Τις ψωνίζουμε από τους πάγκους της λαϊκής ή των σούπερ μάρκετ κατακίτρινες και άθικτες, λες και πρωταγωνιστούν σε διαφημιστική καμπάνια για τροπικά φρούτα ή για διακοπές στις Μαλδίβες, ή λες και βάζουμε κατά νου ότι κάνουν καταπληκτικό color blocking με την πορτοκαλί φρουτιέρα μας, και τέσσερις-πέντε μέρες μετά, ξεχασμένες σε μια γωνιά στον πάγκο της κουζίνας ή στην χάρτινη σακούλα του μανάβη, τις αντικρίζουμε στην κυριολεξία στο μαύρο τους το χάλι!
Και τότε μας έρχεται η παρόρμηση να ανοίξουμε τον κάδο και να τις πετάξουμε μέσα και να μην ξεγελαστούμε ποτέ ξανά από την εξωτερική εμφάνιση (να διαλέγουμε πάντα τις πιο πράσινες) ή από τη βεβαιότητα ότι θα τις φάμε εγκαίρως.
Μήπως όμως βιαζόμαστε και στην πραγματικότητα, οι μαυρισμένες μπανάνες μας, αξίζουν μία δεύτερη ευκαιρία; Και εν τέλει, πέρα από το εάν μας αρέσουν γευστικά ή όχι, είναι ασφαλές να καταναλώνουμε ωμές ή να προσθέτουμε στις γλυκές συνταγές μας, τις μπανάνες εκείνες που έχουν υπερωριμάσει;
Και όμως, οι μπανάνες πιάνουν μούχλα!
Οι ειδικοί, σε ένα γενικό πλαίσιο, ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει καμία εμπεριστατωμένη μελέτη που να συνδέει κάποια τροφική ασθένεια με την κατανάλωση εξαιρετικά ώριμων μπανανών. Μάλιστα, η οδηγία του FDA λέει ότι, εφ’ όσον οι μπανάνες εξωτερικά δεν έχουν πιάσει μούχλα, τότε είναι απόλυτα ασφαλές να τις καταναλώνουμε.
Τη μούχλα, μπορεί να την συνδέουν πολλοί, με τις μαύρες κηλίδες που εμφανίζονται πάνω στη φλούδα, όμως μία τέτοια θεωρία είναι εντελώς εσφαλμένη. Στην πραγματικότητα, η μούχλα εμφανίζεται με λευκές, γκρίζες ή πράσινες κηλίδες, όπως ακριβώς η μούχλα στο ψωμί, ενώ οι μαύρες κηλίδες -ακόμα και η μαύρη φλούδα από μόνη της- δεν προειδοποιούν για κάποιον απειλητικό για την υγεία μας, παράγοντα κινδύνου.
Άσχημη μυρωδιά; Ήρθε η ώρα να τις ξεφορτωθείτε!
Δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη σπουδή ή σοφία για να καταλάβουμε, από τη δυσοσμία μίας μπανάνας ότι καλό θα ήταν τη συγκεκριμένη να τη σερβίρουμε αντί για το πιάτο, στα σκουπίδια μας. Άσχημη ή δυσάρεστη οσμή στην μπανάνα σημαίνει αυτομάτως, ότι το φρούτο αυτό έχει σαπίσει ενώ συχνά, δε, βλέπουμε να διαρρέει από τη φλούδα του ένα εξίσου δύσοσμο υγρό.
Μαύρη φλούδα δε σημαίνει απαραιτήτως χαλασμένη μπανάνα
Η φλούδα, καθώς το φρούτο ωριμάζει, είναι φυσικό και επόμενο να αρχίζει να μαυρίζει εξωτερικά. Στην αρχή, σχηματίζονται κάποιες μικρές μαύρες ή καφέ κηλίδες (αποτελούν δείκτη ωρίμανσης), μετά αυτές πυκνώνουν, έως ότου η μπανάνα μας, μαυρίσει από τη μία άκρη της στην άλλη. Και πάλι όμως, αυτή είναι μία εικόνα που δεν πρέπει να μας ανησυχεί, εφόσον εσωτερικά είναι άθικτη και η αλλοίωση του χρώματος περιορίζεται μόνο στο περίβλημά της. Εξ άλλου ακόμα και αν μια μπανάνα την τοποθετήσουμε στο ψυγείο, θα δούμε μία δυο μέρες μετά ότι, η φλούδα της έχει γίνει μαύρη ενώ η ψίχα της εσωτερικά, παραμένει ακέραιη, τόσο αισθητικά όσο και γευστικά.
