει σαν πιάτα. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το πιο λατρεμένο καλοκαιρινό γλύκισμα μικρών και μεγάλων.
Ροζ λεμονάδα
Κυκλοφορούν δύο απόψεις σχετικά με το πώς έχει εφευρεθεί το δροσερό αυτό ποτό. Σύμφωνα με την πρώτη, η ροζ λεμονάδα δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1857 σε ένα τσίρκο. Όταν ο πωλητής λεμονάδας ξέμεινε από νερό, αποφάσισε να πάει στα παρασκήνια και να πάρει το ροζ νερό από τα φρεσκοπλυμένα κολάν των ακροβατών, το οποίο και χρησιμοποίησε για να φτιάξει τη ροζ λεμονάδα. Ναι σιχαμένο, το ξέρουμε! Ευτυχώς που η ροζ λεμονάδα πια δεν φτιάχνεται από βρώμικο νερό, αλλά από χρωματισμένο ροζ νερό ή χυμό φράουλας.
Και η δεύτερη όμως άποψη σχετικά με το συγκεκριμένο ποτό περιλαμβάνει ένα τσίρκο. Ο Henry E. Allot, ο οποίος προωθούσε το τσίρκο, λέγεται ότι έριξε καταλάθως μέσα στην κανάτα με τη λεμονάδα μία κόκκινη καραμέλα κανέλας. Ο Henry τότε δεν απογοητεύτηκε και συνέχιζε να πουλάει την λεμονάδα του, παρόλο που το χρώμα της πλέον ήταν ροζ.
Δημητριακά
Το 1988, σε μια ευτυχώς αποτυχημένη προσπάθεια παρασκευής δημητριακών, ο ιδρυτής της εταιρείας Kelloggs, W.K. Kellogg και ο αδελφός του, Δρ. John Harvey Kellogg, άλλαξαν για πάντα τα δεδομένα του πρωινού γεύματος όταν έφτιαξαν τυχαία νιφάδες από κόκκους σίτου. Συνέχισαν τους πειραματισμούς μέχρι που έφτιαξαν νιφάδες καλαμποκιού και δημιούργησαν τα γνωστά σε όλους μας Kellogg’s Corn Flakes.
Νάτσος
Τα νάτσος οφείλουν την ύπαρξη τους στον Ignacio Anaya, σεφ στο εστιατόριο Victory Club της μικρής πόλης Piedras Negras, που βρίσκεται μία ανάσα από τα σύνορα της αμερικανικής πολιτείας του Τέξας και του Μεξικό. Πιο συγκεκριμένα, τo 1943 δώδεκα κυρίες, σύζυγοι Αμερικανών αξιωματικών, επισκέφθηκαν το εν λόγω εστιατόριο, το οποίο όμως είχε κλείσει. Ο Ignacio Anaya, θέλοντας να τις εξυπηρετήσει, μπήκε στην κουζίνα και προσπάθησε με τα υλικά που είχαν περισσέψει να δημιουργήσει ένα νέο πιάτο. Χρησιμοποίησε λίγο ψημένο ψωμί, έτριψε αμερικανικό τυρί Ουινσκόνσιν, στη συνέχεια το έψησε στη σχάρα μέχρι να λιώσει το τυρί και το συνόδευσε με λίγη πιπεριά jalapeno. Όταν σέρβιρε το νέο του πιάτο στις πελάτισσες, εκείνες ενθουσιάστηκαν, και μάλιστα μία από αυτές το αποκάλεσε «η σπεσιαλιτέ του Nacho», αποκαλώντας χαϊδευτικά Nacho τον σεφ Ignacio.
Μπισκότα
Φημολογείται ότι το πρώτο μπισκότο εμφανίστηκε τυχαία στην Ολλανδία όταν κάποιος μάγειρας έριξε λίγη ζύμη στο ζεστό φούρνο και δημιούργησε το πρώτο μπισκότο. Το πρώτο μπισκότο όμως με κομματάκια σοκολάτας, λέγεται ότι εφευρέθηκε από την Ruth Wakefield το 1937, η οποία όταν ξέμεινε από τα συνήθη υλικά που χρησιμοποιούσε για τις παρασκευές της, αποφάσισε να ψιλοκόψει ημίγλυκα σοκολατάκια για να δώσει γεύση στα μπισκότα της.
